Hoofdstuk 32

Een dagje bij Daniël Onel was inspannend, vond Cleo, vooral als je last had van een kater en niet genoeg slaap had gehad. Ze vond ook dat ze er vreselijk uitzag en dat ze de verkeerde kleren droeg.

Voor Daniël had ze er het liefst op haar allermooist uitgezien. Hij had veel talent, hij was geen simpele ziel en ze voelde zich tot hem aangetrokken. Ze had een beetje medelijden met zijn eenzaamheid en ze voelde sympathie voor hem. Het kwam haar voor dat hij niet goed wist wat hij wilde; hij had belang-stelling voor alle richtingen, maar had daar toch niet altijd het juiste resultaat mee geboekt.

Hun gesprek liep ten einde toen Heidi in de namiddag met een stel van haar vrienden terugkeerde.

Daniël trok een zuur gezicht. 'Ik moet altijd de complete Verenigde Naties bezighouden,' zei hij. 'Heidi brengt nooit anders dan allerlei vreemde types van minder allooi mee. Echte lol- makers, weet je.'

Cleo glimlachte. 'Ik wilde maar een uur blijven en het is al middag. Ik heb meer dan genoeg.' Ze aarzelde even. 'Als je het graag wilt, Daniël, bel ik je op wanneer het stuk is uitgetikt, dan kun je het lezen.'

Hij knikte. 'Dat zou ik prettig vinden. Doe dat maar.' Hij pakte haar hand stevig beet. 'Ik vond ons gesprek heel fijn. Hopelijk heb ik je niet verveeld.' 'Helemaal niet.'

Hij bleef haar hand vasthouden en ze deed geen enkele moeite die uit zijn greep los te maken.

'Daniël,' kwam Heidi zeuren. 'Waar jij hebt de champagne verstopt?'

'Dus eh...' zei Daniël. 'Dus eh...' echode Cleo.

Ze glimlachten naar elkaar en hij gaf nog een kneepje in haar hand. 'Ik bel je,' beloofde ze. 'Ik kijk er al naar uit,' zei hij.

Natuurlijk bel ik hem niet, dacht Cleo in de taxi op de terug weg naar het hotel. Ik lijk wel gek dat ik het voorstelde. Het was algemeen bekend dat een acteur altijd alles veranderd wilde hebben als je hem een te publiceren artikel liet zien. Sterk egocentrisch gerichte mensen hadden lange tenen en ze waren altijd onaangenaam verrast over wat andere mensen van hen vonden.

Toen ze de taxi betaalde, werd ze opeens van achteren door iemand benaderd en er werden twee handen voor haar ogen geslagen. In paniek meende Cleo even dat ze overvallen werd, maar toen klonk een bekende stem van een jonge vrouw op hoge giltoon: 'Raad eens wie ik ben?' 'Ginny!' riep Cleo uit. 'Wat doe jij hier?' Ze omhelsden elkaar. Ginny zei: 'Ik ben hier zogenaamd voor mijn werk, maar eerlijk gezegd doe ik niets anders dan neuken!'

'Met wie?'

'Ik ben vreselijk verliefd," zei Ginny ernstig. 'Op een man die nog getrouwd is, maar ik denk dat hij wel voor me gaat scheiden.' Ze giechelde. 'De ware liefde en een en al seksuele passie. Ik wist niet dat het bestond!' 'En wie is het dan wel?' vroeg Cleo.

'Zullen we naar de bar gaan? Daar kan ik je alles tot in de intiemste details vertellen. We verblijven hier. Ik probeerde je vandaag te bellen. Heb je mijn bericht niet gekregen?' 'Wanneer ben je aangekomen?'

'Vanmorgen. Ik heb een zakelijke afspraak met Ramo Kaliffe over een bepaalde deal van ons impresariaat. Zie ik er niet prachtig slank uit? Ik ben vijf pond afgevallen. Zie je het?' 'O ja, je ziet er geweldig uit. Wie is je vriend, Ginny?' 'Hou je vast en bereid je voor op een schok! Meneer Seks- expert in eigen persoon! Dr. Richard West!' 'Oei, ik ben wel aan een borrel toe, ja. Ga mee naar mijn kamer, dan kun je me er alles over vertellen. Of ging je net weg?'

'Ja, ik wilde gaan winkelen, maar dat kan wel even wachten. Ik wilde een lang en zwart negligeetje kopen. Richard gaat te gek op zwart! Hoor eens, wat is er met jou en Mike aan de hand? Getrokken zwaarden of alweer verzoend? Die Susan is echt een slome trut, weet je. Wat een leugenaarster!' 'Hartstikke leuk dat je er bent, Ginny. Hoelang blijf je?' 'Drie dagen op de hele wiptoer. Mijn vriend heeft dat boek over seks geschreven en nu mag hij zijn theorieën op mij in praktijk brengen!'

Cleo lachte. Ginny Sandler was werkelijk een giller, maar van de originele soort. 'Hoe hebben jullie elkaar zo gevonden?' 'Je hebt ons zelf op de presentatie-party van zijn boek aan elkaar voorgesteld, weet je nog? Het klikte meteen tussen ons. Ik heb hem meegenomen naar mijn flat en hem een lekker grasje laten roken. Had ie nog nooit gedaan! Zesenveertig jaar en op dat punt nog zo onschuldig als een lam! Ik vond het een kick om hem in de juiste stemming te brengen. Ik voelde me net een ouwe taart die een knappe jongen meelokt naar haar slaapkamer. Enfin, die avond ging het meteen loos en nu zijn we dus hier. Hij moet voor de promotie van zijn boek in Londen zijn en zoals ik al vertelde, kan ik Ramo Kaliffe voor een interessant contract te pakken nemen.' 'Jou kennende,' zei Cleo lachend, 'zul je Ramo Kaliffe ook wel bij wat anders te pakken nemen.'

'Cleo!' zei Ginny verontwaardigd. 'Ik zei je dat ik verliefd ben! Ik ben zelfs voor het eerst van mijn leven vreselijk trouw!' 'Daar geloof ik niets van.' 'O jawel! Echt waar, hoor.'

Zoals gewoonlijk hadden weer allerlei mensen voor Cleo gebeld. Mike zelfs drie keer.

In Cleo's kamer bleef Ginny doorpraten over New York en over haar nieuwe grote liefde, en ze zei ook dat ze met die Susan nooit meer een woord wilde wisselen.

Cleo luisterde maar met een half oor. Ze wilde liever alleen zijn. Ze wilde naar bed, een goed boek lezen en nergens anders meer aan denken. Ze was hard aan slaap toe. Als ze morgen fris was, kon ze misschien weer eens aan Mike gaan denken.

Ja, wat moest ze met hem beginnen?

Wat wilde ze eigenlijk aan het probleem Mike doen?

Het was een moeilijke en zelfs pijnlijke beslissing, want haar hele toekomst hing er ook van af. Wilde ze haar hele verdere leven delen met een man die er een gewoonte van maakte om te liegen en te bedriegen? Of wilde ze de kans aangrijpen en opnieuw beginnen?

Ze wist het niet.

'In ieder geval,' zei Ginny, 'wil ik graag dat je vanavond met ons eet. Dan kun je Richard zo'n beetje vertellen wat een te gekke meid ik ben en hartstikke lief en aardig en zo. Hij valt wel op me, maar ik wil dat-ie helemaal uit de bol van me gaat, weet je wel.'

'Sorry, Ginny, maar ik kan vanavond echt niet. Morgen misschien. Is dat goed?'

'Natuurlijk, prima. Ik kan misschien iets met Ramo Kaliffe voor je fiksen. Belangstelling?'

'Nee, absoluut niet. Ik heb hem al ontmoet; ik heb een interview met hem gedaan en ik heb hem in al zijn glorie frontaal aanschouwd. Dat was meer dan genoeg, hoor.' Ginny lachte. 'Jij kunt ze ook bruin bakken, zeg.' Cleo glimlachte mee. Als Ginny eens wist! Maar Cleo was niet van plan haar vriendin over Ramo en Butch te vertellen. Ginny in vertrouwen nemen was net zoiets als een hele advertentiepagina in Variety zetten! Er werd geklopt.

'O, dat zal de room service zijn,' zei Cleo. Ze deed de deur open en daar stond Mike.

Ze stonden elkaar zwijgend aan te staren. Toen strekte Mike zijn armen uit. 'Hallo, schat.'

Cleo deed een stap achteruit om uit zijn reikwijdte te komen. Hij stapte ongenood de kamer in en bleef staan toen hij Ginny zag.

'Hallo, Michael,' zei Ginny. 'Fijn je te zien!' 'Ik wist niet dat je in Londen was.'

'Dat bewijst wel dat je niet alles weet! Ik hoor bij de jetset, hoor.' Ze knipperde met haar lange valse wimpers. 'Nou zeg, jij ziet er ook altijd even sexy uit, weet je dat?' Mike fronste en Cleo tikte ongeduldig met haar vingertoppen tegen de muur.

'Ik eh, denk dat ik maar eens opstap,' zei Ginny met tegenzin.

'Nee, nee,' zei Cleo snel. ik moet je nog een paar dingen vragen.' Op kille toon zei ze tegen Mike: 'Ginny en ik waren in gesprek, weet je.'

'Ik heb al de hele dag op je staan wachten!'

'Dat is niet mijn schuld. Ik heb je nooit gezegd dat ik hier zou zijn.'

'Ik vind dat we moeten praten.'

'En ik vind dat we nergens over hoeven praten.'

'Ach, kom nou, Cleo. We moeten een heleboel uitpraten.'

Ginny stond op. 'Nou jongens, ik moet nu werkelijk gaan, hoor.'

'Ja,' zei Mike. 'Nee!' zei Cleo.

'Verdomme!' riep Mike uit. 'Als je zo nodig koppig moet wezen...'

'Koppig? Ik doe wat ik zelf wil. Dat past toch volkomen in jouw opvattingen van het huwelijksleven?'

'Ik wil met je praten. Onder vier ogen. Ik vind dat dat niet te veel is gevraagd.'

'Ik wil niet dat je hier onaangekondigd komt binnenstormen.

Maak maar een afspraak.'

'Met wie? Hou je er soms een secretaresse op na?'

'Als je ook nog sarcastisch wordt, geloof ik niet dat we elkaar nog iets te zeggen hebben.'

'Je maakt het me niet gemakkelijk, Cleo.'

'Ach, wat spijt me dat, zeg. Hoe jammer nou.'

'Ik kom wel terug wanneer je alleen bent. Ik vind dat je Ginny niet in onze problemen moet betrekken.'

'Onze problemen? Jouw problemen.'

'Ik kom later wel terug.'

'Doe vooral geen moeite.'

'Jezus, wat kun jij af en toe een vervelend kreng zijn.' 'Donder op, Mike.'

Verduiveld, dat was de tweede keer! Mike liep woedend naar de gang. Wie was die hem onbekende, woedende vrouw die hem zei dat hij kon opdonderen? Dat was niet de Cleo die hij had gekend, de mooie en beheerste vrouw met wie hij getrouwd was. De vrouw met stijl. Wat had hij gedaan dat ze zo onherkenbaar was veranderd? Ze was niet eens bereid met hem te praten! Ze had hem alleen met een andere vrouw betrapt en dat was toch zeker geen misdaad? Hij liep naar de bar. Hij wilde een uur wachten om haar de tijd te geven te kalmeren en Ginny weg te sturen. Dan zou hij naar Cleo's kamer teruggaan en dit keer zou ze redelijk zijn zodat ze alles konden uitpraten en dan kwam het best wel weer in orde.

'Ben jij eigenlijk wel eens met Mike naar bed geweest?' vroeg Cleo langs haar neus weg, toen Mike de deur uitliep. 'Mm?' deed Ginny.

'Ik stel je een gewone vraag. Ben je wel eens met hem naar bed geweest?'

Ginny kreeg een kleur. 'Cleo, ik ben je vriendin. Hoe kun je me zoiets vragen?'

'Nou, omdat we allebei weten dat je bepaald geen non bent. Je houdt van mannen, je houdt van seks en Mike is een heel aantrekkelijke vent. Ik zal het je niet kwalijk nemen, hoor. Laten we gewoon eerlijk tegen elkaar zijn. Ik word er niet boos om.'

'Toch begrijp ik niet waarom je me zo'n vraag stelt.' 'Misschien zou het wel goed zijn als je me de waarheid vertelde.'

Cleo dacht even na. Mike had haar een vervelend kreng genoemd. Nou ja, goed, dan was ze dat maar. 'Hoor eens, Ginny, Mike heeft me al een heleboel verteld sinds hij hier is, nu mag jij me wat vertellen.'

'De rotzak!' riep Ginny uit. 'Verdorie, Cleo... de laatste keer was driejaar geleden. Drie jaar!'

Cleo kreeg een gevoel alsof ze in haar buik werd getrapt. Wat ze al had vermoed, werd opeens een vreselijke waarheid. Ze had haar zogenaamde vriendin iets laten bekennen dat ze zelf niet eens had willen horen.

ik weet niet wat hij je heeft verteld,' vervolgde Ginny op diep ongelukkige toon. 'Het is niet iets serieus' geweest, alleen nu en dan een vluggertje tussen oude vrienden.' Haar toon werd wat scherper. 'Want laten we eerlijk zijn, jij en ik kenden elkaar nauwelijks en ik kende Mike al lang voor hij jou ontmoette.' 'Het is dus niet alleen Susan, maar ook jij, Ginny... Welke andere vriendinnen van me heeft mijn lieve echtgenoot nog meer een beurt gegeven?' 'Tja, ik weet het niet...' begon Ginny.

'O ja, dat weet jij heel goed. Jij weet alles van iedereen. Ik vind dat je me minstens een verklaring schuldig bent en met Mike heb je toch niets meer te maken. Of wel soms?' 'O hemel... Ik vind dit echt afschuwelijk. Ik dacht dat je van Mikes doen en laten op de hoogte was.' 'Van wat, precies?'

'Nou, dat hij achter alle meiden aanzit. Ik dacht datje het wel wist van zijn escapades en dat je net deed of je het niet merkte. Ik dacht dat je zo kwaad werd omdat je hem met een vriendin van je had betrapt.'

'Juist, ja,' zei Cleo kil. 'Hij zit achter alle meiden aan en iedereen weet dat natuurlijk, behalve dat stomme vrouwtje van hem, dat het net als in die televisieseries altijd het laatst hoort.'

'Dat wil toch niet zeggen dat Mike niet van je houdt,'' zei Ginny radeloos. 'Hij is gewoon hartstikke gek op je, dat weet iedereen.'

'O, is dat even fantastisch. Iedereen weet dat hij gek op me is en iedereen weet dat hij achter alle meiden aanzit! Mooi is dat!'

'Ach, je weet hoe het is. Sommige kerels krijgen er nooit genoeg van...'

'Toe zeg, Mike is toch zeker geen mannelijke versie van jou?' 'Wat ik doe, is mijn eigen zaak,' zei Ginny nijdig. 'Ik geneer me helemaal niet voor het feit dat ik nu eenmaal dol ben op seks.'

'Tot kijk, Ginny.'

'Toe, wees nou niet boos op me. Ik heb je toch niets gedaan?' 'Nee, jij bent alleen maar een leuke blonde lachebek en ik moet je een kusje geven en je bedanken omdat je met mijn man naar bed bent geweest.'

'Schei nou uit!' riep Ginny. 'Ik vind het heel akelig dat ik je zo van streek heb gebracht.'

Cleo keek haar strak aan. 'Je hebt me niet van streek gebracht, je hebt me verbijsterd. En waar ik nog het meest verbijsterd over ben, is dat Mike op jou viel.'

'Als je nog beledigend wordt ook, blijf ik zeker niet. Als je iemand wilt beledigen, denk dan maar eens aan die drie zwarte meiden die Mike voor Hampton contracteerde! Je reinste hoeren, maar Mike vond van niet. En wat dacht je van Fanny Mason? Van die viezerik heeft Mike wel een keer een druiper opgelopen en daar wilde hij liever niet mee bij jou thuiskomen. En zo weet ik er nog wel een paar! Weet je nog...' Cleo liep zo beheerst mogelijk naar de badkamer en sloot de deur om van Ginny's scheldkanonnade af te zijn. Ze wilde de details over Mikes escapades niet meer horen. Het was al erg genoeg dat hij het allemaal had gedaan. Ze ging op de grond zitten. Het was al voor de tweede keer dat ze voor een vriendin de badkamer in vluchtte. Eerst voor Dominique, nu voor Ginny.

Ginny schreeuwde achter de badkamerdeur: 'Het verbaast me niks dat Mike het met iedereen aanlegde! Jij bent zo koud in je kont dat zijn pik iedere keer bevroor als hij het met jou deed!'

Fijn om vriendinnen te hebben. Die hartelijke, eerlijke, begrijpende meiden die er altijd waren om je te steunen als je ze nodig had. Nu had ze niemand meer om haar nood bij te kunnen klagen. Haar moeder niet, Dominique niet, Susan niet, Ginny niet en zelfs Russell niet. Van mannen kon je even weinig op aan als op je zogenaamde vriendinnen. In opkomende woede wilde Cleo het eerste het beste vliegtuig naar New York nemen en regelrecht met Russell naar bed gaan. Dat zou Mike even een lesje leren, dat zou een mooie wraak zijn. Maar nee, het was zo'n kinderachtige gedachte dat ze het plan weer gauw liet varen.

Het leek haar beter maar naar bed te gaan en de klok rond te slapen. Ze vroeg de hoteltelefoniste alle gesprekken voor haar tegen te houden, deed de kamerdeur op slot en nam twee slaappillen, en het duurde niet lang voor ze in een diepe en onrustige slaap viel.