Hoofdstuk 50

Muffin kon aanvankelijk niet geloven dat Jon haar zoiets kon aandoen. Maar na een paar dagen moest ze inzien dat het korte briefje dat hij voor haar had achtergelaten, de waarheid bevatte.

Ze zat in het luxueuze pand op zijn terugkeer te wachten. O, ze wist heus wel dat Hollywood hem had veranderd en dat was ze zelf ook, maar ze had nooit gedacht dat hij haar in de steek zou laten. Daar zat ze in haar eentje met al die schulden en rekeningen... het was pure wreedheid van hem. Ze bezat zesentwintig dollar en vijftig cent, meer niet. Naar Engeland terugkeren kon helemaal niet en het was amper voldoende om haar een paar dagen in leven te houden. De smeerlap had zelfs hun auto meegenomen, de Cadillac op afbetaling. Wie anders dan Muffin had voor pornofoto's moeten poseren om de auto afbetaald te krijgen?

Het was de eerste keer in haar leven dat ze er helemaal alleen voor stond. Ze had nooit voor zichzelf moeten knokken en beslissingen hoeven nemen. Zodra ze haar ouderlijk huis had verlaten, was Jon er altijd geweest. Jon die altijd had beweerd dat hij zoveel van haar hield. Ja, hij had van haar gehouden zolang ze goed geld in het laatje bracht. Voor het eerst drong het tot haar door dat Jon haar had gebruikt, haar alle kanten op had geschoven. Daarom was hij zo razend geweest toen ze met Little Marty Pearl was getrouwd. Hij wilde zijn goede investering niet kwijt, maar in Hollywood bleek die investering niets op te leveren. Daar was een overvloed aan mooie vrouwen en sexy lichamen, dus wat maakte haar in Hollywood zo bijzonder?

Jon had haar aan de kant gezet zoals een coureur een kapotte auto laat staan, of een tennisspeler een kapot racket weggooit. Niet te geloven... Maar toch had ze kunnen weten wat een schoft hij was. Had zijn eerste vrouw, Jane, het niet dikwijls genoeg gezegd? Hij had Jane met twee kleine kinderen in de steek gelaten en als hij niet eens iets om zijn eigen kinderen gaf, wat betekende Muffin dan voor hem? Die vervloekte schoft van een Jon Clapton met zijn blonde

onschuld en zijn magere lijf. Het was toch niet te geloven dat ze ooit op zo'n schoft was gevallen. Drie en een half jaar had ze aan hem gegeven en wat had ze bereikt? Helemaal niets. Met haar benen wijd in gore tijdschriften. Nou, fraai hoor. Maar met al die gedachten kon ze de rekeningen niet betalen. Ze had niet eens geld genoeg om op de goedkoopste wijze naar Engeland te komen. Waar kon je heen, met zesentwintig dollar?

Ze wist niet waar ze naar toe moest. De mensen die ze hier had leren kennen, waren allemaal vrienden van Jon. Ze had geen enkele vriendin om haar te helpen.

Ze ging zitten en dacht na. Little Marty Pearl was een grote televisiester geworden en hij had iedere week een programma met zijn zuster, een en al glimlach met zulke mooie tanden dat het wel een reclamespot voor tandpasta leek. Maar Marty zou een telefoontje van haar niet op prijs stellen. Ze hadden elkaar niet meer gesproken na de rampzalige dag van hun korte huwelijk.

Dan was er de manager van Marty, Jackson, maar die vond ze een griezel. Als ze hem om hulp vroeg, zou hij heel wat van haar verlangen. Ze wilde nog wel voor pornofoto's poseren, maar dat was de absolute grens. Iets van het burgerlijk fatsoen van haar ouders in Wimbledon bleef ook aan Muffin kleven en ze verdomde het de hoer te spelen.

Wie kon ze opbellen? Ze zat eraan te denken dat ze maar één uitweg had, en dat was poseren voor nog meer pornofoto's. Benen open en verleidelijk glimlachen. Die gedachte deprimeerde haar. Geen Jon om haar in de juiste stemming te brengen. Geen Jon om haar tijdens de opnamen met de juiste woorden aan te moedigen. Terwijl ze bezig was haar kleren te sorteren, vond ze het schortje en het overhemd die ze van Keeley Nova had geleend. Wat had hij tegen haar gezegd? Iets van: ze kunnen een ster van je maken en je veel laten verdienen... Die Keeley was de kwaadste niet. Misschien was het de moeite waard hem eens te bellen. De telefoon was gelukkig niet afgesneden, nog niet tenminste.

'Wat ben jij een rotzak, zeg,' zei Diana. 'Heb je haar niet eens even opgebeld?'

Jon was druk bezig haar rug te masseren. Ze had een mooie rug.

'Nee,' zei hij geduldig. 'Als ik haar opbel, gaat ze huilen en jammeren en dan smeekt ze me bij haar terug te komen. Geloof me maar, het is beter zo. Ze heeft veel vrienden, dus ze komt er wel.'

Diana zuchtte diep. 'Nou, jij zult het wel het beste weten. Je hebt al genoeg met haar meegemaakt, nietwaar? Je bent bijna een soort martelaar! Geen man zou het bij haar uithouden.' Jon zei treurig: 'Zeg dat wel. Het was heel moeilijk voor me.' Hij was blij dat Diana al zijn leugens had geslikt. Ze had het vreselijk voor hem gevonden dat Muffin het met andere mannen hield, zich aan orgiën overgaf en aan pornografisch exhibitionisme deed. Hij had haar zelfs foto's van Muffin in pornoposes laten zien. ik heb haar vaak genoeg gevraagd of ze dat nooit meer wilde doen,' had hij Diana wijsgemaakt. 'Maar ze deed toch haar eigen zin.'

Diana had zijn hand vastgehouden en hem getroost. 'Kom dan maar bij me wonen, schat. Geen man kan een dergelijk gedrag van zijn vrouw verdragen.'

Maar nu had ze toch haar bedenkingen gekregen. Het was misschien een beetje te snel gegaan. Ze wilde zekerheid hebben dat Muffin zich niet in het openbaar zou beklagen. Niemand had toch behoefte aan dit soort publiciteit? 'Keer je maar om,' zei Jon.

'Wat heb je toch een heerlijke vingers,' mompelde Diana, zich omkerend.

'Des te meer plezier kun je ervan hebben.' Hij liet een paar druppels olie op haar buik vallen en begon haar te masseren. 'Heerlijk!' zuchtte Diana verzaligd. 'Ik heb met jou ook de beste masseur van de hele stad gekregen! Tjonge, dat bespaart me eventjes veel geld, zeg!'

De 'Rush Mansion' bood overdag een schitterende aanblik. De verschillende panden strekten zich langs het water uit als een rij wonderlijk witte monumenten. Karmen Rush was begonnen met de aankoop van één huis en naarmate haar roem en fortuin toenamen, had ze de zes naburige villa's opgekocht en tot een prachtig geheel samengevoegd. Haar huis was bijna zo beroemd als ze zelf was.

Muffin betaalde de taxi nerveus met haar laatste geld. Ze hoopte vurig dat de investering wat zou opleveren. Keeley Nova was aan de telefoon heel vriendelijk tegen haar geweest. Hij wist nog wie ze was en ze herinnerde hem eraan dat hij haar in contact zou kunnen brengen met iemand die 'een ster'

van haar kon maken. Daarop lachte hij en zei: 'Ja hoor, als je aan de eisen kunt voldoen, zit je op rozen. Kom maar om een uur of vier.'

Ze had zich zo mooi mogelijk gemaakt en was gekleed in een strakke satijnen broek met een kanten blouse die de schouders vrijliet. Ze had haar haar gewassen; het viel in krulletjes met oranje puntjes op haar schouders. Haar make-up legde de volle nadruk op haar grote blauwe ogen en haar volle lippen. Onder haar arm had ze een grote map met haar beste naaktfoto's, maar niet een waarop ze met haar benen wijd lag. Bij de zware dubbele voordeur hing een lang touw. Ze trok eraan en achter de deur klonk een heel klokkenspel waarop een stel honden aansloeg.

Het duurde even voor Keeley de deur opende. 'lk moest de monsters vastleggen,' zei hij. 'Als ze je niet mogen, dan...' Hij maakte een welsprekend gebaar met zijn vlakke hand langs zijn strot.

Muffin huiverde onwillekeurig. Ze volgde Keeley het huis in. Hij had alleen een witte spijkerbroek aan, meer niet. Op zijn rug zag ze de rode sporen van nagelkrabben als van klauwen. Ze voelde zich onzeker. Er hing een eigenaardige sfeer in het huis.

'Alles kits?' vroeg Keeley. 'Prima, hoor.'

'Heel verstandig van je om me te bellen en mijn voorstel serieus te nemen. Ga zitten. Wil je een beetje coke? Mevrouw is nog niet zo ver.'

Muffin ging op een kussen op de grond zitten. Meubilair zoals in een normaal huis ontbrak hier.

Keeley hurkte naast haai en haalde een flesje cocaïne voor de dag. Hij deed een snufje op een klein lepeltje en gaf het aan Muffin. Ze nam het poeder tussen duim en wijsvinger en snoof hel op. Het prikkelde een beetje, maar ze had het al vaker gedaan en de uitwerking ervan was fantastisch. Keeley deed hetzelfde en zuchtte van genot. Muffin vatte moed. 'Ik heb wat foto's van mezelf meegenomen,' zei ze en overhandigde Keeley de grote map. Hij keek de inhoud snel door. 'Je bent fotogeniek,' vond hij. 'Maar dit werk is meer dan alleen tiet-en-kont.' Ze zweeg. Wat bedoelde hij daarmee? Hij had gezegd dat hij een ster van haar kon maken en dat ze veel geld kon verdienen. Maar hoe dan? Opeens krijste een stem door het huis, een stem als van een papegaai: 'Keeley!'

Hij sprong op. 'Mevrouw is zo ver.' Hij vertrok zijn gezicht nerveus. 'Kom maar mee, meid. Geld, roem, alles wat ik je heb beloofd. Ga maar mee naar de auditie. Eens kijken of je hebt wat mevrouw zoekt.'

Jon was tot de onaangename ontdekking gekomen dat Diana niet alleen een agent had aan wie ze tien procent van haar verdiensten moest betalen, maar ook een zakelijk manager, die nog eens vijftien procent van haar inkomen opstreek! 'Dat is belachelijk!' riep Jon uit. 'Die vent plukt je kaal!' 'Klets geen onzin,' zei Diana. 'Hij is volkomen recht-door-zee. Hij heeft een grote reputatie en hij is een uitstekend zakenman.'

'Wie heeft hem je aanbevolen?' vroeg Jon nijdig. 'Daniël Onel, en die heeft het lang niet slecht gedaan.' Daar kon Jon niets tegenin brengen. Iedereen wist dat Daniël Onel, met wie Diana momenteel samen in een film speelde, een van de rijkste acteurs in Hollywood was nadat hij was weggegaan uit Engeland, waar de belastingen fnuikend waren. 'Toch vind ik vijfentwintig procent van je inkomen een hele smak geld,' gromde Jon. 'Ik kan al je zaken voor je regelen en dat kost je geen cent.'

Diana barstte in lachen uit. 'Jon, schat, als minnaar ben je geweldig, maar ik zou wel gek zijn om mijn zakelijke aangelegenheden aan jou over te dragen. Vergeet het maar.' ik heb het met Muffin niet zo slecht gedaan,' voerde hij aan. 'O, vind je dat?' zei Diana spottend. 'En wat heeft het jullie opgeleverd?'

Hij zweeg. De waarheid viel niet te bestrijden. Er was tijd nodig om haar meer naar zijn hand te zetten. Hij had in ieder geval een dak boven zijn hoofd en de rekeningen waren voldaan. Maar wat moest hij doen als de volgende termijn van de Cadillac moest worden betaald? En waar moest hij het geld vandaan halen als Diana binnenkort klaar was met haar filmopnamen en 's avonds uit wilde? Het leek hem onwaarschijnlijk dat ze alles uit haar eigen zak ging betalen.

Karmen Rush lag lui in het midden van een groot driehoekig bed. De kamer was geheel in zwart uitgevoerd de muren, de kussens, de dikke kleden. De kamer had geen zoldering en het licht uit de heldere hemel scheen naar binnen. Uit verborgen luidsprekers klonk sitarmuziek.

'Hallo!' zei Karmen met een diepe, bijna mannelijke stem. Ze hield haar hand op. 'Zeg geen woord tot ik de recorder heb aangezet. Ik wil alles opnemen. Wie weet wordt ons eerste gesprek nog eens een fortuin waard!'

Muffin slikte verbijsterd, maar ze was toch niet in staat een woord uit te brengen. Ze had niet verwacht oog in oog met Karmen Rush te komen. Allemachtig! Wat zouden ze in Wimbledon hiervan zeggen? Keeley vroeg: 'Moet ik blijven?'

Karmen keek hem met een vernietigende blik aan. 'Ga weg jij. Ik wil jouw stem niet op de band hebben. Ga maar een kan zwarte-bessesap maken.' Ze nam Muffin peinzend op. 'Kom eens bij me op bed zitten. Ik wil je even goed bekijken. Eens zien of onze vibraties op dezelfde golflengte zijn afgestemd.' Keeley gaf Muffin een duwtje en ze ging aarzelend en terughoudend op een hoek van het bed zitten. Haar blik werd onweerstaanbaar naar de filmster getrokken. De vrouw zag er heel merkwaardig uit: haar gezicht witter dan wit, haar ogen heel opvallend opgemaakt in Egyptische stijl en bloedrode lippen, als de randen van een wond. Ze droeg een soort zwarte kaftan en haar gitzwarte haar hing in vele vlechten om haar hoofd.

Muffin was altijd een fan van Karmen Rush geweest. De vrouw had een ongelooflijk mooie zangstem en ze was bovendien een van de weinige vrouwelijke filmsterren die altijd veel geld in het laadje brachten. 'Hoe oud ben je?' vroeg Karmen. 'Twintig,' zei Muffin verlegen.

'Gelukkig zie je er jonger uit,' zei Karmen, haar bezoekster aandachtig door half toegeknepen ogen opnemend. 'Inderdaad,' zei Muffin snel. 'De mensen zeggen altijd dat ik er veel jonger uitzie.' 'Heeft Keeley je iets verteld?'

'Niet veel, nee... Ik heb foto's van mezelf meegebracht.' Ze gaf de map aan Karmen en de vrouw bekeek de foto's op haar gemak. Opeens wilde Muffin dat Jon bij haar was. Ze voelde zich verloren en nog meer in de steek gelaten dan ze al was. 'Je lichaam bevalt me,' zei Karmen zakelijk. 'Een beetje aan de gedrongen kant, maar dat vind ik wel prettig. Daar houden de mensen van. Iemand die je buurmeisje zou kunnen zijn, een meisje met wie men zich kan identificeren. Doe je kleren eens uit, schatje, en loop eens voor me heen en weer.' Muffin had dit niet verwacht en ze aarzelde. 'Je bent toch zeker niet verlegen?' vroeg Karmen koeltjes.

'O nee, natuurlijk niet. Maar ik begrijp het alleen nog niet goed... Om wat voor werk gaat het eigenlijk?' 'Een heleboel geld en een heleboel bekendheid! Voor die dingen heb je toch zeker wel belangstelling?' 'O ja! Maar eh...'

De stem van Karmen werd wat vriendelijker. 'We zijn hier vrouwen onder elkaar. Ik beschouw je niet als een stuk vlees, maar ik wil je lichaam zien.'

'Goed, ja,' zei Muffin met alle moed die ze kon opbrengen. Ze opende de rits van haar strakke satijnen broek en wrikte zich er zo nonchalant mogelijk uit. Daarna ontdeed ze zich van haar blouse en stond naakt voor de filmster. Karmen keek gefascineerd. 'Loop eens een beetje rond?' Muffin deed het, maar ze had het gevoel alsof ze voor het eerst in haar leven voor iemand naakt paradeerde. 'Volmaakte boezem,' zei Karmen, 'en korte benen. Die combinatie bevalt me. En je gezicht bevalt me ook.' 'Mag ik me nu aankleden?' 'Nee, nog niet. Ik wil meer van je zien.' 'Meer...?'

'Muffin, schat,' zei Karmen langzaam en nadrukkelijk. 'Ik geloof dat je precies het meisje bent dat ik heb gezocht.' 'Ja?' Muffin wist niet of ze het als een compliment moest opvatten. Ze vond het maar een rare vertoning om spiernaakt voor een beroemde ster rond te lopen. Wat voor werk had Karmen Rush voor haar in petto?

'Ja,' zei Karmen. 'Ik ga een film regisseren. Het is een heel mooi verhaal over een gewoon doorsnee meisje dat naar Hollywood komt. Het gaat over de dingen die ze allemaal moet doormaken om de top te bereiken.'

Dat leek tenminste ergens op. Muffin voelde onmiddellijk dat zo'n rol geknipt voor haar was.

'Het wordt natuurlijk wel een erg openhartige film, begrijp je,' vervolgde Karmen. 'Het ware verhaal waar het allemaal om draait. En ik kan het weten, want ik ben er wel twintig maal doorheen gegaan voor ik het eindelijk zelf had bereikt.' Ze ging rechtop zitten en haar ogen glansden. 'Ik heb het script zelf geschreven. Ik kan beschikken over een paar van de beste vakmensen in een hecht groepje medewerkers. We zijn eigenlijk al klaar om van start te gaan, maar we hadden de juiste hoofdrol-vertolkster nog niet. Jij kunt dat meisje zijn. Je kunt, op je eigen manier, even befaamd worden als ik.' Een vonk van Karmens enthousiasme sloeg op Muffin over.

Maar toch..."waar zat de voetangel? Die was er altijd, dus waarom niet in dit geval? 'Wil je de rol?' vroeg Karmen. 'O ja, natuurlijk, maar...'

'Als al je lichaamsdelen zo perfect zijn als ze lijken, heb je het contract. Onze camera's laten niets onverhuld. Heb je Deep Throat gezien?' 'Nee.'

'Daar heb je dan niets aan gemist, hoor. Lelijke lichamen, lelijke vrouwen. Wie die vrouwen heeft gecontracteerd, heeft zijn werk slecht gedaan.'

"Dat was toch een pornografische film?' vroeg Muffin. Jon was er naar toe geweest en hij was lachend thuisgekomen. 'Wat is pornografie? Het hele leven is niets anders dan dat! Maar onze film wordt mooie pornografie. Jij bent het mooie van de film.' Karmen ging staan. 'Muffin, lieve schat, jij gaat een heleboel geld verdienen. Dat kan ik je beloven. Je komt in een deel van dit huis te wonen. De film wordt namelijk hier in zijn geheel opgenomen. Zes weken en je bent beroemd. Geloof me maar. Ik weet waar ik over praat. Ik maak een ster van je. Maar eerst...'

'Wat?' riep Muffin opgewonden uit. Als Karmen het zei, was het waar dat ze een ster ging worden. Karmen Rush was iemand die Muffin op haar woord geloofde. 'Maar ik moet eerst even tussen je benen kijken. Ik moet zien of je daar even volmaakt bent als de rest van je lichaam. Mijn film gaat Het meisje met de gouden gleuf heten en we willen de kijkers niet teleurstellen, nietwaar?' Karmen stak haar hand uit en streelde Muffins borsten. 'Ga eens liggen, schatje van me. Dan kunnen we met de auditie beginnen!'