Anya

Diana en Seth Carpenter, het jonge stel waar Anya voor werkte, waren allebei advocaat en hun werk toegewijd. Elke ochtend arriveerde Anya precies om half negen bij hun appartement, waarop Seth en Diana niet lang daarna samen vertrokken. Af en toe keerde Seth rond lunchtijd terug, sloot zich op in het hokje dat hij zijn kantoor noemde en werkte daar achter zijn computer.

Anya bestudeerde hem zorgvuldig. In haar leven had ze al vele mannen gezien en Seth leek in niets op de mannen die de bordelen hadden bezocht waarin zij werkte. Hij was vrij serieus, helemaal niet seksueel ingesteld en extreem op zijn werk gericht.

Soms vroeg ze hem of ze voor de lunch iets voor hem kon klaarmaken. Soms stemde hij in en als zij dan een boterham voor hem smeerde, speelde hij even met de baby en pleegde een paar telefoontjes, om vervolgens zijn sandwich op te eten en weer aan het werk te gaan.

Anya hield hem nauwlettend in de gaten. Seth Carpenter was een gespannen man, hij leek helemaal niet gelukkig te zijn.

Er waren ochtenden dat Anya Seth en zijn vrouw hoorde ruziën als ze op de stoep stond. Dat kwam zeker eens per week voor. Ze kibbelden over geld en over zijn moeder, aan wie Diana de pest had. Ze ruzieden over de telefoonrekening en over de tijd die hij achter de computer doorbracht en ze bekvechtten over de kleren die ze droeg en dat ze altijd zo'n eeuwigheid in de badkamer doorbracht. Eigenlijk waren ze het nergens over eens.

Terwijl de dagen, weken en maanden verstreken, smeedde Anya een meesterlijk plan. Het belangrijkste element daarin was dat ze zich nooit meer door een man zou laten gebruiken. In plaats daarvan zou ze hén gebruiken, om iets van zichzelf te maken. Ze verdienden het om gebruikt te worden, het waren allemaal varkens, zelfs als ze zich voordeden als keurige huisvaders, zoals Seth. Ze wist dat ze Seth kon gebruiken wanneer ze maar wilde. Hij was een man, nietwaar? En alle mannen hadden een zwak punt, waar ze hem als geen ander kon raken om er haar voordeel mee te doen.

Op een middag keerde Seth terug in een wel heel neerslachtige stemming. Ze kon zien dat hij kwaad was.

‘Kan ik iets te eten voor u maken?’ vroeg ze.

‘Vandaag niet, Anya,’ zei hij kortaf. ‘Ik moet wat telefoontjes afhandelen en daarna ben ik weer weg. Ga je met Ali naar het park?’

‘Ja, dat was ik van plan, ja.’

‘Het is goed voor haar, wat frisse lucht.’

‘U ziet er moe uit, meneer Carpenter,’ zei ze zachtjes.

‘Ik bén ook moe,’ gaf hij toe. ‘Ik ga altijd maar door.’

‘In Rusland werkte ik soms als masseur,’ zei ze. ‘Doe uw jasje uit, dan masseer ik uw nek. Heel verkwikkend.’

‘Beter van niet,’ zei hij, hoewel ze kon zien dat het idee hem wel aantrok.

Ze knikte hem bemoedigend toe. ‘Het zou heel ontspannend zijn.’

‘Daar ben ik wel aan toe, een beetje ontspanning.’

‘U zult vanmiddag harder kunnen werken, u zult het zien.’

‘Nou, als je het zeker weet…’

Ze knikte en wees naar een keukenstoel aan tafel.

Seth schudde zijn jasje af en ging zitten.

Anya ging achter hem staan en zette haar duimen stevig in het zachte weefsel van zijn schouders.

‘Dat voelt lekker,’ zei hij.

‘Zei ik toch al?’ zei ze. ‘In Rusland worden we getraind om dit te doen. Een man die de hele dag hard werkt, moet ontspannen.’

‘Je kunt het heel goed.’

‘Dank u, meneer Carpenter.’ Ze kneedde vlijtig door en kwam zo dichtbij staan dat haar kleine borsten tegen zijn rug drukten.

Onwillekeurig ontsnapte een geluidje aan zijn lippen.

Mannen waren zo voorspelbaar. Het zou niet lang duren voor hij een stijve kreeg en daarna zou hij alles voor haar doen wat ze maar wilde. En ze wilde veel. Ze wilde genoegdoening voor alle jaren dat ze was behandeld als een stuk vlees zonder gevoel, dat van hand tot hand ging.

Anya wilde wraak.