53

Gregg had hen allemaal op een rij gezet, zittend tegen de muur van de eetkamer. Het wapen in zijn handen gaf hem een buitengewoon machtig gevoel, zeker omdat niemand nog wist wie hij was en Cameron haar mond nog niet had opengedaan.

Het was niet zijn bedoeling geweest om een kamer vol mensen in gijzeling te nemen. Hij had alleen maar onuitgenodigd bin nen willen stappen, Cameron willen vernederen en haar mee willen nemen naar de plek waar ze hoorde. Omstandigheden hadden echter om improvisatie gevraagd en toen de barman hem had betrapt op het openprutsen van de keukendeur met een creditcard, was er een opstootje geweest. Dat had ertoe geleid dat Gregg de barman in elkaar had gerost, om vervolgens de kok te overmeesteren en de mannen allebei vast te binden.

Gregg was sterk. Spieren van staal. In Hawaii trainde hij twee keer per dag. Gregg Kingston, die flikte je niks.

Toen herinnerde hij zich dat hij een pistool bij zich had. Dat kon hij net zo goed gebruiken ook. Vanaf het moment dat hij daarmee had staan dreigen, had hij ieders onverdeelde belangstelling. Zelfs die van Cameron. Hij kickte op haar verwilderde uitdrukking, ze wist niet hoe ze het had. Eerst was ze geschokt, daarna verbijsterd, nu leek ze te berusten in haar lot.

Het kreng wist precies waarom hij hier was, maar haar vriendje niet. Rijke Pik stond nog een hele verrassing te wachten. Gregg verheugde zich al op zíjn smoel, als hij de waarheid uit de doeken zou doen.

Voor hij iets kon zeggen, nam Cameron het woord, wat hem woest maakte. ‘Ik wil iedereen mijn excuses aanbieden,’ zei zemet een stem die ijl klonk van alle stress. ‘Deze man is mijn…’ Ze kreeg de woorden nauwelijks uit haar keel. ‘Echtgenoot.’

Don greep haar stevig bij de arm. ‘Zeg me dat dat niet waar is!’

‘Wat?’ gilde Mandy getergd. ‘Je man? O, mijn god! Is dit een roofoverval? Hebben jullie dit samen gepland?’

Cameron hield haar stem laag en effen. ‘Gregg, dit moet je niet doen,’ zei ze. ‘Leg dat pistool weg, laat deze mensen gaan, dan kunnen jij en ik hierover praten.’

‘Fuck zeg!’ schreeuwde Gregg en zwaaide wild met het vuurwapen. ‘De bitch wil práten. Horen jullie dat? Deze teef heeft me drie jaar geleden voor dood achtergelaten op Hawaii. Ja, je hoort het goed!’ zei hij speciaal tegen Don. ‘Liet me voor dood achter en liep midden in de nacht weg.’ Hij pakte een fles rode wijn van tafel en nam een paar grote slokken. ‘Ik heb maanden in een fucking coma gelegen, maar dat kon haar geen ruk schelen, zij dacht dat ik er geweest was.’

‘Papa,’ jammerde Mandy vol weerzin. ‘Doe iets.’

Hamilton probeerde omhoog te komen, beheerste woede in zijn ogen.

‘Vergeet het maar, ouwe,’ grauwde Gregg hem toe. ‘Jij gaat nergens heen.’

Hamilton ging braaf weer zitten.

‘Wat wil je nou precies?’ vroeg Ryan die kalm bleef, hoewel hij geschokt was om te horen dat Cameron getrouwd was met deze gek. ‘Zeg het maar, dan probeer ik het te regelen.’

Greggs bloeddoorlopen ogen schoten naar Ryan om die in zich op te nemen. ‘Wie zegt dat jij woordvoerder bent van deze groep?’ snauwde hij.

‘Je moet toch iets willen, anders zou je hier niet zijn,’ hield Ryan in alle redelijkheid vol.

‘Ja, haar,’ zei Gregg en wees met zijn pistool naar Cameron. ‘Ik wil dat die liegende teef nu met me meegaat.’

Cameron kwam overeind. Ze had geen idee waarom dit gebeurde, maar ze wist dat er geen sprake van kon zijn dat het nog langer duurde. Ze moest iets doen.

‘Goed, ik kom al.’

‘Jij komt elke nacht,’ sneerde Gregg. ‘Bij je nieuwe vriendje.

Wist je al dat terwijl jij klaarkomt, hij intussen ook Mary Ellen helemaal suf neukt en dat ze zwanger van hem is? Wist je dat al, vrouwtje van me?’ Uit zijn borstzak haalde hij Mary Ellens briefje. ‘Als je me niet gelooft, moet je dit maar eens lezen.’

Het briefje dwarrelde op de grond, Don pakte het op.

‘Waar zit de alarmknop in deze kamer?’ vroeg Phil fluisterend aan Lucy.

‘Onder de tafel,’ fluisterde ze terug. ‘Vlakbij waar je net zat.’

‘Denk je dat jij erbij kunt komen?’

‘Ik kan het proberen.’

Gregg had het druk met meer wijn drinken en genieten van Dons verbijsterde uitdrukking toen die Mary Ellens briefje las.

‘Ik schrijf ter plekke een cheque van vijftigduizend dollar voor je uit als je ons laat gaan,’ sprak Hamilton plechtig.

‘Vijftigduizend?’ Gregg loerde naar de beroemde producer. ‘Zijn je vrienden niet meer waard dan dat?’

‘Honderdduizend, dan.’

‘Zie ik er stom uit of zo?’ vroeg Gregg met stemverheffing. ‘Zie ik eruit als een domme ozzie of zo?’

‘Hoeveel?’ informeerde Hamilton koel.

‘Hoeveel, vraagt de lul.’ Gregg was helemaal in zijn element. ‘Hoeveel? Weet ik veel, met twee miljoen komen we een eind.’

‘Goed,’ zei Hamilton.

Gregg brulde van het lachen en zette de fles wijn weer aan zijn mond.

‘Jullie rijke stinkerds denken dat alles te koop is, hè?’ lalde hij met dubbele tong. ‘Nou, Gregg Kingston is niet te koop, niet, nooit, nada. Gregg Kingston is niet te koop.’

Cameron herkende Greggs stemming maar al te goed. Dronken en op zoek naar ruzie, een gewelddadig ongeleid projectiel. Ze was er vaak getuige van geweest, alleen had hij dan geen pistool in zijn handen gehad. Dit was een nachtmerrie, het was volkomen onvoorspelbaar waartoe hij in staat zou zijn.

‘Ik moet wat water hebben,’ zei Lucy, die opstond en tegen de muur leunde. ‘Ik ben bang dat ik flauw zal vallen als ik niet even wat drink.’

Gregg keek voor het eerst eens goed naar haar, waarbij zijn blik bleef rusten op haar borsten, die prominent geëtaleerd waren in haar Hervé Léger. ‘Ben jij niet die filmster? Ik heb je gezien in…’

‘Blue Sapphire,’ zei ze en ze stapte langzaam naar de tafel waar ze naar een glas water reikte en slinks haar andere hand onder de tafel liet glijden om op de alarmknop te drukken.

‘Ja, die.’ Gregg was in zijn nopjes dat hij haar had herkend.

Lucy zette het glas neer en keerde terug naar haar plek tegen de muur. ‘Gelukt,’ fluisterde ze tegen Phil, die een warm kneepje in haar hand gaf.

Cameron kon haar ogen niet van Gregg afhouden. Ze had haar huwelijk voor iedereen verzwegen en nu was Gregg hier vanwege haar en bedreigde iedereen. Het klopte niet. Ze had deze man drie jaar geleden verlaten, omdat hij haar had geslagen en mishandeld. Ze was vertrokken met een gebroken arm, doodsbang, bont en blauw geslagen.

Alles was nu anders. Ze was niet bang meer. O, nee, ze was een stuk volwassener geworden, had haar innerlijke kracht ontdekt en beschikte over zelfvertrouwen waarvan ze niet wist dat ze het in zich had. Als ze hem kon overhalen met haar te vertrekken, zouden de anderen hopelijk ongedeerd blijven.

‘Gregg,’ zei ze helder en duidelijk. ‘Laten we gaan. Laat deze mensen met rust, ze hebben je niets misdaan.’

‘Fuck you, Cammy,’ zei Gregg en hij wiegde heen en weer op de hakken van zijn cowboylaarzen. ‘Ik heb het hier best naar mijn zin. Ik krijg hier geld aangeboden, ik ontmoet filmsterren en dat bevalt me allemaal wel. Ik kan wel begrijpen dat je erop geilt om hier te wonen, het is een leuk wereldje voor een meisje uit het getto.’ Hij draaide zich met een ruk om naar Don. ‘Hoe is ze in bed, tegenwoordig? Ik heb haar alles geleerd wat ze kan tussen de lakens. Cammy was nog maagd toen ik haar pakte. Geen slechte leerling, moest haar wel leren pijpen. Bevalt ze een beetje?’

Don kwam overeind. ‘Jij klootzak, nu moet je eens goed…’

Snel sloeg Gregg hem met de kolf van het pistool in het gezicht. Het haalde Dons wang open, zodat hij bloedde.

Mandy schreeuwde, Ryan probeerde op te staan en iets te doen, wat dan ook. Gregg was echter sneller. Hij liet het pistool rondtollen als een cowboy in een film en loste toen een schot.

De kogel ketste af op de muur en kaatste door de kamer.

‘Dat is nog maar een waarschuwing,’ schreeuwde hij boosaardig. ‘Het is menens, dan weten jullie dat, stelletje rijke zakkenwassers. De eerstvolgende kogel gaat in een van jullie, als je niet gewoon gaat zitten. Als je je bek houdt, maak je me ook niet kwaad.’