170

Joona Linna ligt stil en voelt de glucose in zijn aderen en de warme lucht van de stellage boven zijn bed, maar hij wordt niet warm.

Koude rillingen trekken bij vlagen door zijn lichaam en af en toe verdwijnt zijn gezichtsvermogen en wordt alles zwart en knetterend donker.

Verlangen naar zijn wapen, om de loop in zijn mond te zetten en de trekker over te halen, fladdert door zijn hoofd.

Jurek Walter is ontsnapt.

En Joona weet dat hij zijn vrouw en dochter nooit meer zal kunnen ontmoeten. Ze zijn voor eeuwig van hem afgenomen, op dezelfde manier als Disa uit zijn handen is gerukt. Walters tweelingbroer besefte dat Summa en Lumi nog in leven waren. Joona weet dat het slechts een kwestie van tijd is tot Walter zelf dat ook beseft.

Joona probeert te gaan zitten, maar het lukt hem niet.

Het is onmogelijk.

Het gevoel dat hij met de seconde dieper in het mozaïek van gebroken ijs wegzakt, wil maar niet wijken.

Hij blijft maar rillen.

Plotseling gaat de deur open en komt Saga Bauer binnen. Ze heeft een zwart jack en een donkere spijkerbroek aan.

‘Jurek Walter is dood,’ zegt ze. ‘Het is voorbij. We hebben hem in de Söderledstunnel te pakken gekregen.’

Ze staat bij het bed en kijkt naar Joona Linna. Hij heeft zijn ogen weer gesloten. Haar hart lijkt stil te blijven staan. Hij ziet er verschrikkelijk ziek uit. Zijn gezicht is bijna wit en zijn lippen zijn lichtgrijs.

‘Ik ga nu naar Reidar Frost toe,’ vertelt Saga. ‘Hij moet weten dat Felicia leeft. De artsen zeggen dat ze het gaat redden. Je hebt haar leven gered.’

Hij hoort wat ze zegt en wendt zijn gezicht af, houdt zijn ogen gesloten om zijn tranen terug te dringen – en plotseling doorziet hij het patroon.

Walter is bezig een cirkel van wraak en bloed te sluiten.

Joona repeteert de gedachte voor zichzelf, bevochtigt zijn lippen, ademt een paar keer en zegt dan zacht: ‘Jurek Walter is op weg naar Reidar.’

‘Jurek Walter is dood,’ herhaalt Saga. ‘Het is voorbij...’

‘Hij zal Mikael weer pakken... hij weet niet dat Felicia vrij is... hij mag niet weten dat ze...’

‘Ik ga naar Reidar toe om te vertellen dat jij zijn dochter hebt gered,’ zegt ze weer.

‘Hij heeft Mikael alleen maar uitgeleend, hij is onderweg om hem opnieuw te pakken.’

‘Waar heb je het over?’

Joona’s ogen keren terug naar Saga en de grijze blik is zo hard dat ze huivert.

‘De slachtoffers zijn niet degenen die opgesloten zaten of in graven belandden,’ zegt hij. ‘De slachtoffers zijn degenen die achterbleven, zij die wachtten... tot ze niet meer in staat zijn te wachten.’

Ze legt een kalmerende hand op de zijne.

‘Ik moet gaan...’

‘Neem mijn pistool mee,’ zegt hij.

‘Ik ga er alleen maar heen om Reidar te vertellen dat...’

‘Doe wat ik zeg,’ kapt hij haar af.