50

Op zaterdagmorgen werd Gregg wakker met een krakende kater en een ordinaire blonde dubbelganger van Cameron naast zich. In het niets verhullende daglicht leek het meisje niet meer op Came ron dan zijn moeder, een vrouw die hij haatte.

Hij maakte de slet wakker, loosde haar en ging op de rand van het bed zitten broeden over waar de fuck hij mee bezig was. Hij volgde een vrouw die al van hem was, de fucking doortrapte kut die dacht dat ze hem had gedood. O ja, ze had hem voor dood achter gelaten en was vrolijk verder gegaan met de rest van haar leven.

Nou, niet zo snel, bitch, want nu was het moment gekomen om zijn wettige echtgenote weer op te eisen. Mevrouwtje Cameron Paradise mocht dan denken dat ze het allemaal goed voor elkaar had, hij zou die luchtbel van haar eens hardhandig doorprikken. Hij kon zich geen beter moment bedenken dan dit te doen ten overstaande van al haar vrienden en de Rijke Pik, die niet eens wist dat ze getrouwd was.

Eerder die week had hij in haar agenda zien staan: Zaterdag, eten bij de Standards met Don, 20.00 uur.

Was het een groot diner? Een kleine bijeenkomst? Het kon hem niet schelen, hij volgde haar hoe dan ook. Vanavond was de avond waarop hij genoegdoening zou krijgen.

Hij bracht het grootste deel van de middag door in een kroeg in de buurt van de boulevard van Venice, met een stel ruige Australiërs. Het was een groep rauwdouwers, hoewel hij ze allemaal onder de tafel kon drinken.

Later had hij zijn vertrouwde positie ingenomen in de buurt van Camerons huis, in afwachting van Rijke Pik die haar op zou komen halen.

Rijke Pik was op tijd, in een belachelijk opvallende auto. Wat een eikel, dacht Gregg. Net iets voor Cameron om een loser uit te kiezen.

Ze stapte in, ze reden weg.

Gregg volgde hen op discrete afstand, helemaal door Brentwood de heuvels in.

De Standards, wie dat ook mochten zijn, woonden ver van alle hotspots in een groot huis dat aan een ranch deed denken en dat een eind van de weg lag. Het terrein was groot en omheind, maar het hek van de oprit was niet gesloten. Rijke mensen in dure huizen, Hollywood was er vol van.

Gregg parkeerde even voorbij het open hek en pakte een fles whisky waar hij eerder die dag aan was begonnen onder de passagierstoel vandaan. Er ging niets boven alcohol om een kater mee te genezen.

Na een paar stevige teugen verliet hij de auto en begaf zich te voet naar het huis, over de lange, kronkelende oprit. Hij voelde zich al een stuk beter. Beter en klaar om actie te ondernemen.

Het grote probleem was dat hij geen strak plan had van wat hij zodadelijk wilde gaan doen, maar hoe hij het ook zou aanpakken, hij wist zeker dat hij niet zou vertrekken zonder de teef die nog altijd zijn vrouw was.

Cameron was van hem en als hij haar niet kon hebben, dan zou niemand haar hebben.