Anya

Elliot Von Morton was zich ervan bewust dat zijn romance met Anya geen stand kon houden. Als succesvol echtscheidingsadvocaat had hij gezien dat mannen en vrouwen het slechtste in elkaar konden boven brengen en hij maakte zich geen illusies dat het liefde voor de eeuwigheid was.

Eén ding wist hij wel zeker: hij was verslaafd geraakt aan Anya. Als hij bij haar was, leek hij niet meer redelijk te kunnen denken. Ze was een vondst waar hij nooit van had durven dromen, een jong, prachtig wezen die zijn seksuele behoeften begreep en hem daarin tegemoet kwam als een toegewijde meesteres.

Er was niets waar ze niet voor in was. Niets schokte haar. Ze had een verleden, dit meisje met het engelengezicht. Een verleden dat het daglicht niet kon verdragen en Elliot was zeker niet van plan erin te gaan spitten. Hij was er vrij zeker van dat hij dingen zou ontdekken die hij liever niet wilde weten. Ze was nu van hem en dat was het enige wat telde.

Op de dag dat zijn scheiding definitief werd, veranderde er het een en ander. Anya werd pruilerig en was lang niet meer zo welwillend om de zweep op te pakken.

Elliot begreep niet waarom en het duurde niet lang voor Anya hem de reden uit de doeken deed. ‘Ik wil met je trouwen,’ zei ze. ‘Ik wil mevrouw Elliot Von Morton worden.’

Eerst wilde hij het niet eens overwegen. Hij was zesenvijftig jaar oud en dan een meisje trouwen dat zijn dochter zou kunnen zijn? Dat zou verre van verstandig zijn. Anya was echter heel vasthoudend en hoe vaker hij weigerde haar tot zijn vrouw te maken, hoe vaker zij weigerde zijn specifieke seksuele wensen te vervullen.

Het begon hem op te vallen hoe flirterig ze omging met zijn mannelijke kennissen en vrienden, en hij was bang dat ze het hogerop zou zoeken, net zoals ze bij Seth had gedaan.

Verdomme! Waarom zou hij eigenlijk niet met haar trouwen? Hij had al genoeg tijd en geld in haar geïnvesteerd, en heel wat gunsten moeten vragen om haar de Amerikaanse nationaliteit te bezorgen. Hij had gezorgd dat ze haar naam kon veranderen. En hij had haar verleden begraven, wat dat verleden dan ook was. Het kwam er eigenlijk op neer dat hij haar helemaal opnieuw had uitgevonden. Ze was bij hem gekomen als sletterig meisje en hij had een verzorgde, stijlvolle jonge vrouw van haar gemaakt.

Elliot besloot haar toch ten huwelijk te vragen: hij had niets te verliezen en alles te winnen.

Het was geen grote bruiloft, eerder aan de bescheiden kant. De huwelijksreis bracht hen naar de Bahama's, een week later waren ze alweer terug in New York. Elliot wilde niet langer blijven – hij miste de handboeien, de kettingen en de zwepen. Hij was verslaafd aan de pijn die ze hem bezorgde.

Anya wist niet precies waar ze aan verslaafd was. Schoenen, wellicht. Dat was het enige waaraan ze plezier beleefde. Afgezien van haar schoencollectie deed niets ertoe. Van binnen was ze leeg en niet in staat iets anders te voelen dan koude onverschilligheid. Ze had gedacht dat trouwen met een machtig man als Elliot de leemte wel zou vullen, maar het had niet geholpen.

Op een dag had Elliot haar meegenomen naar de première van een film die een van zijn klanten had geproduceerd en daar had ze Hamilton J. Heckerling ontmoet. Hij was ouder dan Elliot. En rijker.

In Hamiltons ogen herkende Anya haar eigen meedogenloosheid. Hamilton J. Heckerling had veel meer glamour dan Elliot Von Morton. Elliot werkte op een kantoor in Manhattan. Hamilton J. Heckerling schuimde de hele wereld af om epische kaskrakers op te nemen.

Anya kwam tot de conclusie dat die manier van leven haar wel aanstond en dus zette ze haar zinnen op het verleiden van Hamilton. Toen ze erachterkwam dat hij erop geilde toe te kijken hoe twee vrouwen elkaar bevredigden, wist ze dat ze hem in haar zak had.

Er was slechts één probleem: Elliot Von Morton.

Heel lang hield haar probleem geen stand. Triest genoeg gaf hij de geest tijdens een van hun seksspelletjes, na een indrukwekkende hartaanval.

Anya had hem niet het codewoord horen zeggen waarmee hij aangaf dat het genoeg was geweest.

Zes maanden later kondigde Hamilton hun verloving aan tijdens een dineetje in New York.

Niet lang daarna kon Anya zich mevrouw Hamilton J. Heckerling noemen.