Hoofdstuk 9

Het hotel in Frankfurt had het voordeel van alle onfeilbare Duitse efficiency. Het was nog vroeg in de avond en opgepept door een paar drankjes en de 'pot' in het vliegtuig voelde Cleo zich al een heel stuk beter.

Zodra hij vaste grond onder zijn voeten had gekregen, was Shep Stone een totaal ander iemand geworden. Op het vliegveld had hij met een enkel telefoontje een privéauto besteld. In het hotel zei hij: 'Tot acht uur in de bar.' Hij nam als vanzelfsprekend aan dat ze samen aten.

Cleo nam op haar gemak een warm bad en waste haar lange, donkere haar. Ze liet het vanzelf drogen zodat haar gezicht door lange, iets vochtige krullen werd omgeven. Om het helemaal glad te krijgen, had ze het onafgebroken borstelend moeten droogföhnen en dat wilde ze niet. Shep moest haar maar au naturel accepteren.

Ze trok een lichtgrijze zijden blouse aan en een broekpak met een streepje dat in New York voor haar was gemaakt. Om haar hals deed ze een kettinkje met het jade hoorntje dat ze vorig jaar Kerstmis van Mike had gekregen en voor haar handen koos ze een paar smalle ringen van ivoor en jade. 'Je ziet er werkelijk fantastisch uit,' zei Shep toen hij haar aan de bar begroette. Ook hij was gekleed in het grijs, een pak met een eigenaardig kort jasje, afgezet met galons. Mike noemde die korte jasjes van tegenwoordig 'tocht op je kont'. Ze gingen naar het dakrestaurant van het hotel, waar ze een goede maaltijd en een slecht cabaret voorgezet kregen. Shep was innemend en attent. Cleo wist dat hij op haar viel, dus zou de avond wel eindigen met de obligate uitnodiging om wat op zijn kamer te komen drinken en in gedachten had ze al ja gezegd. Waarom ook eigenlijk niet? Als het ervan kwam om met Mike te praten, kon ze hem met gelijke munt terugbetalen. Shep Stone was een heel aantrekkelijke man, dus waarom zou ze het niet doen? Mike had het met Susan gedaan, dus deed zij het met Shep. Eerlijk is eerlijk. Precies volgens plan werkte hij het conversatieritueel af en vroeg toen: 'Zullen we nog wat op mijn kamer drinken?'

Ze had het eigenlijk prettiger gevonden als hij op de man af had gevraagd: 'Zullen we maar meteen in mijn kamer in bed duiken?'

Ze namen de lift en Shep belde de roomservice om champagne te bestellen. Hij had tenminste stijl, hoewel champagne haar altijd herinnerde aan die keer toen Mike een fles champagne boven hun bed had geopend, opzettelijk een heleboel op haar naakte lichaam had gemorst en urenlang bezig was geweest het af te likken. Ze glimlachte bij de herinnering en Shep vatte het op als een teken om maar meteen van leer te trekken. Hij gooide het korte jasje van zich af, pakte haar stevig bij haar armen en kuste haar lang en heel innig. Maar ze moest aan Russell en diens gedrag van de vorige, weinig geslaagde avond denken, zodat ze zich uit zijn greep wrong.

'Wat is er?' vroeg Shep beledigd. 'Heb ik soms een slechte adem?'

Gered door één zinnetje. Cleo wist dat ze nooit met een man naar bed kon die beledigd vroeg of hij soms een slechte adem had.

'Nee hoor, maar ik heb vreselijk last van hoofdpijn.' Als hij kon zeggen: 'Zullen we nog wat op mijn kamer drinken', dan kon zij heel goed zeggen: ik heb vreselijke hoofdpijn'. Ze meende dat hij het wel kalm zou opnemen, maar opeens rukte hij de rits van zijn gulp open. 'Pijp me dan maar,' stelde hij voor.

Cleo werd razend. Lieve god, twee van die heerschappen binnen vierentwintig uur! Ze liep op hoge benen de deur uit en botste bijna tegen de kelner met de champagne op. Zodra ze in haar kamer was, belde ze de receptie. 'Wilt u mijn vlucht morgenochtend naar Londen laten vervallen en mij boeken voor het eerste toestel naar Parijs met aansluiting naar Londen?'

Wat haar betrof mocht Shep Stone in zijn eentje naar Londen zitten bibberen van angst.