35

‘Ik dacht dat je het hier wellicht prettiger zou vinden dan met me in een restaurant zitten.’ Don leidde Cameron naar het terras van zijn huis, waar een tafel was gedekt voor twee met alle ingrediënten voor een romantische avond. Kaarsen in hoge zilveren kandelaars, dieprode rozen in kristallen drijfschalen, een scharlaken tafelkleed met bijbehorende servetten, zwarte wijnglazen met een dunne steel en het pièce de résistance: een muzikaal trio dat Braziliaanse klanken speelde.

Ze wist een giechel in te houden. Het was allemaal zo voorspelbaar. Dit was duidelijk het Diner der Verleiding. Ze durfde er iets om te verwedden dat er rozenblaadjes op zijn bed gestrooid waren.

Dit had ze niet verwacht van Don; ze was ervan uitgegaan dat hij iets originelers zou verzinnen.

‘Mooi, hoor,’ zei ze zuinig.

‘Lekker privé,’ zei hij, zichtbaar trots op zichzelf.

Ontzettend privé, dacht ze. Twee obers, een kok, een paar dienstmeisjes en een combo. Waren mensen in Hollywood niet goed snik of zo? Als dit een date moest voorstellen…

Een van de obers wilde haar een flûte met champagne aanbieden, maar ze wimpelde hem af. ‘Voor mij gewoon water, graag.’

Vragend keek Don haar aan. ‘Water?’

‘Sinds het feest…’

‘Ik begrijp het.’ Hij knikte de ober toe. ‘Haal wat Evian voor juffrouw Paradise. Op kamertemperatuur, geen ijs.’

Ze was ervan onder de indruk dat hij zich haar voorkeur herinnerde.

‘Laten we hier gaan zitten,’ zei hij, pakte haar bij de hand en trok haar mee naar een stel ligstoelen dat zo opgesteld stond dat ze een spectaculair uitzicht over de stad boden.

‘Don…’

‘Ja?’

‘Dit is allemaal niet nodig.’

‘Wat is niet nodig?’

Ze wees naar de tafel, het combo en de obers. ‘Het is allemaal zo overdreven.’

‘Ik dacht dat je ervan zou genieten.’

‘Hoe kom je erbij? Het is veel te formeel.’

‘Hé, het is beter dan een restaurant waar ik om de haverklap word lastig gevallen door mensen die willen dat ik servetjes signeer.’ Hij fronste verstoord, omdat alle moeite die hij had gedaan – nou ja, zijn assistente dan – niet werd gewaardeerd.

‘Voor jou misschien,’ zei ze, ‘maar toch niet voor mij. Ik hou helemaal niet van dit soort opgeprikte dingen.’

‘O nee?’ Met opgetrokken wenkbrauwen keek hij haar aan.

‘Was je dat nog niet duidelijk?’

‘Ik wist het niet zeker.’

Ze lachte zachtjes. ‘Weet je, Don, je had je niet zo uit hoeven sloven om me tussen de lakens te krijgen. Ik had al besloten je vanavond je zin te geven.’

Verbijsterd keek hij haar aan. ‘Echt romantisch ben je niet, hè?’

‘Wat zal ik er eens van zeggen?’ Cameron haalde haar schouders op. ‘Spelletjes spelen, daar hou ik niet van.’

‘Dat merk ik.’ Don was totaal van zijn stuk gebracht door haar achteloze houding.

‘Dus,’ vervolgde ze. ‘Dit hele circus is een beetje overbodig.’

‘Je meent het.’

‘Met heel mijn hart.’

Hij stond op. ‘Oké, dat laat ik me geen twee keer vertellen. Blijf zitten waar je zit, verroer je niet.’

‘Ik blijf zitten.’

‘Beloofd?’

‘Ja, meneer Verona.’

Hij haastte zich naar binnen en kwam een paar minuten later terug met een grijns van oor tot oor.

‘Wat heb je gedaan?’ wilde ze weten.

‘Ik heb iedereen naar huis gestuurd,’ zei hij triomfantelijk. ‘Je ziet: ik ben niet ongevoelig voor hints.’

‘Heb je dat echt gedaan?’

‘Over vijf minuten zijn ze allemaal vertrokken,’ verzekerde hij haar. ‘Eindelijk tevreden?’

‘Ik had niet gedacht dat je…’

‘O, jawel!’ Hij trok haar omhoog en nam haar in zijn armen voor een lange, warme kus.

‘Dit betekent nog niet dat we haast moeten maken.’ Een beetje ademloos maakte ze zich los uit zijn omhelzing.

‘Wie heeft er hier haast?’ Hij kuste haar voor een tweede keer.

Deze keer kon ze geen weerstand bieden. Ze sloeg haar armen om zijn nek om hem tegen haar aan te trekken. Het zou heel bevredigend zijn om weer eens echt iets met iemand op te bouwen. Nu Paradise er eenmaal was, voelde ze zich veel zekerder en stond ze veel meer open voor andere dingen.

Na een paar minuten begon hij haar steviger te zoenen en verkende zijn tong haar mond. Ze voelden beiden de opwinding toenemen en ze waren geen van beiden in staat om nog te stoppen. Tegen de tijd dat ze even op adem moesten komen, was al het personeel verdwenen.

‘Het is je echt gelukt,’ merkte ze verrukt op. ‘We zijn alleen.’

‘Over zoiets zou ik toch niet liegen?’

‘Dat hoop ik toch.’

Veelbetekenend keek hij haar aan. ‘Dus… geen muziek, geen eten. Hoe komen we in vredesnaam de avond door?’

‘Dat vraag ik me nu ook af…’ Ze was een beetje licht in haar hoofd en vervuld van grote verwachtingen.

Ze kusten elkaar opnieuw, met de lichtjes van LA op de achtergrond.

Het was een hele tijd geleden dat ze echt van een kus had genoten en het duizelde haar. Ze genoot van elk moment – de ruwheid van zijn mond, het gevoel van zijn tong, de sensatie van haar adem in de zijne.

Teder streelde ze zijn gezicht, voelde de lichte stoppels op zijn kin en legde toen haar handen weer in zijn nek.

Hij was lang, zij ook. Hun lichamen smolten makkelijk tegen elkaar aan.

Al snel voelde ze hem hard worden tegen haar onderbuik en dat wond haar mateloos op.

Hoe vaak had hij dit al gedaan?

Met hoeveel vrouwen was hij naar bed geweest?

Ben ik een van de honderden? Duizenden?

Wat kon het schelen? Hij kon geweldig kussen, veel beter dan die overenthousiaste Marlon, de enige man met wie ze had gevrijd sinds ze Hawaii was ontvlucht.

Ze wist dat het risico's met zich meebracht om het avontuur aan te gaan met Don Verona.

Was dit een grote vergissing?

Ryans waarschuwing drong zich aan haar op. Weet je wat het is? Don is een prima vent, maar hij is wel al twee keer gescheiden en hij heeft een behoorlijke reputatie als het gaat om vrouwen verslinden.

Op dit moment kon haar dat allemaal niets schelen. Ze voelde een onbedwingbaar verlangen om bij iemand te zijn die echt om haar gaf en Don leek oprecht.

En als dat niet zo was? Ze wist dat een mens wel eens een gokje moest wagen. Dit leek haar een goed moment.

Langzaam schoof hij de dunne bandjes van haar witte zijden hemdje opzij om haar borsten te ontbloten. ‘God, wat ben je mooi,’ zei hij vol bewondering en liefkoosde haar tepels met vaardige vingers.

Cameron voelde haar adem stokken onder zijn aanraking. Ze was maar met twee mannen naar bed geweest, Gregg en Marlon. Geen van beiden leek enig besef van voorspel te hebben gehad. Ze had niet verwacht dat het zo bedwelmend en opwindend zou zijn.

Begeerte overmande haar. Koortsachtig plukte ze aan de knoop jes van zijn shirt omdat ze zijn naakte huid tegen de hare wilde voelen.

‘Rustig aan,’ zei hij en pakte haar bij de polsen. ‘Ik ben de man, ik leid deze dans, oké?’

Ze was er zo aan gewend geraakt bij Marlon de dienst uit te maken, dat ze niet voorbereid was op een man die precies wist wat hij moest doen. En Don was een expert – zijn aanrakingen deden haar huiveren van genot.

Zijn bekwame vingers daalden af en trokken de rits van haar witte zijden broek los.

‘Dit is niet eerlijk,’ zei ze zachtjes. ‘Ik wil hier niet naakt staan terwijl jij alles nog aan hebt.’

‘Jou naakt voor me zien staan is mijn grote droom, al sinds je hier voor het eerst op de stoep stond,’ zei hij hees. ‘Ik zag je en ik was meteen verkocht.’

En ik zag Ryan ijsberen voor Chow's en ik was meteen verkocht.

Niet doen, Cameron. Je staat hier nu te vrijen met deze man.

De tweemaal gescheiden rokkenjager?

Kop dicht, Ryan. Jij bent getrouwd. Het zijn jouw zaken niet.

Oké, oké.

‘Trek je kleren uit,’ beval ze en ze schopte haar schoenen uit om haar broek naar beneden te kunnen schuiven.

‘En toch blijft ze bazig,’ merkte hij op, al begon hij welwillend te strippen.

‘Ben je niet blij dat je iedereen hebt weggestuurd?’ vroeg ze half buiten adem.

Hij liet zijn broek op zijn enkels vallen. ‘Ik moet toegeven dat je uitstekend beslissingen kunt nemen.’

Ze dronk zijn gespierde lijf en zijn indrukwekkende erectie in zich op. ‘Heb je een condoom?’

‘Niet nodig, ik heb me net nog laten testen,’ zei hij en laafde zich aan haar schoonheid. ‘Niets om je zorgen over te maken.’

Ze was het punt van gezond verstand inmiddels voorbij. Condoom. Geen condoom. Whatever.

En toen konden ze zich geen van beiden meer inhouden. Ze lieten zich op een van de ligstoelen zakken. Hij lag bovenop en drong bij haar binnen, maar op een of andere manier wist ze van houding te wisselen zodat ze schrijlings op hem zat. Het voelde verdomd lekker.

De seks was geil en hard en snel. Ze waren er allebei klaar voor, maar wisten het toch nog een tijdje te rekken voor ze samen een hoogtepunt bereikten.

‘Jezus christus!’ riep Don uit terwijl ze zich losmaakten. ‘Je valt niet tegen, zeg.’

Elke vezel in haar lichaam tintelde nog na. ‘En jij,’ murmelde ze, ‘traint volgens mij regelmatig. Ik ben erg onder de indruk van je uithoudingsvermogen.’

‘Geef me tien minuten om bij te komen en we doen nog een ronde,’ stelde hij met een luie grijns voor. ‘Maar eigenlijk moeten we mijn trainer bedanken, zij houdt me fit.’

‘Dat merk ik, ze moet wel heel goed zijn.’

‘Dat kun je wel zeggen.’

Ze schoten beiden in de lach.

Even later stond hij op en trok haar met zich mee.

Ze voelde zich geheel verkwikt en bevredigd tegelijk.

Met een verzaligde zucht nam hij haar in zich op. ‘Je bent zo verdomd mooi, waarom heb je me zo lang laten hunkeren?’

‘Omdat ik het kon,’ zei ze plagend. Alle gedachten over Ryan waren even verdwenen.

‘Jezus, Cam.’

‘Wat is er?’

‘Ik had niet gedacht dat ik nog eens zo voor iemand zou kunnen vallen.’

‘Niet te hard van stapel lopen, hè?’ merkte ze luchtig op. Het was zaak zich te realiseren wie ze voor zich had. Don was een player, ze moest voorzichtig zijn. Niet verliefd worden, geen gebroken hart riskeren.

‘Ik zal het proberen maar ik kan niets beloven,’ zei hij.

Was dit een van zijn gladde praatjes of meende hij het echt?

Cameron wist niet wat ze ervan moest denken.

Een onverwachte stoot energie deed haar opspringen en naar het zwembad hollen. ‘De laatste die erin ligt is een loser!’ riep ze uitdagend over haar schouder.

Toen ze weer boven water kwam, dobberde hij naast haar en begonnen de liefkozingen opnieuw. Het was nog een hele uitdaging om in het water te vrijen, maar toch lukte het een tweede orgasme te bereiken, in een kluwen van armen en benen, sputterend en half verdrinkend.

Giechelig en nat klommen ze weer aan de kant.

‘Wauw,’ zei ze hijgend. ‘Ik moet zeggen dat je nog heel wat presteert voor zo'n ouwe vent.’

‘Wie noem je hier oud?’ Hij pakte twee badlakens die klaar lagen en gooide haar er een toe.

Ze wikkelde het badlaken als een sarong om zich heen. ‘Hoe oud ben je eigenlijk?’

‘Negenendertig. En jij?’

‘Vijfentwintig.’

‘Nou, dat lijkt me dan prima,’ zei hij en droogde zijn haar.

‘Voor wat?’

‘Voor jou en mij, om samen te zijn.’

‘Ja, ja.’ Ze wist niet goed waar hij op doelde. Het was tenslotte niet zo dat ze bij hem ging intrekken of zo.

Vragend keek hij haar aan. Op een of andere manier leek hij te beseffen dat de jacht nog maar net was begonnen. Cameron was moeilijk te doorgronden, hij zou het voorzichtig moeten aanpakken als hij haar aan zich wilde binden. Was dat niet de grootste grap ooit, gezien het feit dat hij olympisch kampioen Bindingsangst was?

Het werd koel buiten, zodat ze naar binnen gingen.

‘Waar is Butch?’

‘Die heb ik in de fitnessruimte moeten opsluiten.’

‘Waarom, in vredesnaam?’

‘Omdat hij anders op het aanrecht springt en al het eten van de kok opeet. Die man is Frans en haat honden.’

‘Nou ja, zeg!’ Cameron fronste. ‘Ga eens gauw dat arme beest halen, hij kan er ook niets aan doen dat jij zo nodig viersterrenrestaurantje wilde spelen.’

‘Ja, mevrouw.’

‘Hou daar eens mee op,’ verzocht ze.

‘Je moet toegeven dat je erg bazig bent.’

‘Zoals ik al eerder heb gezegd: ik ben niet bazig.’

‘Wat jij maar wilt, meid.’

‘Ga je hond halen.’

‘Ja mevr…’

‘Waag het eens!’

Lachend holde hij naar boven om Butch vrij te laten.

‘Ik stap even onder de douche, mag dat?’ riep ze hem na.

‘Ga je gang, riep hij over zijn schouder terug. ‘Ik kom er zo aan.’

Hmm, was hij onverzadigbaar of gewoon erg begaafd in bed?

Onwillekeurig kroop een glimlach om haar lippen. De seks was sensationeel en hij was prettig gezelschap, helemaal niet wat ze had verwacht.

Neem het niet te serieus. De man is een rokkenjager. Twee keer gescheiden. Niet te vertrouwen.

Ik ben anders helemaal niet op zoek naar een relatie.

O ja, dat ben je wel.

Zijn douche was een compleet waterpretpark met jetstralen uit acht verschillende richtingen en een waterdichte televisie.

Een tv onder de douche, dat verzin je toch niet?

Tegen de tijd dat hij zich bij haar voegde, was hij helemaal klaar voor een derde ronde.

‘Ben je verslaafd aan Viagra of zo?’ vroeg ze ademloos terwijl hij haar inzeepte met verrukkelijk geurende zeep die hij naar eigen zeggen had geïmporteerd uit Zuid-Frankrijk.

‘Nee, gewoon een gezond libido,’ zei hij en masseerde haar tepels in een beweging die haar weer helemaal gek maakte. ‘Ik heb één keer Viagra geprobeerd en toen liep ik drie dagen met een stijve rond.’

‘Mazzelpik.’

‘Valt best tegen,’ zei hij spijtig. ‘Ik moest ermee naar het ziekenhuis waar een verpleegkundige 'm heeft neergeslagen.’

‘Klinkt pijnlijk.’

‘Dat was het ook.’ Hij zette haar tegen de glazen wand en pene treerde haar opnieuw.

Na een paar minuten kon ze het niet meer hebben. ‘O, god!’ riep ze uit tijdens haar derde hoogtepunt. ‘Je bent…’

‘Nou?’

‘Behoorlijk… goed.’

Later struinden ze in badjassen de keuken af om te zien wat de kok had achter gelaten. Ze ontdekten bergen hors d'oeuvres waaronder kleine gebakken aardappeltjes gevuld met kaviaar, minipannenkoekjes met eend en pruimensaus om te dippen en kleine pizza's.

Don pakte een fles rode wijn, ze zetten alles op een dienblad en nestelden zich voor het haardvuur waar Butch zich al behaaglijk had uitgestrekt.

‘Dit is de leukste avond die ik in tijden heb gehad,’ zei Don. ‘Je moet toegeven dat we goed bij elkaar passen, Cam. Voel jij dat ook zo?’

‘En hoe komt dat volgens jou?’

‘Omdat jij niets van me wilt. Andere mensen lijken altijd wat van me te willen.’

‘Wat dan?’ vroeg ze nieuwsgierig.

‘O, je weet wel, ze willen bij me zijn om mijn geld of omdat ik beroemd ben.’ Hij schoot in de lach. ‘En natuurlijk vanwege mijn goddelijke lijf. Maar dat is nu helemaal van jou.’

‘Is dat zo?’ Ze kroop eens lekker tegen hem aan.

‘Als je dat wilt wel, ja.’

‘Ik denk dat ik er een lease op neem,’ zei ze, knabbelend aan een pannenkoekje.

‘Een lease…’

‘Ja, dat is niet zo definitief.’

‘O, is dat jouw manier om aan te geven dat je niets vastigs wilt?’

‘Jij wel dan?’ kaatste ze zijn vraag handig terug.

Indringend keek hij haar aan. ‘Jij bent een rare meid, weet je dat?’

‘Hoe raar?’

‘Mysterieus. Niet als andere vrouwen. Ik weet helemaal niets van je. Niet waar je van houdt, niet waar je een hekel aan hebt, niets van je liefdeleven. De meeste vrouwen kunnen niet wáchten om dat allemaal te vertellen.’

‘Dat komt omdat ik in het hier en nu leef en niet in het verleden,’ zei ze voorzichtig.

‘Dat bevalt me wel,’ zei hij en keek haar nog eens goed aan. Ze was echt de volmaakte vrouw.