Hoofdstuk 53

Daniël leed aan depressies. Tijdens hun vakantie naar de Bahama's werd Cleo voor het eerst geconfronteerd met zijn aandoening. Meestal lag hij stil op bed en staarde met niets- ziende ogen naar de zoldering.

Cleo probeerde aanvankelijk hem met grapjes uit bed te krijgen. 'Kom nou mee, schat. Als je niet lekker bruin wordt, denken de mensen dat wc onze hele vakantie in bed hebben doorgebracht!'

Geen reactie. Hij hoorde haar niet eens. Vervolgens probeerde ze hel met medeleven. Daar reageerde hij wel op. Hij barstte in snikken uit en was een uur lang niet tot bedaren te brengen.

Uiteindelijk werd ze boos. 'Wil je nou verdomme eens uit bed komen? Wat is dit voor een vertoning?' Er zat niets anders op dan hem maar met rust te laten. Maar zodra ze geen aandacht meer aan hem schonk, was hij in een wip zijn bed uit.

'Ik krijg steeds van die aanvallen van somberheid,' verklaarde hij ernstig. 'Ik kan er niets tegen beginnen. Ik voel me als verlamd.'

'Gebeurt het nooit wanneer je aan het werk bent?' vroeg ze, een beetje achterdochtig.

'Nee. Vreemd genoeg heb ik er dan geen last van.' 'Hmmm,' zei ze sceptisch.

Nu hij weer normaal scheen te functioneren, was hij als gewoonlijk een en al innemendheid. Ze gingen golfen, zwemmen en snorkelen. Ze genoten van heerlijke diners onder de sterrenhemel en waagden een gokje in het casino. Zijn goede humeur hield precies twee dagen stand, toen deed zich een volgend probleem voor. Hij kreeg aanvallen van impotentie. Na twee nachten geweldig vrijen kon hij hem niet meer omhoog krijgen.

'Maak je er niet druk over,' troostte Cleo hem. 'Het heeft niets te betekenen. De meeste mannen hebben er nu en dan last van.'

'Ja, dat kun jij weten!' zei Daniël nijdig. 'Hoeveel minnaars

heb je wel niet gehad? Vijftig? Honderd? Tweehonderd?' 'Met jou inbegrepen in totaal vijf,' zei Cleo kalm. 'Maar hoe zit het met jou? Hoeveel prinsessen, filmsterren en andere losse scharrels zijn door jouw eh, bekwame handen gegaan?' Binnen de kortste keren hadden ze weer slaande ruzie en gooiden ze elkaar van alles voor de voeten. De volgende dag had Daniël niet alleen zijn goede humeur, maar ook zijn potentie terug. Ze vierden het 's morgens uitgebreid, waarna ze aan het zwembad gingen zitten. Alles verliep vlekkeloos, tot Daniël haar ervan beschuldigde dat ze aan het flirten was met de jongen die het zwembad moest schoonhouden, een goedgebouwde knul van een jaar of achttien. Cleo ontkende verontwaardigd. Het duurde niet lang voor ze weer hevige ruzie hadden. Midden in het stomme gebekvecht dacht Cleo: Dit kan ik niet langer verdragen. Hij is stapelgek van jaloezie. Onzeker. Bekrompen. Ze stond op en liet hem barsten. Ze ging de hele middag haar eigen gang. Toen ze naar het hotel terugkeerde, putte hij zich uit in verontschuldigingen. Ze zaten in het hotelrestaurant te dineren toen opeens een opzienbarende blonde schoonheid kwam aanzeilen en aan hun tafeltje ging zitten. Ze kwam uit Zweden en stelde zich voor als Inge, en met een neerbuigend glimlachje naar Cleo begon ze aan een lang en intiem gesprek met Daniël. Plotseling kreeg Cleo door wat er aan de hand was. Hetzelfde was haar met Mike overkomen. Inge had net zo'n zelfingenomen glimlachje als Susan met de grote tieten altijd had gehad. Langzaam drong het tot Cleo door dat Inge die middag met niemand anders dan met Daniël naar bed was geweest. Woedend schoof ze haar stoel achteruit en sprong op. 'Vuile schoft die je bent!' siste ze. 'Lelijke rotschoft!' 'Wat mankeert je, schat?' vroeg Daniël met een onschuldig gezicht.

'Die flauwekul kun je mooi voor je houden!' Ziedend liep ze naar de hotelkamer waar Daniël haar al gauw achterna kwam.

Cleo was giftig bezig haar koffers te pakken.

'Ik begrijp niet waarom...' begon Daniël.

ik dacht dat jij tenminste een beetje anders was! Maar jullie kerels zijn allemaal hetzelfde!'

'Cleo, wat heb ik misdreven?' Hij keek haar niet-begrijpend en verongelijkt aan.

'Je weet best wat ik bedoel! Dat... dat mens! Je bent met haar naar bed geweest! Vanmiddag, notabene in deze kamer!'

Daniël lachte. 'Welnee, natuurlijk niet! Hoe kom je daar nou bij?'

'Mijn zesde zintuig!' Ze keek hem woedend aan. 'Ik ben niet achterlijk, hoor je.'

'Lieve schat.' Hij sloeg zijn armen om haar heen. 'Je zesde zintuig! Je hebt wel een heel vreemde mening over me. Geloof je nou echt dat ik je zoiets zou aandoen?' Hij lachte nog steeds, kuste haar en bracht haar hand naar zijn kruis. 'Hier, voel maar. Die is helemaal van jou, hoor. Als hij een andere kant opgaat, ben jij de eerste die het te weten komt!' 'O, Daniël...' Ze voelde haar woede al zakken. Ze streelde zijn gezicht. Het was een belachelijk onheuse verdenking geweest. Zijn handen gleden onder haar jurk en het duurde niet lang voor ze Zweedse Inge en haar plan om te vertrekken was vergeten. Het was veel meer geworden dan alleen een seksuele band. Ze hield echt van Daniël, inclusief zijn depressies, zijn somber stilzwijgen en zijn jaloezie. Ze kon niet meer buiten hem.

'Fantastisch!' riep Russell door de telefoon. 'Je verhaal over Butch en Vinnie is voortreffelijk. Ik plaats het in het volgende nummer als cover story. Waar heb je eigenlijk al die tijd uitgehangen? Ik probeer je al een hele tijd te bereiken.' 'We zijn met vakantie naar de Bahama's geweest. Daniël was aan rust toe.'

'Je mag me in het vervolg wel eens vertellen waar je naar toe gaat. De reacties hier op je interviews zijn zo positief dat iedereen met suggesties komt aandraven voor je volgende onderwerpen. Wat we graag willen, is dat je van nu af aan in ieder nummer je vaste rubriek krijgt. Je weet wat ik bedoel, diepte-interviews van twee of drie pagina's. Ik vind dat...' 'Wacht even, Russ. Ik wil niet iedere week gebonden zijn aan kopij leveren.'

'O, maar dat doe je wel als je hoort watje gaat verdienen! Kun je een vliegtuig nemen en hier komen om een en ander te bespreken?'

Ze aarzelde. 'Wanneer?' 'Zo gauw mogelijk.' 'Ik bel je erover terug.'

'Maar je verdwijnt niet nogmaals uit het zicht, hoor.' 'Dat beloof ik je.' Peinzend legde ze de hoorn op het toestel en liet haar handen langs haar lichaam glijden. Haar borsten voelden gespannen en gezwollen aan. Was dat goed of niet goed?

Ze glimlachte. De tijd zou het leren. Zwanger zijn was een heel nieuwe ervaring voor haar.

Daniël zat op de tennisbaan scenario's te lezen. Ze wilde het hem vertellen, maar ze vond dat ze tot het juiste moment moest wachten.

Ze hurkte in het gras naast hem neer. 'Hoor eens?' 'Ja?' mompelde hij verstrooid, verdiept in het script. 'Ze waren bij Image opgetogen over mijn ingezonden interviews. Ze willen me een heleboel geld bieden, als ik iedere week een interview inlever.' 'Leuk.'

'Meer dan dat. Ze willen dat ik zo snel mogelijk naar New York kom om de zaak nader te bespreken.' Daniël legde het scenario langzaam in het gras. 'Wie zijn zei Die patser van een hoofdredacteur, of wat hij ook is?' 'Russell is de baas, ja.'

'Waarom vertel je me niet eerlijk dat je met die Russell naar bed bent geweest?'

'Ik ben niet met hem naar bed geweest. Dat heb ik je al zo vaak gezegd.' Ze zuchtte. 'En als het wel zo was, maakt het toch geen enkel verschil uit?'

Daniël stond op. 'Dus je bent wel met hem naar bed geweest.'

'Nee.'

'Ga maar naar New York,' zei hij nijdig. 'Als je zo nodig moet.'

ik wil graag...'

'Nou, ga dan. Ik hou je niet tegen.'

'Maar ik wil graag dat je het leuk voor me vindt. Waarom ga je niet mee naar New York?'

'Ik heb de pest aan New York. Hoelang blijf je weg?' 'Twee dagen.'

Daniël nam de stapel scripts en liep ermee naar het huis. Cleo volgde hem. 'Je begrijpt het nog steeds niet. Ik wil nu eenmaal graag werken. Het is belangrijk voor me. En Daniël... als het belangrijk voor je is, laten we dan gaan trouwen. Ik vind dat... nou ja, waarom trouwen we eigenlijk niet?' 'Nog niet zo lang geleden vond je het geen goed idee om te trouwen.'

'Ik ben van mening veranderd. Ik hou nu eenmaal van je. Ik heb mijn redenen en jij bent natuurlijk de eerste die ik graag wil vertellen waarom.' 'Waarom dan?'

'Als ik terug ben.' 'Wanneer ga je?'

'Hoe eerder hoe beter. Morgenochtend. En ik ben terug voor je het weet.'

Russell zei: 'Cleo komt naar New York.'

Mike concentreerde zich op de bal. Ze speelden hun wekelijkse partijtje squash.

'Heeft ze die ouwe acteur niet meer?' vroeg hij achteloos. 'Dat weet ik niet. Misschien nog wel, ja. Maar Cleo is weer definitief aan het werk geslagen.' 'Voor jou?'

'Voor Image. Heb je haar verhaal over de Kaufmans gelezen?'

'Nee,' loog Mike. Hij had ieder woord verslonden. Ze schreef goed. Hij wilde dat ze er niets van kon. Hij wilde dat ze geheel in de obscuriteit was verdwenen. Hij wilde niet meer herinnerd worden aan de mooie en intelligente vrouw met wie hij eens getrouwd was geweest.

'Dat was fantastisch,' prees Russell, de bal tegen de muur slaand. 'Ze heeft een stijl ontwikkeld die ik niet voor mogelijk had gehouden.'

'Stijl heeft ze altijd gehad,' zei Mike zuur. 'Alleen heeft ze het vroeger voor de buitenwereld verborgen gehouden.'

'Doe toch niet zo verbitterd,' zei Russell verzoenend. 'Het wordt tijd dat jullie goeie vrienden worden.'

Mike gooide zijn racket neer. 'Laten we maar ophouden. Ik heb dorst gekregen.'

'We kunnen nog een heel kwartier spelen!' protesteerde Russell.

'Speel maar alleen. Ik heb geen zin meer.' Mike liet Russell achter op de club en reed naar een café waar veel fotomodellen en fotografen kwamen. Maar het was nog erg vroeg en er was bijna niemand.

Hij had behoefte aan een beetje gezelschap. Hij had behoefte aan een beetje seks.

Hij reed door naar een ander café waar veel mensen uit de showbusiness kwamen. Prompt liep hij natuurlijk tegen Ginny Sandler aan, een en al molligheid en blonde meisjeskrulletjes. 'Mike!' kraaide ze verrukt, alsof er in Londen niets tussen hen was voorgevallen. 'Ik ben nog geen dag in New York of ik loop jou in de armen!'

Ginny was verhuisd naar Los Angeles, waar ze het voortreffelijk deed in het impresariovak. Mike had over haar successen gelezen.

'Je ziet er fantastisch uit, Ginny,' zei hij, met een waarderende blik naar haar grote borsten die bijna uit haar half opengeknoopte blouse barstten.

Ze stelde hem voor aan een groepje mensen met wie ze was en bestelde een whisky voor hem.

'Mikey...' fluisterde ze, toen ze naast elkaar zaten. Haar hand verdwaalde naar zijn dijbeen. 'Jij ziet er meer dan smakelijk uit.' Ze giechelde.

Hij kon Ginny mee naar huis nemen. Ze zou er niet over peinzen om bij hem te willen intrekken, zo min als ze van plan was met hem over breiwerkjes te praten. Ginny was precies als een vent het ging haar maar om één ding: het bed. 'Zullen we, eh...' begon hij. 'Natuurlijk!' giechelde ze weer. 'Wat anders!'

Cleo had New York erg gemist. Ze besefte het pas toen ze in de taxi van het vliegveld de stad inreed. Opeens voelde ze hoe ze altijd naar de drukte en de sfeer van de grote stad had verlangd.

Ze had niet eens de moeite genomen een hotelkamer te reserveren. Daar kon Image wel voor zorgen, maar deze keer zou ze wel uitkijken dat ze niet in Russells flat belandde om daar nogmaals door hem te worden geattaqueerd. De taxi reed langs het gebouw van Hampton Records, en even moest Cleo aan Mike denken. Ze koesterde al lang geen wrok meer tegen hem. Eigenlijk had ze geen enkel gevoel meer wat hem betrof.

Russell ontving haar opgetogen. Hij droeg een nieuw Italiaans pak en een roze gestreept overhemd. 'Welkom thuis!' riep hij uit. 'Hier, kijk eens?'

Hij gaf haar het nieuwe nummer van Image. Op de omslag stond een foto van Butch met Vinnie en in een grote gele ster stond te lezen: 'Cleo James speciaal exclusief interview met Butch Kaufman en zijn zuster.' 'En? Wat vind je ervan?' vroeg Russell. 'Niet slecht!' glimlachte Cleo gevleid. Haar naam op de omslag... dat was haar nog nooit overkomen. 'Dat is nog maar het begin,' zei Russell opgewekt. 'Herinner je je het interview dat je vorig jaar met senator Ashton hebt gedaan? Hij stelt zich kandidaat voor de volgende presidentsverkiezingen. Raad eens wie het exclusieve recht heeft hem

daarover te interviewen? Het is allemaal al geregeld.' 'Maar dat is nog zo ver weg!'

'Wat geeft dat? Nu je weer terug bent, wil je toch wel in de running blijven, nietwaar?'

Cleo schudde verbijsterd haar hoofd. Daniël moest het feit accepteren dat hij met een werkende vrouw ging trouwen.

Er gebeurde in korte tijd zoveel dat de week voorbijvloog voor Cleo het goed en wel besefte. Russell stuurde haar eerst naar een afgezette koning die zijn toevlucht in New York had genomen en daar kon ze met geen mogelijkheid nee op zeggen. Daarna kreeg ze het aanbod en een fiks voorschot van een grote uitgeverij om een boek van haar interviews met belangrijke mensen op de markt te brengen. Ook dat kon ze moeilijk weigeren. Vervolgens wilde Women's Wear een interview over haar doen!

Iedereen was zo ingenomen met het interview over Butch en Vinnie Kaufman dat allerlei uitgevers van bladen Russell opbelden en zeiden dat die en die beroemdheid alleen door Cleo James geïnterviewd wilde worden. Alles kwam allemaal tegelijk op haar af. 'Mijn sterverslaggeefster!' grijnsde Russell tevreden. 'Nog even en dan moeten we in ons blad een interview met jou plaatsen!'

Ze had Daniël diverse malen opgebeld om het hem uit te leggen, maar hij deed iedere keer ijziger. Na drie dagen vond ze het wel een beetje te gek worden om hem dagelijks te bellen en te zeggen dat ze morgen thuiskwam. Ze vond dat ze de zaak maar zo moest laten en het bij terugkeer weer goed moest maken. Per slot van rekening, als hij hoorde dat ze zwanger was... ze wist dat hij net zo opgetogen zou zijn als zijzelf. Inmiddels genoot ze van haar verblijf in New York. De bekende restaurantjes bezoeken, nieuwe voorstellingen... en uitgaan met een jonge homofiele copywriter van Image. Russell bracht haar in zijn auto naar het vliegveld. Haar boek contract was rond en ze had een overeenkomst voor zes maanden met Image gesloten. Ze voelde zich geweldig. Maar ze miste Daniël en ze kon nauwelijks wachten om hem met al haar grote nieuws te verrassen. Op het vliegveld wilde Russell wat tijdschriften en chocola voor haar kopen. Tot haar grote genoegen was hij de hele week niet lastig geweest. Eindelijk kon ze in een ontspannen sfeer goede vrienden met hem zijn. Haar blik viel op de voorpagina van een krant en dat was geen wonder, want er stond een foto op van Daniël. Hij stond er niet alleen op, maar hij was in het gezelschap van de Zweedse Inge, terug van vakantie op de Bahama's. Cleo greep de krant. De kop was voor haar al meer dan voldoende:

ENGELS ACTEUR DANIËL ONEL

TREEDT IN HET GEHEIM IN HET HUWELIJK

MET ZWEEDSE ERFGENAME

Zwijgend greep ze Russell bij zijn arm. Hij zei: 'Zullen we je vlucht maar afzeggen?'

Ze knikte, niet in staat een woord uit te brengen.

Was Daniël zo onzeker van zichzelf dat hij niet eens een paar dagen langer op haar had kunnen wachten?