35

Tibor was na de seks meteen in slaap gevallen. Fleur luisterde naar zijn zachte gesnurk terwijl ze hem bestudeerde. Hij oogde ontspannen en zag er onschuldig uit. Zijn gesloten oogleden verborgen de felle blik die ze zo goed van hem kende. Zijn lippen weken een beetje uiteen bij elke uitademing en het was bijna ondenkbaar dat er soms zoveel lelijks uit zijn welgevormde mond kwam. Ze wilde dat ze hem voor altijd slapend kon houden. Het zou zoveel problemen oplossen. Tibor had niet doorgehad dat haar gekreun en gekir geacteerd waren en haar orgasme gefaket.

Voorheen ergerde ze zich er weleens aan dat Tibor tijdens hun vrijpartijen erg op zichzelf gefocust was, maar nu kwam het haar extreem goed uit. Ze had geen enkele moeite gedaan om hem te corrigeren en hem volledig zijn gang laten gaan. De beelden uit haar verleden die zich onherroepelijk opdrongen had ze zo veel mogelijk proberen te negeren. Zo ontspannen als Tibor was, zo strak stond ze zelf. Tibor was bevangen geweest door lust en had het papiertje met het wachtwoord van zijn computer daardoor niet op de grond zien liggen. Maar als hij zo wakker werd dan kon ze er donder op zeggen dat zijn oog erop zou vallen. Voorzichtig schoof ze een stukje bij hem vandaan en bestudeerde hem grondig. Geen reactie. In etappes schoof ze door naar de rand van het bed. Het bed kraakte en ze hield haar adem in. Pas toen ze zag dat Tibor gewoon doorsliep blies ze haar adem zachtjes uit. Langzaam kwam ze overeind en ging ze op de rand van het bed zitten. Ze plantte haar voeten stevig in het tapijt voordat ze ging staan. Nog steeds geen reactie van Tibor. Op haar tenen sloop ze naar het papiertje en griste het van de grond. Ze verborg het in haar gebalde vuist. Wat nu? Ze durfde het niet terug te leggen in het kistje zolang Tibor in de kamer aanwezig was. Het risico dat hij wakker zou worden en haar zou betrappen was veel te groot. De gevolgen zouden niet te overzien zijn. In een opwelling liep ze naar de badkamer. Ze moest in elk geval uit zijn blikveld zijn. Even bleef ze besluiteloos staan. Ze moest het briefje verbergen tot een veilig moment om het terug te leggen en bidden en hopen dat Tibor niet eerder dan dat moment zijn kluissleutel nodig had. Er bestond geen twijfel over dat hij meteen zou zien dat het briefje ontbrak als hij zijn geheime kistje opende.

Ze liep naar het badkamerkastje, hurkte en maakte het open. Het doosje tampons waar ze de keylogger eerder in verborgen had, stond prominent op de plank. Ze opende het doosje.

Een hand op haar schouder. ‘Wat ben je aan het doen?’ Verschrikt keek ze om terwijl ze het papiertje in een reflex in het doosje liet vallen. Tibor was wakker geworden zonder dat ze het in de gaten had gehad. Ze had zijn voetstappen op het tapijt niet gehoord en was zo geconcentreerd op haar missie het papiertje veilig op te bergen dat ze haar focus op Tibors gesnurk ongemerkt had verloren. Ze kon zichzelf wel voor haar kop slaan. Haar vingers graaiden paniekerig in het doosje en sloten zich om een tampon.

‘Slecht geweten?’

‘Nee hoor, ongesteld geworden.’ Ze hield Tibor de tampon voor en sloot het kastje.

‘Mazzel dat je daar net nog geen last van had,’ grijnsde hij. Ze liep met de tampon naar de wc terwijl hij haar bleef aanstaren. ‘Tib, gun me even een momentje. Nogal gênant als je staat te kijken hoe ik dat ding erin stop.’

‘Net was je anders ook niet zo verlegen.’ Hij sloeg zijn armen over elkaar en bleef haar onverminderd aankijken. ‘Toe nou, wegwezen.’ Ze liep naar hem toe en duwde hem de badkamer uit. Na enig tegenstribbelen liep hij naar de slaapkamer. Harder dan ze wilde sloeg ze de badkamerdeur achter hem dicht en deed hem op slot. Ze beefde van de spanning en liet zich op de grond zakken. Ze wilde niets liever dan hysterisch huilen en schreeuwen maar ze wist zich te beheersen. Ze kroop naar het kastje en pakte het tampondoosje er met trillende hand uit. Bijna liet ze het vallen. De keylogger lag op de bodem en het briefje met het wachtwoord erbovenop. Ze legde de paar tampons die nog in het doosje zaten eroverheen en sloot de kartonnen deksel voordat ze het terugplaatste in het kastje. Twee deodorantbussen die aan de linkerkant op de plank stonden plaatste ze voor het doosje om het op die manier wat aan het directe zicht te onttrekken. Ze kon geen enkele reden verzinnen waarom Tibor in haar doosje tampons zou kijken, maar toch.

Het bad dat Tibor voor haar had klaargemaakt wachtte nog steeds op haar. Ze stopte haar wijsvinger in het water en peilde de temperatuur. Niet aanlokkelijk. Ze draaide de stop open en zette de douche aan. Ze voelde zich nog steeds vies. Terwijl het bad met een hoop kabaal leegliep, zeepte ze zich stevig in om alle ellende van de afgelopen dagen van zich af te boenen. Toen bleek dat dat een zinloze missie was, droogde ze zich snel af. Opzwepende muziek drong vanaf de slaapkamer de badkamer binnen.

De tampon die ze Tibor onder zijn neus had geduwd lag op de marmeren wasbak. Ze bracht hem voor de zekerheid in voordat ze de badkamerdeur ontgrendelde. Voorzichtig deed ze de deur open en keek de kamer in. Alle alarmbellen gingen af. Tibor stond met zijn rug naar haar toe bij de boekenkast en pakte het boek met de geheime opbergplaats van de plank. Door de paniek kon ze niet meer nadenken en bleef ze als verlamd staan. Hij draaide iets maar had nog steeds niet in de gaten dat ze naar hem stond te kijken. De muziek overstemde haar geluiden. Hij opende het boek en pakte het bruine kistje eruit. Als hij een stap verder zou gaan en in het doosje zou kijken was het voorbij. Ze hield haar adem in toen hij het deksel wilde openen. Ze viel bijna flauw van de spanning. Hoe moest ze zich hieruit kletsen?

Er ging een telefoon af. Tibor klapte het kistje dicht en haalde zijn telefoon uit zijn broekzak. Hij blafte wat norse kreten tegen de persoon aan de andere kant van de lijn. Hij borg het kistje ongeopend weer op in het boek en zette het weer terug in de kast. Fleur kon wel janken van opluchting.

Met een geërgerd gezicht draaide Tibor zich om. Toen pas zag hij haar staan. Ze reageerde meteen en liep de kamer in alsof ze net de deur van de badkamer open had gedaan. Tibor liep naar haar toe en kuste haar vol op de mond terwijl hij plagend aan het touwtje van de tampon trok dat tussen haar benen hing. Ze gaf hem een speelse tik op zijn hand.

‘Ik moet even iets regelen dus ik eet niet mee vanavond. Jij vermaakt je wel met je vriendinnen, toch? Ik neem Dorba mee, dus Branco speelt voor babysit.’ Ze deed haar best om teleurgesteld te kijken. Hij streelde met zijn vinger over haar lippen en trok met zijn andere hand zachtjes aan haar natte haren. ‘Misschien moeten we binnenkort maar eens beginnen een baby’tje te maken. Dan hebben we in elk geval een aantal maanden geen last van dit ongemakje.’ Weer trok hij zachtjes aan het touwtje tussen haar benen.

‘Ik dacht dat je nog een paar jaar wilde wachten.’

‘Klopt, maar ik ben van gedachten veranderd in de dagen dat je spoorloos was. Ik wil iets hebben van jou en mij samen.’ Om de verschrikte uitdrukking op haar gezicht te verbloemen kuste ze hem hartstochtelijk. Plotseling liet hij haar los en liep naar de badkamer. Hij pakte de strip met de pil die op het planchet lag. Verbaasd keek hij haar aan. ‘Je bent pas halverwege, hoe kun je dan ongesteld zijn?’

‘Doorbraakbloedinkje denk ik, heb ik weleens vaker. Kan door stress komen.’ Ze wilde het liefst wegduiken voor zijn onderzoekende blik maar bleef kaarsrecht staan.

‘Waarom zeg je dan dat je ongesteld bent?’

‘Omdat ik geen zin heb om een college te geven over doorbraakbloedingen. Jullie mannen snappen daar allemaal toch niks van.’

‘Vrouwen zijn maar ingewikkelde wezens.’ Hij hield de strip pillen demonstratief in de lucht en liep naar de prullenbak. ‘Maakt ook niet uit, deze hebben we voorlopig niet meer nodig.’ Hij gooide de strip in de vuilnisbak, kuste haar nog eenmaal en liep toen de kamer uit. Ze sloeg haar hand voor haar mond om haar snikken te smoren. Een kind, Tibor wilde een kind van haar en had zojuist haar voorbehoedsmiddel weggegooid.

Toen ze zichzelf weer enigszins onder controle had deed ze de slaapkamerdeur op slot en rende naar de badkamer. Ze griste de halfgevulde strip met pillen uit de vuilnisbak. Ze mocht onder geen beding zwanger worden van Tibor. Ze zou haar pil vanaf nu stiekem in moeten nemen. Tibor zou woest worden als hij merkte dat ze zijn plan voor een kind saboteerde. En niet geheel onterecht ook. Ze zeurde al een jaar over haar kinderwens en nu hij eindelijk overstag was wilde ze ineens niet meer. Dat viel niet te verkopen.

Ze droogde haar tranen af en pakte het papiertje met Tibors wachtwoord. Vlug stopte ze het weer in het bruine kistje. Daarna raapte ze de prop vuile kleren die ze tijdens haar ontvoering had gedragen op en stopte ze in de vuilnisbak. Toen haalde ze de zak eruit en knoopte hem dicht. Mocht Tibor in de vuilnisbak kijken dan zou hij een lege bak aantreffen en niet kunnen controleren of ze de pil er weer uit had gehaald. Het pillenstripje stopte ze in een binnenvakje van haar handtas en sloot de rits. Ze dacht koortsachtig na of ze niets vergeten was.

Ze zweette zo van de stress dat ze wel weer kon gaan douchen. Ze besloot een koude douche te nemen om af te koelen voordat ze haar vriendinnen weer onder ogen zou komen. Vlak voor ze de badkamer weer in liep kreeg ze een sms. Ze liep naar het toestel op haar nachtkastje en opende het bericht. De afzender was ‘mama’ en het bericht luidde: Het gaat goed met me. Even stond ze zichzelf toe om te fantaseren dat het sms’je van haar echte moeder afkomstig was. Ze miste haar ouders nog steeds verschrikkelijk sinds de breuk. Toen dwong ze zichzelf weer de realiteit onder ogen te zien. Blijkbaar was haar opdrachtgever tevreden over haar vorderingen tot nu toe. Onmiddellijk wiste ze het bericht.