Bobby
Op zondagmorgen speelde een groepje kennissen van Bobby vaak softbal in het park. Dat was vanzelf zo gegroeid: negen, tien man kwamen samen en elke week zorgde een van hen na de wedstrijd voor een gezellige dag bij hem thuis. Gastheer zijn betekende veel eten inslaan bij de Deli, waarbij een overvloed aan snacks essentieel was. Daarnaast was een ruime hoeveelheid Europees bier onmisbaar en – het belangrijkste van alles – aanwezigheid van een compleet pakket aan digitale sportzenders, te zien op een enorm flatscreen.
Ze noemden zichzelf de Sunday In The Park Gang, Bobby en M.J. waren de oprichters.
Bobby koesterde de vrije tijd met zijn vrienden. Het was mannen onder elkaar, vrouwen waren niet welkom. Frankie was geen lid van de club, rondhangen met mannen was iets wat buiten zijn comfortzone viel. Hij was liever bij Annabelle, een actiefilm kijken, een potje biljarten of anders een beetje pokeren.
Bobby vond dit een prima deal. M.J. en hijzelf accepteerden Frankies drugsgebruik met frisse tegenzin, maar hij wist dat de anderen er niet zo relaxed tegenover zouden staan. Volgens hen was regelmatig coke snuiven iets voor losers. Af en toe een snuifje op een feestje, vooruit. Maar elke dag meerdere keren een lijntje nemen, dat deed je niet.
Bobby had al vaak geprobeerd om met Frankie te praten over zijn excessieve cocaïnegebruik, maar Frankie was nooit in de stemming om te luisteren, dus elke poging tot een serieus gesprek hierover leidde tot niets.
De Sunday In The Park Gang bestond uit twee hedgefondskerels, een computergenie, een drummer van een rockband, een bekende kok, een tennisprof en een acteur die in een dagelijkse soap speelde. De kameraadschap die ze deelden was bijzonder. De jongste was de kok, die was drieëntwintig. De oudste was een van de bankiers, die net dertig was. Niemand had het over privéproblemen of werk, iedereen genoot van een dagje niets doen en niets moeten. Geen van hen was getrouwd of maakte aanstalten om zich te binden, hoewel ze het voortdurend over vrouwen hadden. Iedereen had altijd wel iets over een avontuurtje te vertellen en iedereen voelde zich geroepen om advies te geven. ‘Heb je haar gepakt?’ was de meest gestelde vraag.
Deze zondag was het Bobby’s beurt om gastheer te zijn, maar hij maakte zich bezorgd over Frankie en Annabelle. Moest hij geen tijd vrijmaken om bij hen te zijn? Annabelle was soms een zeikwijf van jewelste, maar hij kende haar al sinds de middelbare school en had medelijden met haar, vooral nu.
Hij belde Frankie die mompelde dat hij sliep en later wel terug zou bellen.
‘Hoe is het met Annabelle?’ wilde Bobby weten.
‘Later man,’ antwoordde Frankie met een hoorbare geeuw.
Tot zover de warme vriendschapsbanden, Frankie leek hem niet nodig te hebben.
Het was koud in het park, maar het ijzige weer spoorde Bobby aan extra fanatiek te spelen. Eenmaal terug in het appartement voelde hij zich verkwikt en klaar voor wat dan ook.
Terwijl hij vleeswaren, aardappelsalade en andere lekkere dingen klaarzette, bedacht hij dat het leuk zou zijn om een vriendin te hebben die hem zou helpen bij dit soort dingen. Er was nog nooit een meisje geweest dat echt zijn hart had gestolen en langer dan een paar maanden in zijn leven was gebleven. De meisjes die hij tegenkwam – de mooie modellen en actrices, de feestbeesten en socialites – konden hem gewoon niet zo boeien. De meesten waren alleen maar op zoek naar een rijke echtgenoot. Ze waren goed voor een paar weken seks, maar meer ook niet.
Niet dat hij daar echt mee zat. Hij was net zesentwintig, veel te jong om al aan trouwen te denken. Een vast vriendinnetje leek hem echter wel wat.
Aan de andere kant had Frankie een vaste vriendin aan Annabelle en deed Frankie niets liever dan rondneuken, dus wat had het dan voor zin om vaste verkering te hebben?
Bobby had Lucky en Lennie voor ogen als voorbeeld van een goede relatie: allebei waren ze ontzettend onafhankelijk, maar ook liefhebbend en grillig, hartstochtelijk en gek en na al die jaren huwelijk nog altijd echt verliefd op elkaar. Dat was wat hij voor ogen had: een relatie vol vuur.
Zeena had vuur. Ze mocht dan veel ouder zijn dan hij, hij wist dat het nooit saai zou zijn met haar.
En wat deed het leeftijdverschil ertoe? Madonna was in de vijftig en nog altijd de hotste vrouw ter wereld die happy was met haar jonge lover. Demi Moore was getrouwd met een vent die vijftien jaar jonger was dan zij. En dan had je nog Venus, de beeldschone en sexy vriendin van zijn moeder, die getrouwd was met filmster Billy Melina, ook vele jaren jonger dan zij.
Fuck it! Hij nam zich voor om Zeena bij de eerste de beste gelegenheid nu eindelijk eens serieus te versieren.
Dat moment kwam eerder dan hij verwachtte. Hij stond na het vertrek van zijn vrienden net borden in de vaatwasser te laden toen de bel ging.
In de veronderstelling dat een van zijn maten iets vergeten was, deed hij zonder nadenken de deur open en daar stond Zeena, in volle glorie.
‘Bobby,’ begroette ze hem minzaam en ze liep langs hem heen naar binnen alsof ze er thuis was. ‘Zeena was in de buurt. Besloot eens met eigen ogen te zien hoe de zoon van een scheepsmagnaat woont.’
Overvallen en geschokt als hij was door haar onverwachte aanwezigheid, was hij tegelijk ook nijdig dat ze zijn achtergrond kende. Hij had nooit met zijn afkomst te koop gelopen en wist altijd uit de roddelbladen te blijven – alleen M.J. wist wie hij was en wie zijn ouders waren. Dus hoe was zij erachter gekomen? En wat deed ze in zijn appartement?
Niet dat hij het niet leuk vond dat ze er was.
Het kwam niet vaak voor dat het onderwerp van al zijn recente dromen van top tot teen gekleed in het zwart in zijn woonkamer stond. Minirokje, netkousen, dijhoge laarzen en een kasjmier coltruitje onder een ruim leren motorjasje met zilveren studs. Haar ravenzwarte haar viel sluik als een gordijn tot op haar billen en haar bijzondere make-up benadrukte haar amandelvormige ogen nog eens extra.
Er hing een vleugje meesteres in de lucht, maar daar zat Bobby niet mee. Zeena was in zijn appartement en nu was het aan hem om de volgende zet te doen.
Wat verwachtte ze van hem? Dat was de vraag. Hij was zo gewend om altijd alle touwtjes in handen te hebben, dat dit een heel nieuwe ervaring voor hem was.
Ze haalde een pakje Gauloises uit haar grote Prada-tas in crocoleer, schudde er een sigaret uit en joeg daar de vlam in met een zilveren art-decoaansteker.
Hoe ze met de vlam het uiteinde van de sigaret aanraakte, was een vorm van voorspel. Bobby besloot ter plekke dat de nietrokenregel in zijn appartement niet voor haar gold.
Ze inhaleerde diep, bestudeerde hem met haar kattenogen en blies de rook toen langzaam uit.
‘Nou, daar staan we dan,’ zei ze uiteindelijk en ze liet een pluim scherpe rook tussen hen in hangen. ‘Eindelijk onder elkaar. Is dat niet wat je wilde, Bobby?’
‘Geen jonge hengsten vandaag?’ informeerde hij. ‘Geen entourage vol jaknikkers in je kielzog? Wat is er aan de hand?’
‘Teleurgesteld?’ vroeg ze spottend. ‘Hoopte je op een triootje? Of misschien ben je jaloers omdat je zelf van mooie jongens houdt?’ Ze slaakte een langgerekte zucht. ‘O, zoveel schoonheid… Ben je gay, Bobby?’
God, wat deed ze hem aan Serenity denken – een golf van sarcasme en krengerige woorden uit een mond die hij meer dan wat ook wilde kussen.
Was dat wat hem zo aantrok?
Blijkbaar, want hij voelde dat hij een erectie kreeg en hij had de sterke behoefte om haar gewoon te bespringen en ervoor te gaan.
Dat zou hij eigenlijk gewoon moeten doen, daarom was ze ook hier – ze had geen enkele andere reden.
Miss Superstar was op bezoek om eens te kijken wat hij te bieden had en hij was vastbesloten alles voor haar uit de kast te trekken.