Hoofdstuk 15
Alles was geregeld. Hij kon de volgende dag per vliegtuig uit New York vertrekken. Mike James was dik tevreden. Zo kwam alles toch voor elkaar. Hij kon zijn zaken tussen neus en lippen door regelen en dan konden Cleo en hij een beetje in Londen uitgaan. Heel romantisch om dat te doen in de stad waar ze elkaar hadden leren kennen. Hij nam een douche en ging zonder iets aan de kleren uitzoeken die hij wilde meenemen. De bel ging. Mike knoopte een blauwe handdoek om zijn middel en liep naar de deur. Misschien was het Russell die hem op zijn manier weer kwam opbeuren. Nou, binnenkort viel er niets meer op te beuren.
Het was Cleo's goede vriendin Susan. Susan met haar grote borsten, haar dikke blonde haar en haar weinig succesvolle carrière als actrice.
'Mike!' verzuchtte ze dramatisch, langs hem heen naar binnen stappend. 'Ik zit vreselijk in de put!'
Hij volgde haar naar de kamer, waar ze zijn laatste sigaret uit het pakje op de tafel schudde. Ze stak de sigaret tussen haar bevende lippen en wachtte tot hij haar vuur gaf. Mike begreep niet dat ze ongeschonden de straat was overgekomen met die kanjers van borsten die slechts door een witte doorkijkblouse werden bedekt.
'Ik wil niet de oorzaak zijn datje huwelijk kapotgaat!'jammerde ze. De tranen kwamen in haar zwaar opgemaakte ogen. 'Cleo is mijn beste vriendin, mijn allerbeste vriendin!' 'Tja, eh...' begon Mike zwakjes.
'Ik wil geen goed huwelijk verpesten,' zei Susan hautain. 'En ik ben ook geen vrouw die het met meerdere mannen tegelijk houdt.'
Nee, maar de mannen mogen je pakken zoveel als ze willen, dacht Mike. En waarom ook niet. Daar was niets verkeerds aan. De enige regel van het spel was om niet betrapt te worden. 'Je hebt mijn huwelijk helemaal niet kapotgemaakt,' zei hij vriendelijk.
'Echt niet? Maar ik dacht dat Cleo weg was...'
'Ze moest voor zaken weg. Alles is dik in orde, Susan. Cleo is een moderne vrouw. Ze begrijpt die dingen.'
'O!' Susan, ging zitten als een ingezakte pudding. 'Ik bedoel, ik had gehoord dat...'
'Al die verhalen moet je niet geloven.'
'Ginny vertelde me dat het kapot was tussen jullie. Ik wilde niet de oorzaak van zoiets drastisch zijn, zie je.' 'We hadden gewoon de verkeerde plaats en het verkeerde moment uitgekozen.'
'Ja, dat denk ik ook.' Susan streek over haar lange blonde haar. 'Maar het was best lekker, vond je niet?' 'Ja hoor, het was heel lekker.' Inderdaad, tot Cleo opeens de deur opende... Jezus, hij was zich doodgeschrokken. Niet te geloven dat hij nog de kracht had opgebracht om gewoon door te gaan.
Susan had naar de huidige maatstaven een wel erg kort rokje aan en was het heus waar of... Mike staarde naar haar dijen. Jawel, ze droeg kousen met jarretels. Hij voelde zich stijf worden onder zijn handdoek en dat had die kleine blonde mannengek natuurlijk onmiddellijk in de gaten. Het was nauwelijks te verbergen onder een handdoek. Mike dacht aan haar heerlijke lichaam, rijp, wulps en sappig. Susan likte haar volle rode lippen. 'Ik wou dat je niet getrouwd was,' zei ze hees.
Mike maakte de knoop van de handdoek los. 'Doe alles maar uit, schat, behalve je kousen en je schoentjes.'
Susan glimlachte begrijpend. Ze ging staan, deed haar blouse langzaam uit en stapte verleidelijk uit haar rokje.
Hij had er al zo'n vermoeden van gehad dat ze geen broekje droeg. Uiteindelijk had hij strijd met Cleo om Susan, dus een keertje meer of minder maakte niet veel verschil. Bovendien had hij het hard nodig. Het was een nummertje bij wijze van medicijn.
Na afloop wilde Susan weer een sigaret en Mike kleedde zich aan en liep naar de winkel op de hoek. Hij voelde zich fysiek lekker opgekikkerd, maar hij hoopte toch dat hij de lieve Susan binnen afzienbare tijd kon lozen. Ze was als zwaar op de maag liggend roomgebak. Als je het zag, kon je er niet van afblijven, maar daarna hoefde je niet meer. Verduiveld, wat mankeerde hem toch? Waarom had hij zo'n onverzadigbare lust in vrouwen?
Toen hij terugkeerde, was Susan tot zijn aangename verrassing helemaal aangekleed en ze stond op het punt te vertrekken.
'Wat ben jij een klootzak, zeg,' zei ze hautain. 'Cleo belde uit Londen. Volgens mij heeft ze er helemaal geen begrip voor. Ze heeft geen bericht voor je doorgegeven, maar wat ze tegen mij zei, zal ik in net gezelschap maar niet herhalen.' Ze griste hem het pakje sigaretten uit zijn hand en maakte dat ze wegkwam.
Mike vloekte gesmoord. Hij had het weer mooi verziekt. Maar ja, je kon van zo'n meid zonder broek aan niet verwachten dat ze de intelligentie had om van de telefoon van een ander af te blijven.