Anya

Aan Olga ontsnappen was niet eenvoudig, maar Velma was een slimme meid, slimmer dan Sergei en Igor samen. Ze begon met het bewerken van haar vaste klanten die ze tussen het bevredigen door zielige verhalen vertelde: dat ze voor haar zieke moedertje moest zorgen, dat ze een baby had die bijna omkwam van de honger. Omdat Velma heel overtuigend was en echt heel goed kon pijpen, geloofden de mannen haar en begonnen ze haar stiekem extra geld toe te schuiven. Een beetje hier, een beetje daar – het tikte leuk aan.

‘Jij kunt hetzelfde doen,’ adviseerde Velma Anya. ‘Mannen zijn makkelijk te overreden en niet al te snugger. Je moet ze het gevoel geven dat je hartstikke opgewonden van ze raakt, dan krijg je echt alles van ze gedaan.’

Anya knikte, al had ze geen idee wat ze dan zou kunnen doen, behalve gewoon maar liggen en het over zich heen laten komen.

Ook hier bood Velma uitkomst: ze leerde Anya trucjes, hoe ze zich in bed moest gedragen en wat ze moest zeggen om de hongerige ego's van een man te strelen.

In het begin vond Anya het weerzinwekkend en misselijkmakend om te praten met de mannen die allemaal even ruw waren en niet meer wilden dat snel klaarkomen ten koste van haar. Toen ze echter eenmaal Velma's wijze lessen in de praktijk begon te brengen, behandelden haar klanten haar al snel anders. Niet alleen gedroegen ze zich beter, ze vroegen ook speciaal naar haar als ze langskwamen en raakten haar aan op plaatsen waar ze niet aangeraakt wilde worden, behalve dan als Velma het deed. Hoe dan ook, het maakte haar werk draaglijker dan toen ze alleen maar beschouwd werd als een ding dat aan alle kanten gepenetreerd kon worden.

Na een poosje verzon ze een zus die niet meer kon lopen en een moeder die blind was geraakt door een vreselijk ongeluk. Toen ze eenmaal begon met liegen, rolden de leugens vlot van haar tong en al snel had ze net als Velma achter Olga's rug om een spaarpotje opgebouwd.

Voor het eerst sinds de invasie van haar huis en de moorden op haar afschuwelijke pleegouders had ze het gevoel weer een beetje greep op haar leven te krijgen. Velma had gelijk: als je eenmaal doorhad hoe je tegen hen moest liegen, waren mannen makkelijk te bewerken.

Stukje bij beetje wende ze aan de seksuele macht die ze over hen had en aan het idee dat dit de manier was om te overleven.

Het duurde bijna twee jaar potten, plotten en plannen tot Velma besloot dat het moment was aangebroken om te vertrekken. Anya was opgewonden, maar ook doodsbang. Wat als Olga achter hen aan kwam? Wat als het onbekende nog enger was dan mannen bevredigen, iets waar ze aan gewend was geraakt? En – dat zou nog het ergste zijn – wat als Velma haar in de steek zou laten?

Toch was ze bereid de gok te wagen, omdat Velma alles voor haar betekende en ze het niet wilde riskeren om haar kwijt te raken.

Om drie uur 's nachts, toen iedereen in diepe slaap was, slopen ze het huis uit. Velma had een vaste klant met een oude auto die ze zover had gekregen dat hij hen wilde helpen. Een andere klant had valse paspoorten geregeld. Velma's seksuele talenten waren goud waard.

De tocht van Polen naar Duitsland was vreselijk, zeker toen ze bij de grens aankwamen. Anya was als de dood dat ze zouden ontdekken dat de paspoorten vals waren, en dat ze teruggestuurd zouden worden. Maar Velma flirtte met de grenswachters, leidde ze af en maakte schuine grapjes. Anya wist dat Velma voor hen op de knieën zou gaan om ze af te zuigen als dat haar nodig had geleken, maar zover hoefde het gelukkig niet te komen. Toen ze eenmaal de grens over waren, wilde hun chauffeur echter wel door hen beiden worden bevredigd, voor hij hen afzette bij een station. Toen hij weg was, vervloekte Velma hem in het Pools en noemde hem een vies varken, zonder een spoor van dankbaarheid voor al zijn hulp.

De dagen daarna brachten ze in treinen door, op weg naar Amsterdam. Soms waren de treinen te doen, meestal waren ze smerig en vol. Anya vroeg zich wel eens af of ze wel de juiste beslissing had genomen.

Velma bleef intussen haar charmes in de strijd gooien. Zodra ze een gewillig slachtoffer zag, lokte ze hem naar het toilet om hem daar van dienst te zijn.

‘Snel verdiend,’ zei ze tegen Anya. ‘Moet jij ook doen.’

Anya schudde haar hoofd. ‘Ik wil het niet.’

Velma was onverbiddelijk. ‘Je doet wat je moet doen,’ zei ze, ‘anders laat ik je aan je lot over.’

Dus deed Anya wat het oudere meisje zei en bevredigde ze weer een reeks anonieme mannen, hotsend en botsend op smerige toiletten, dwars door Europa. Tegen de tijd dat ze Amsterdam bereikten, was ze uitgeput. Dit gold niet voor Velma. ‘We zullen ons vannacht eens verwennen met een hotel,’ zei die opgeruimd. ‘En dan gaan we morgen weer aan de slag. Nieuwe start. Nu gaan we eens echt geld verdienen.’

Anya vond het een goed idee. Ze had nog nooit in een hotel geslapen en ze kikkerde op van de gedachte aan een douche en een goed bed.

Velma duwde haar bij het Centraal Station in een taxi en liet hen naar een goedkoop hotelletje brengen. Na te hebben ingecheckt, liet Velma zich op bed vallen en verklaarde dat Amsterdam de mooiste plek op aarde was.

Anya was het roerend met haar eens.

‘Dit,’ kondigde Velma aan, ‘is waar we thuishoren.’