77
Ze zwijgen en kijken naar het scherm van het dagverblijf. Jurek Walter loopt met gelijkmatige passen op de loopband en Bernie Larsson glijdt langzaam in de bank omlaag tot hij met zijn nek op de lage rugleuning rust. Zijn overhemd schuift omhoog en zijn dikke buik beweegt mee met zijn ademhaling. Zijn gezicht is bezweet, gestrest laat hij zijn ene been stuiteren en hij praat tegen het plafond.
‘Waar is hij mee bezig?’ vraagt My en ze kijkt naar de anderen. ‘Wat zegt hij de hele tijd?’
‘Geen idee,’ mompelt Anders.
Het enige geluid dat in de bewakingscentrale te horen is, is het getik van een Chinese gouden kat op zonne-energie die met zijn poot zwaait.
Anders keert in gedachten terug naar het dossier van Bernie Larsson uit het Säters-ziekenhuis. Eenentwintig jaar geleden is hij veroordeeld tot gesloten forensisch psychiatrische behandeling voor wat wordt beschreven als bestiale serieverkrachtingen.
Nu zit hij in elkaar gezakt op een bank in het wilde weg te schreeuwen. Speeksel spettert uit zijn mond. Hij maakt agressieve, hakkende gebaren met zijn handen en smijt het kussen naast zich op de grond.
Jurek Walter doet wat hij altijd doet. Met lange passen loopt hij tien kilometer op de loopband, zet hem uit, stapt eraf en gaat naar zijn kamer.
Bernie roept hem iets na. Walter blijft in de deuropening staan en draait zich om naar het dagverblijf.
‘Wat gebeurt er nu?’ vraagt Anders gespannen.
Sven pakt snel de portofoon, roept twee collega’s op en haast zich dan de kamer uit. Anders leunt naar voren en ziet Sven op een van de monitoren verschijnen. Hij loopt door de gang, praat met de andere bewaarders, stopt buiten voor de sluis en wacht de situatie af.
Er gebeurt niets.
Jurek staat nog in de deuropening, tussen de twee ruimtes in, precies waar zijn gezicht in de schaduw is. Hij beweegt zich niet, maar zowel Anders als My ziet dat hij praat. Bernie zit in elkaar gezakt op de bank en sluit zijn ogen terwijl hij luistert. Na een poosje begint zijn onderlip te trillen. De hele scène duurt iets meer dan een minuut, waarna Jurek zich omdraait en weer in zijn kamer verdwijnt.
‘Je hok in,’ mompelt My.
Op de andere monitor wordt Jurek vanaf het plafond gefilmd. Rustig loopt hij zijn kamer in, gaat op de plastic stoel recht onder de bewakingscamera zitten en staart naar de muur.
Na een poosje staat Bernie Larsson op van de bank in het dagverblijf. Hij veegt een paar keer over zijn mond en sloft dan naar zijn kamer.
Op de andere monitor is te zien dat Bernie Larsson naar de wasbak loopt, zich vooroverbuigt en zijn gezicht wast. Hij staat stil terwijl het water over zijn wangen stroomt, dan loopt hij weer naar de deur van het dagverblijf, plaatst zijn duim tegen de binnenkant van de stijl en knalt de deur met volle kracht dicht. De deur stuitert terug, Bernie zakt op zijn knieën en brult het uit.