45

Image

Gregg Kingston reed in zijn gehuurde Chevy naar het huis van Don Verona om te zien wat de concurrentie te bieden had. Volgens de roddelbladen hadden Don en Cameron wat samen en hij had ze met zijn eigen ogen zien vertrekken voor een weekendje weg.

Om Dons huis stond een hek. Geen probleem.

Na zich ervan te hebben verzekerd dat niemand keek, klom Gregg zonder moeite over het hek. Op de oprit stond een auto. Voor het geval er toch iemand thuis zou zijn, liep hij zo voorzichtig mogelijk, met een wijde boog naar de zijkant.

Hij bewoog zich langzaam, betrapt worden kon hij nu niet gebruiken. Om de hoek hoorde hij het zachte gekabbel van water en toen hij wat dichterbij kwam, zag hij dat het een diepblauw zwembad was, met uitzicht over Hollywood.

Dit was nog eens mooi wonen, een heel verschil met Camerons simpele huisje in een zijstraat. Geen wonder dat ze achter deze vent aanzat.

Hij zag grote glazen deuren en begaf zich in die richting, waarbij hij zich plat tegen de muur aan drukte.

Toen zag hij ze, een man en een vrouw, tegenover elkaar in de kamer. De vrouw was naakt op haar schoenen na, de man was geheel gekleed.

Gregg haalde diep adem en zag uit zijn ooghoeken iets blinken in de bosjes. Een telescoop, een camera? Ja, iemand had een camera en schoot mooie plaatjes van het stel in de kamer.

Snel maakte Gregg zich onzichtbaar en trok zich terug op dezelfde manier als hij was gekomen, en eenmaal op straat liep hij terug naar zijn auto, die een eindje verderop geparkeerd stond.

Hij stapte in, maar reed niet weg. In plaats daarvan luisterde hij naar Linkin Park en Chris Brown op de radio. Waarom hij wachtte, wist hij niet goed, maar zijn gevoel zei hem dat er misschien nog wel wat te beleven viel.

En ja hoor, tien minuten later stopte er een taxi voor het huis van Rijke Pik. De naakte vrouw kwam naar buiten, ditmaal geheel gekleed. Gregg zag een schaduw in de struiken nog een paar foto's maken voor ze instapte.

De vrouw had geen idee dat ze gefotografeerd werd en Gregg had geen idee wat er gaande was, maar interessant was het allemaal wel, zeker toen een zwarte Lincoln achter de taxi aan reed en die overduidelijk volgde.

Naakte vrouw in het huis van Rijke Pik, van wie stiekem foto's waren genomen en die toen ook nog gevolgd werd.

Er was overduidelijk iets aan de hand.

Na twintig minuten kwam ook de man die tegenover de naakte vrouw had gestaan, naar buiten. Hij stapte in de auto die op de oprit stond, activeerde het hek en reed weg.

Het huis is nu leeg, redeneerde Gregg.

Weer klom hij ongezien over het hek en liep achterom naar de glazen deuren. Hij had geluk, ze waren niet op slot.

Hij schoof er een open, stapte naar binnen en bleef even doodstil staan, alert op geluid of beweging.

Niets.

Het huis was inderdaad verlaten.

Gregg genoot met volle teugen. Wat een machtig gevoel om vrij rond te kunnen snuffelen in andermans huis. Zonder dat de bewoner het wist alles eens goed bekijken.

Camerons nieuwe lover had veel kleren. Er hingen rijen dure pakken, jasjes en shirts, allemaal op bijpassende hangers. De overhemden hingen op kleur. Er stonden tientallen paren nieuwe schoenen, allemaal keurig gepoetst, in de kast hing een kostbare collectie dassen in alle kleuren.

‘Mietje,’ mompelde Gregg en onderdrukte de neiging om over alles heen te piesen.

Hij doorzocht de badkamer. Niets bijzonders te bekennen. Een stel potjes met vitaminepillen en in het medicijnkastje de pijnstiller Vicodin en het slaapmiddel Ambien, alleen op recept verkrijgbaar.

Gregg kende beide, leegde de potjes tot de helft en schoof de pillen in zijn zak. Leuke buit, beslist de moeite waard om voor in te breken.

Door naar de slaapkamer. Enorm tweepersoons bed, verduisteringsgordijnen, een televisie die aan chromen kettingen aan het plafond hing. Te modern naar Greggs smaak.

Hij opende de lade van het nachtkastje en bingo! Goed spul. Pakjes condooms, xxl – ja, natuurlijk. Die vent hield leuk zichzelf voor de gek. Pepermuntjes. Handcrème. Een paar afstandbedieningen. Een digitale camera. En het mooiste van alles: een 9-mm-pistool.

Gregg pakte het wapen en streelde langzaam langs de loop. Hij had wat met wapens, altijd al gehad, en dit was een prachtexemplaar.

Hij controleerde de patroonhouder, die geheel geladen was. Achter in de lade ontdekte hij een doosje kogels. Dat kwam goed uit.

Hij schoof het vuurwapen tussen de band van zijn jeans en stopte de kogels in zijn zak. Daarna liep hij even door de beelden op de digitale camera heen. Een paar mooie meiden die hem vaag bekend voorkwamen, al dan niet ontkleed op het bed van Rijke Pik. Geen porno, geen Cameron. Jammer, hij was in de stemming om zich eens goed af te trekken.

Even overwoog hij de camera mee te nemen, maar zag daar van af. Het wapen was de hoofdprijs. Hij kon niet wachten om het tegen Camerons hoofd te zetten en haar mee te nemen naar waar ze vandaan kwam.

Hawaii.

Met hem.

Het geluid van de deurbel liet hem opschrikken uit zijn fantasie. Zijn blik viel op een monitor van een beveiligingscamera die bij het hek stond. Er stond een knap meisje in een roze topje en een roze korte broek voor het hek. Gregg keek nog eens goed en herkende haar als de andere vrouw waar Rijke Pik volgens De Bladen wat mee had. Mary Ellen nogwat. Hij kende haar van tv, ze speelde in een of andere stomme comedy.

Wat moest die nu weer?

Misschien moest hij haar binnen laten en eens even goed laten genieten.

Maar nee, hij was niet in LA om te genieten. Hij was hier om zijn verdomde, moordzuchtige, onbetrouwbare vrouw terug te halen.

Na even te hebben gewacht, stopte het meisje een envelop in de brievenbus, draaide zich om, zette haar lekkere kontje weer in haar witte Mercedes convertible en reed weg.

Gregg wachtte even en besloot toen dat het tijd was om te vertrekken, voor Rijke Pik nog meer bezoekers zou krijgen.

Op weg naar zijn auto wipte hij Dons brievenbus open en pikte Mary Ellens briefje mee.

Waarom niet? Het was een vrij land, toch?

Getrouwde minnaars
calibre_title_page.html
front.xhtml
van_jackie_collins.xhtml
title_page.xhtml
copyright.xhtml
dedication.xhtml
toc.xhtml
part01.xhtml
part01_chap01.xhtml
part01_chap02.xhtml
part01_chap03.xhtml
part01_chap04.xhtml
part02.xhtml
part02_chap05.xhtml
part02_chap06.xhtml
part02_chap07.xhtml
part03.xhtml
part03_chap08.xhtml
part03_chap09.xhtml
part03_chap10.xhtml
part04.xhtml
part04_chap11.xhtml
part04_chap12.xhtml
part04_chap13.xhtml
part05.xhtml
part05_chap14.xhtml
part05_chap15.xhtml
part05_chap16.xhtml
part06.xhtml
part06_chap17.xhtml
part06_chap18.xhtml
part06_chap19.xhtml
part07.xhtml
part07_chap20.xhtml
part07_chap21.xhtml
part07_chap22.xhtml
part08.xhtml
part08_chap23.xhtml
part08_chap24.xhtml
part08_chap25.xhtml
part09.xhtml
part09_chap26.xhtml
part09_chap27.xhtml
part09_chap28.xhtml
part10.xhtml
part10_chap29.xhtml
part10_chap30.xhtml
part10_chap31.xhtml
part11.xhtml
part11_chap32.xhtml
part11_chap33.xhtml
part11_chap34.xhtml
part12.xhtml
part12_chap35.xhtml
part12_chap36.xhtml
part12_chap37.xhtml
part13.xhtml
part13_chap38.xhtml
part13_chap39.xhtml
part13_chap40.xhtml
part14.xhtml
part14_chap41.xhtml
part14_chap42.xhtml
part14_chap43.xhtml
part15.xhtml
part15_chap44.xhtml
part15_chap45.xhtml
part15_chap46.xhtml
part16.xhtml
part16_chap47.xhtml
part16_chap48.xhtml
part16_chap49.xhtml
part16_chap50.xhtml
part16_chap51.xhtml
part16_chap52.xhtml
part16_chap53.xhtml
part16_chap54.xhtml
part16_chap55.xhtml
part16_chap56.xhtml
part16_chap57.xhtml
epilogue.xhtml