Anya

Anya realiseerde zich al snel dat ze voor zichzelf zou moeten opkomen, nu Sergei dat niet meer voor haar kon doen. Hij had haar goed behandeld, maar blijkbaar leverde goed zijn niets op, want Sergei was dood en dankzij Olga's connecties zou de moord onbestraft blijven.

De ochtend na de schietpartij gaf Olga opdracht aan Igor om Anya naar haar slaapkamer te brengen, op de bovenste verdieping van het huis. Anya had de nacht in een kast doorgebracht, waar Igor haar had opgesloten nadat Sergei zijn laatste adem had uitgeblazen. Ze had geen oog dicht gedaan en toen Igor haar kwam halen, was ze er zich pijnlijk van bewust dat ze stonk, dat haar haar vet was en dat haar kleren smoezelig en gekreukeld waren.

‘Hoe heet je?’ blafte Olga.

‘Anya,’ antwoordde ze, verbijsterd door de luxe in Olga's slaapkamer. Er stond een kolossaal bed, lange satijnen gordijnen hingen van plafond tot vloer en op de vloer lag een groot, wollig, wit tapijt. Anya had nog nooit zoveel luxe bij elkaar gezien.

‘Hoe oud ben je?’ Begerig wreef Olga in haar handen bij de gedachte aan al het geld dat dit lekkere jonge ding in het laatje zou brengen.

‘Vijftien,’ fluisterde Anya.

‘Vijftien en geen maagd meer,’ mompelde Olga. ‘Maar je kunt wel doen alsof, toch?’

Anya knikte, al begreep ze niet goed wat de vrouw bedoelde.

‘Trek je kleren uit,’ beval Olga.

Anya verstijfde.

‘Niet zo verlegen,’ zei Olga. ‘Je hebt niets wat ik al niet eerder heb gezien.’

Verlegen trok Anya haar jurk uit. Sergei had er nooit aan gedacht om ondergoed voor haar te kopen, dus ze stond naakt voor de intimiderende vrouw en Igor, die bij de deur rondhing.

Kwetsbaar en huiverend bleef ze staan, bevangen door het besef dat er geen hoop meer voor haar was.

‘Niet slecht,’ constateerde Olga en ze reikte haar een kop zoete zwarte thee aan. ‘Helemaal niet slecht. Niets wat een bad en een luizenkam niet kunnen oplossen.’

Precies op dat moment sloot Anya een pact met zichzelf: ooit zou ze behandeld worden als mens, in plaats van als een stuk vlees.

Ooit zou ze wraak nemen op deze vreselijke mensen.

Diep in haar hart wist ze dat die dag ooit zou komen.