Hoofdstuk 23

De vlucht naar Nice was heel aangenaam. Cleo had ervoor gezorgd dat ze niet naast loslopende mannen kwam te zitten. In plaats daarvan kreeg ze gezelschap van een knappe dame die haar echtscheiding vierde door alleen met vakantie te gaan.

'Zeven rotjaren heb ik achter de rug,' vertrouwde ze Cleo toe. 'Alleen hij, ik en zijn ellendige moeder. Ik had meer met haar te maken dan met mijn man!'

Op het vliegveld van Nice huurde Cleo een leuk grijs autootje. Ze wilde de weg langs de kust nemen, maar het vakantieverkeer was zo intens dat ze de grote autoweg nam. Binnen drie uur was ze in Saint Tropez. Warm en met een droge keel nam ze een kamer in Hotel Byblos.

Ze nam een koude douche en trok de bikini aan die ze op het laatste nippertje voor haar vertrek uit Londen had gekocht. Vervolgens probeerde ze via de filmmaatschappij de ster te bereiken die ze moest interviewen. Maar bij eerste navraag wist niemand er iets van, zodat ze besloot tot later te wachten.

Ze vond het altijd een beetje vervelend om in haar eentje bij een hotelzwembad te gaan zitten. Je trok dan meteen zo de aandacht, vond ze; andere vrouwen zaten je als een rivale op te nemen en allerlei mannen overwogen de kansen op een avontuurtje. Je kon je nog zo onafhankelijk opstellen, je werd altijd beoordeeld op je uiterlijk en op je manier van doen. Vrouwen bleven op alle fronten in de mindere positie. Als een man succes had op de versiertoer werd hij door zijn vrienden bewonderd, maar als een vrouw hetzelfde deed, was ze een hoer. Na tien minuten op de luchtmatras, toen ze zich met zonnebrandolie had ingewreven en een koele drank had besteld, verscheen nummer één al. Hij was klein van stuk en bijzonder behaard.

'Pas aangekomen?' informeerde hij in het Engels met een Cockney-accent.

'Nee,' zei Cleo ijzig.

'O, ik dacht het maar.' Hij hurkte naast haar neer. 'Iets drinken?'

ik heb al.' Ze stond op, dook het zwembad in en liet hem gehurkt zitten. Ze bleef zwemmen tot hij eindelijk wegging. Nummer twee was Fransman en hij had een diep gebruind, geolied lijf. Hij liet er geen gras over groeien. 'Wil je graag vanavond met me dansen?' Ze gaf hem geen antwoord.

Hij trok een nijdig gezicht en verdween, waarop zijn plaats werd ingenomen door een blonde Duitser. Hij bleef om haar heen hangen en zei met een accent hoe vervelend het voor haar moest zijn om almaar door mannen te worden aangesproken. Ze gaf hem evenmin antwoord. Daarna werd kennelijk rondverteld dat ze niet te benaderen was, want ze ondervond verder geen last meer.

Na twee uur zonnebaden ging ze naar haar kamer en belde nogmaals met de filmmaatschappij, waarop ze een chef van de publiciteitsafdeling aan de lijn kreeg. Hij zou ervoor zorgen dat ze de volgende dag met de acteur Sami Marcel kon lunchen. 'Om één uur op Plage Tahiti,' zei de publiciteitsman. 'Daar filmen we de hele ochtend. Als u wat vroeger komt, kunt u een opname bijwonen.'

Daar zat ze dan helemaal alleen in Saint Tropez. Ze had geen behoefte aan gezelschap, maar wat viel er in haar eentje te beleven?

Biedt zich aan: vrouwspersoon, alleen, kan onmiddellijk mee uit worden genomen, goede referenties. Er zat niets anders op dan de hele lange avond op haar kamer te blijven.

Sami Marcel was lang en gespierd en onknap op een manier die weer heel aantrekkelijk was. Hij had paardetanden, een grote neus en dikke lippen. Als acteur was hij het nieuwe kassucces van de Franse filmindustrie.

Cleo had de uitnodiging van de publiciteitsman gretig aanvaard en ze was al lang voor lunchtijd op het strand om de opnamen bij te wonen. Zij en nog een paar honderd vrouwen. De filmlocatie was met touwen afgezet. Cleo had de grootste moeite gehad om door al die vrouwen heen dichterbij te komen. Eindelijk zag de publiciteitsman haar en hielp haar over de afzetting.

'Sami is een fantastische vent,' zei hij. 'Hij heeft de reputatie dat hij een lastpak zou zijn, maar dat is beslist niet waar. Je kunt veel lol met hem hebben.'

De filmploeg was Amerikaans. Het was Sami's eerste Amerikaanse film en dus belangrijk voor hem. Er werd een opname gemaakt, waarbij Sami langs het water moest lopen. Hij had een witte broek aan waarvan de pijpen een eindje waren opgerold. Op zijn blote borst droeg hij een gouden medaillon.

In gedachten had Cleo haar eerste zin voor haar verhaal al klaar: 'Sami Marcel ziet eruit alsof hij sterk naar knoflook ruikt. Volgens zijn legioen vriendinnen is dat ook zo.' Het was tamelijk vervelend de opnamen te zien en de stem van de Amerikaanse regisseur te horen: 'Take one!' Daar liep Sami. 'Cut!' 'No good!' 'Break!' 'Take two!' Sami liep weer. Sami nieste. 'Cut! Take three!' enzovoort.

Cleo ging in het zand liggen en deed haar shirtje uit. De zon was heerlijk warm en ze deed haar ogen genietend dicht. Wat zou het fijn zijn om hier met Mike vakantie te houden. Hij hield ervan om urenlang in de zon te liggen. Zou hij met Susan gaan zonnebaden? Ze was benieuwd of hij haar miste. Waarschijnlijk heel wat minder dan als hij zijn vervloekte Ferrari in de prak reed.

Daar werd omgeroepen dat er geluncht kon worden. Cleo ging op zoek naar de publiciteitsman. Hij kwam puffend aanhijgen.

Cleo trok haar shirtje weer aan. 'We hebben een uur, nietwaar?'

'Ja, maar Sami gaat altijd even rusten voor de lunch. Ik zal je vast naar het restaurant brengen. Hij komt zo.' Het restaurant lag aan het eind van het stuk strand. Houten tafeltjes, gestreepte parasols, dribbelende obers. In het midden was een lange tafel voor ongeveer twintig personen opgesteld. De publiciteitsman wees dat Cleo daar moest gaan zitten. 'Wacht even,' protesteerde ze. 'Ik zou een persoonlijk interview met Sami doen. Dat heeft u me telefonisch beloofd.' 'Ja, ik weet het. Het komt wel goed. Sami moet eerst worden voorbereid. Hij is nogal rot behandeld door de pers.' 'Hoezo moet hij worden voorbereid? Er is afgesproken dat ik hem onder vier ogen kon interviewen en alles zou worden geregeld.'

De publiciteitsman keek verlegen. 'Ja, hoor eens, Sami is niet zo gemakkelijk. Hij kan heel humeurig zijn. Maar ik weet zeker dat hij wat tijd voor je vrijmaakt als hij je ziet.' 'O, mooi is dat,' zei Cleo sarcastisch. 'Maar zo werk ik toevallig niet. Ik kom speciaal uit Londen voor dit interview. Nu moet ik maar afwachten of hij een paar minuten voor me heeft.'

'Het spijt me, maar we vinden er wel wat op.' 'Onzin. U doet uw werk niet behoorlijk. Als Sami Marcel niet van interviews houdt, moet u dat tijdig zeggen. Laat persmensen dan niet voor niets hierheen komen. Daar heeft niemand iets aan. Het is niet goed voor u, niet voor de film en niet voor Sami.'

Mensen van de filmploeg gingen aan de tafel zitten. De regisseur, de cameraman en de script-girl.

Cleo was nu goed boos. Ze was van plan meneer Sami Marcel eens goed de waarheid te zeggen. Als hij vond dat de pers hem rot behandelde, moest hij maar eens wachten tot zij met hem klaar was.

Hij verscheen na een half uur. Aan zijn ene arm had hij een bruinharige vamp en aan zijn andere arm een blonde met krullen. Beide meisjes hadden heel kleine bikinibroekjes aan en meer niet. De brunette was klein en stevig gebouwd met kleine, gebruinde borstjes. De blondine was fixeer van formaat. Haar grote borsten, dansend op het ritme van haar loop, vertoonden nog witte stukjes van haar bikinitopje. Pas toen viel het Cleo op dat de meeste vrouwen in het restaurant topless waren. Ze zag een hele tentoonstelling blote borsten, grote en kleine, stevige en hangende. Kies maar uit. Sami ging tegenover Cleo zitten. Zijn vriendinnen bleven hem stevig vasthouden. Zijn paardetanden waren spierwit en zijn ogen waren zwart en keken nijdig.

De publiciteitsman zei nerveus: 'Sami, dit is de dame over wie ik je vertelde. Image, weetje wel.'

Sami lette niet op hem, maar luisterde naar influisteringen van de blonde aan zijn linkerkant, waarbij hij afwezig de schouder van de brunette rechts van hem streelde. Cleo boog zich over de tafel naar hem toe. 'Meneer Marcel,' zei ze vastberaden. 'Mijn naam is Cleo James. Ik ben van Image Magazine en er is afgesproken dat ik u onder vier ogen kon interviewen.'

Sami bekeek haar zonder veel belangstelling. 'Waarom heb je een shirtje aan? Waar zijn je tieten?' Hij gaf een vuistslag op de tafel, tot enthousiasme van zijn bewonderaarsters. 'Laat ze zien! Leg ze op tafel waar ze horen!'

Cleo voelde dat ze vuurrood werd. Wat een zwijn van een vent. Ze probeerde zich te beheersen.

De publiciteitsman smoorde een grinnik en zei: 'Sami, maak nu geen geintjes. Miss James komt van Image, een heel belangrijk tijdschrift in Amerika.' Met enige wanhoop voegde hij eraan toe; 'Hoort bij de grootste!'

'Ja? En haar tieten?' wilde Sami weten. 'Horen die ook bij de grootste?' Hij brulde van het lachen en zijn vriendinnen schaterden mee.

Cleo bleef kalm. 'Monsieur Marcel...' zei ze liefjes. 'Als u ons uw ballen laat zien, dan doe ik misschien mijn topje af. Maar als u dat niet wilt, houden we gewoon onze kleren aan.' Daar had hij niet van terug. Hij kneep zijn ogen samen. 'Wat is dat voor taal voor een vrouw?' zei hij streng. 'Een vrouw hoort aangenaam en vriendelijk te zijn.' Hij keek rond of iedereen wel goed naar hem luisterde en vervolgde toen op breed sprakerige toon: 'Een vrouw moet in de eerste plaats vrouw zijn, lief en meegaand. Een vrouw moet moeder kunnen zijn als dat nodig is of hoer wanneer de situatie dat vereist. De meeste vrouwen weten beide eigenschappen voortreffelijk te combineren.'

'Werkelijk?' zei Cleo. Ze had haar tape-recordertje in haar tas al aangezet en ze nam alles op wat hij zei. 'Maar dat spreekt toch vanzelf!' Hij streelde een borst van de blondine en de tepel werd hard onder zijn aanraking. 'Vrouwen zijn mooie "playmates" van mannen, om bemind te worden en om op hun plaats te worden gehouden.' 'En wat is "hun plaats" dan wel, volgens uw mening?' 'O, in huis, in de keuken en de slaapkamer,' zei Sami vaag. 'Het zijn decoratieve huisdieren. Ze horen niet thuis in de mannenwereld.'

Cleo lachte. 'Uw opvattingen zijn die van de bekrompen, conservatieve man.'

Sami hield er niet van te worden uitgelachen. 'Je bent zeker lesbisch,' veronderstelde hij.

Cleo lachte nog harder. 'God allemachtig! U bent werkelijk om te gillen. Is een vrouw die het niet met uw wijsheden eens is, meteen maar een lollepot?'

Sami staarde haar afkeurend aan, zijn dikke lippen opeengeperst. Toen zei hij: 'Volgens mij ben je gefrustreerd. Je hebt een vent nodig. Het wordt tijd dat je eens een goeie beurt krijgt.'

'Misschien geldt dat voor u ook wel.'

De Franse acteur stond abrupt op. Zijn ogen gloeiden beledigd. 'Je praat als de eerste de beste huzaar!' snauwde hij. 'Ach, ik volg alleen maar uw voorbeeld.' Hij vertrok zijn mond nerveus. Toen maakte hij een nijdig gebaar en liep weg.

De publiciteitsman zweette. 'Dat had u niet moeten doen.' Cleo keek hem vernietigend aan. 'Hoor eens, ik reageer alleen maar op een situatie die is ontstaan door uw eigen incompetentie.' Ze stond op. 'In ieder geval weet ik nu precies waar ik aan toe ben. Het was een bijzonder verhelderend interview. Bedankt voor de heerlijke lunch.' Ze liep terug naar haar auto.

Monsieur Sami Marcel mocht wel uitkijken!