67

Nathan Pollock gaat naast Verner Zandén zitten, die met de twaalfcijferige code inlogt in het justitieel register. Samen voeren ze de datum in van de vervolging, de schriftelijke aanklacht en de rechtszitting. Ze formuleren de categorie van het misdrijf, de conclusie van het forensisch psychiatrisch rapport en dat de rechtbank in Uppsala de beklaagde schuldig heeft bevonden aan twee buitengewoon gewelddadige gevallen van doodslag.

Tegelijkertijd schrijft Carlos haar misdrijf, het vonnis en de strafrechtelijke gevolgen in in het strafregister van de rijksrecherche.

Verner gaat door naar het register forensische geneeskunde, voegt het forensisch psychiatrisch rapport toe, en glimlacht breed bij zichzelf.

‘Hoe zitten we met de tijd?’ vraagt Saga.

‘Behoorlijk goed, volgens mij,’ zegt Verner en hij kijkt op zijn horloge. ‘Over twee minuten gaat de Dienst Gevangeniswezen aan tafel voor een spoedvergadering... en dan kijken ze naar wat er in het justitieel register staat... en nemen het besluit om twee patiënten over te plaatsen naar de beveiligde eenheid van het Löwenströmska-ziekenhuis.’

‘Jullie hebben nooit uitgelegd waarom er twéé nieuwe patiënten zijn,’ zegt Saga.

‘Omdat dan niet alle aandacht op jou gericht is,’ antwoordt Nathan.

‘We denken dat Jurek Walter misschien achterdochtig wordt als er na al die jaren plotseling een nieuwe patiënt opduikt,’ legt Carlos uit, ‘maar als er eerst een patiënt uit het gesloten paviljoen van het Säters-ziekenhuis komt... en een dag later eentje uit het Karsuddens-ziekenhuis, dan ontkom je hopelijk aan een deel van zijn belangstelling.’

‘Je wordt overgeplaatst omdat je gewelddadig en vluchtgevaarlijk bent... en de andere patiënt heeft zelf om overplaatsing gevraagd,’ legt Nathan uit.

‘Nu laten we Saga gaan,’ zegt Verner.

‘Morgenavond slaap je in het Karsuddens-ziekenhuis,’ zegt Nathan.

‘Tegen je verwanten moet je zeggen dat je op een geheime missie naar het buitenland gaat,’ begint Verner. ‘Iemand moet voor je post, huisdieren, planten...’

‘Dat regel ik,’ kapt ze hem af.

Joona pakt haar parka van de grond en houdt hem voor haar op, zodat ze haar armen erin kan steken.

‘Weet je de regels nog?’ vraagt hij zacht.

‘Praat weinig en in korte zinnen, meen wat je zegt en hou je aan de waarheid.’

‘Ik heb er nog een,’ zegt Joona. ‘Hij is nogal persoonlijk, maar Samuel zei dat je moet vermijden om over je ouders te praten.’

Ze haalt haar schouders op.

‘Oké.’

‘Ik heb geen idee waarom hij dat zo belangrijk vond.’

‘Het lijkt me verstandig om naar de raadgevingen van Samuel te luisteren,’ zegt Verner instemmend.

‘Ja, mij ook.’

Carlos stopt twee sandwiches in een zakje en geeft ze aan Saga.

‘Ik moet je er nog op wijzen dat je daarbinnen patiënt bent, enkel en alleen dat... je hebt dus geen politionele taken of bevoegdheden,’ zegt hij ernstig.

Saga kijkt hem vastberaden aan.

‘Dat weet ik.’

‘Het is belangrijk dat je dat begrijpt, zodat we je na afloop zo nodig kunnen beschermen,’ zegt Verner.

‘Ik ga naar huis om een beetje te rusten,’ zegt Saga zacht, en ze loopt naar de hal.

Terwijl ze op een krukje haar veters strikt, komt Joona de hal in. Hij gaat op zijn hurken naast haar zitten.

‘Binnenkort is het te laat om van gedachten te veranderen,’ fluistert hij.

‘Ik wil dit doen,’ zegt ze glimlachend terwijl ze hem aankijkt.

‘Dat weet ik,’ zegt Joona. ‘Het gaat goed, als je maar niet vergeet hoe gevaarlijk Walter is. Hij manipuleert mensen, verandert ze, rukt hun ziel uit...’

‘Ik laat Walter niet toe in mijn hoofd,’ zegt ze zelfverzekerd. Ze staat op en doet haar jas dicht.

‘Hij is als...’

‘Maar ik ben een sterke vrouw,’ valt ze hem in de rede.

‘Dat weet ik.’

Joona houdt de deur voor haar open en loopt met haar mee het trappenhuis in. Hij aarzelt en Saga leunt tegen de muur.

‘Wat wil je zeggen?’ vraagt ze vriendelijk.

Het blijft even stil. De lift staat roerloos te wachten op de verdieping. Buiten raast een auto met loeiende sirene voorbij.

‘Walter zal er alles voor overhebben om te ontsnappen,’ zegt Joona met zijn zware stem. ‘Dat mag je nooit laten gebeuren. Je bent als een zuster voor me, Saga, maar het is beter dat je sterft dan dat je dat laat gebeuren.’