Hoofdstuk 26

Jon had niet kunnen besluiten welk meisje hij het meest in aanmerking vond komen, zodat hij Erica en Laurie allebei maar uitnodigde.

De meisjes kwamen naar de flat aan Holland Park. Muffin, die nog steeds nauwelijks een woord tegen Jon zei, begroette haar vriendinnen met: 'Hij heeft een Amerikaanse platen-scout voor jullie!'

'Het is talent-scout, niet platen-scout,' zei Jon. 'En bovendien doet hij de publiciteit voor Little Marty.' 'Poe!' zei Muffin, haar tong uitstekend. Ze ging weer snel naar haar toilettafel terug. Ze had Jon nog niets verteld over het telefoontje van Jane. Dat verrassinkje wilde ze tot later bewaren.

Erica droeg een bruinsatijnen jump-suit, van voren diep uitgesneden, zodat haar blanke, welgevormde borstjes goed te zien waren. Ze had haar lange blonde haar in het midden gescheiden en het viel recht op haar schouders. Jon zei bewonderend: 'Je ziet er prachtig uit.'

Laurie had de ebonieten glans van haar huid geaccentueerd met een rood zigeunerin-ensemble. Ze droeg haar haar in Afrostijl en haar kleurige make-up was bijzonder opvallend. 'Heel smaakvol!' prees Jon. Hij was in zijn nopjes. De twee schoonheden waren sensationeel om te zien en Jackson zou er moeite mee hebben zijn keus te bepalen. Muffin verscheen in een witte kanten blouse die ze in haar strakke witte broek droeg, waarvan de pijpen in witte laarzen waren gestoken. Het wonderlijke was dat de twee meisjes naast Muffin er maar heel gewoontjes uitzagen, ik heb vanmorgen het stuk van Anthony Private over je gelezen,' zei Erica glimlachend. 'Hij vindt je gewoon een kreng.' 'Ik ken er nog een.' Jon pakte haar stevig bij haar arm. 'Over dat onderwerp zeggen we niets meer. Kom, we gaan.' Muffin keek woedend naar Erica. Die had natuurlijk aan iedereen in geuren en kleuren over het interview verteld. Waarom moest ze anders zo giechelen? Enfin, in ieder geval was het prima dat Jon zowel Erica als Laurie meenam, dan was hij tenminste zoet. Muffin had haar eigen plannetjes en daar had ze bemoeial Jon Clapton helemaal niet bij nodig. Ze neuriede vrolijk bij het vooruitzicht van wat ging komen.

Mike James had de hele dag zakelijke besprekingen gehad. Hij wilde al het noodzakelijke zo snel mogelijk afwerken, dan had hij zijn tijd vrij wanneer Cleo terugkwam. Tijd om te praten en met haar naar bed te gaan. Hij had geluncht in een restaurant in Chelsea en het had hem verbaasd dat hij geen enkele poging had gedaan om een praatje aan te knopen met een van de minstens tien knappe meisjes die daar aanwezig waren.

Ik ben lid geworden van de seksuele geheelonthoudersbond, dacht hij grinnikend. Ik kan een hele zaal vol mooie meiden voor me zien en er geen enkele opwindende gedachte bij krijgen. Nou ja, een misschien, maar meer niet. Kijken en verder niets. Een hele verandering in zijn leven! Hij had ook een gesprek met Jackson over de moeder van Little Marty Pearl gehad. 'Ze moet weg. Ze kan echt niet mee op deze tournee. Stuur haar naar huis.'

Jackson was het er volkomen mee eens geweest. 'Ze is al bijna vertrokken.'

In de vooravond ging hij naar het receptiefeest van Little Marty Pearl. Hou het rustig, had hij zich voorgehouden, knoop geen relaties met vrouwen aan. Dat moet toch mogelijk zijn. Er waren een heleboel meisjes en vrouwen. Dikke en dunne, chique en vulgaire. Hij hield zich op een afstand, babbelde hier en daar wat met deze en gene, maar ging niet in op bepaalde half doorzichtige voorstellen. Nee, Mike James voelde zich trots op zijn rechtschapenheid. Hij bewaarde al zijn liefde voor zijn eigen vrouw.

Jackson riep hem toen het feest in volle gang was. 'Heb je zin om met ons te gaan eten?'

'Tja, ik weet het niet...' zei Mike aarzelend en hij keek naar de twee mooie dames links en rechts van Jackson. De blondine beviel hem wel, maar de zwarte schoonheid ook. 'Dit is Jon eh...' zei Jackson. 'Jon Clapton,' zei Jon tegen Mike.

'O ja, Clapton,' zei Jackson haastig. 'Jon is de fotograaf die vandaag de sessie voor de platenhoes van Little Marty heeft gemaakt. Jon? Dit is Mike James uit New York. Hij is een topman van Hampton Records. Jullie moeten maar eens kennis met elkaar maken.'

Jon en Mike gaven elkaar een hand, waarna Mike de blondine aankeek. Ze stak hem haar hand toe. 'Hallo, ik heet Erica.' Ze hield zijn hand net even te lang vast.

Jackson sloeg zijn arm snel om Laurie heen, zodat Mike kon zien dat zij vanavond van hem was. Jackson kende de reputatie van Mike James maar al te goed.

Mike dacht: Wat doet het er eigenlijk toe of ik een meid versier voor ik met Cleo spreek? Dat telde niet mee. Ze kwam het toch niet te weten en wat niet weet, wat niet deert... 'Waar gaan we eten?' vroeg Mike.

'Je ziet er eh, als gewoonlijk weer eh, geweldig uit.'

Cleo slaakte een zucht. 'Dank je, Butch. Maar ik voel me niet geweldig. Ik voel me erg gespannen en ik ben boos.'

'Toch niet op mij?'

'Natuurlijk niet op jou.'

'Wat is er dan?'

'Ik wil er liever niet op ingaan. Het is vervelend en stom. Ik wil graag een lekker avondje tot mezelf komen.' 'O, dat ligt helemaal in mijn lijn. We kunnen samen heerlijk tot onszelf komen. Zullen we al die feesten maar overslaan?' 'Nee, nee. Laten we maar gaan. Ik wil graag muziek horen en mensen om me heen zien.'

Cleo had haar nieuwe Chloe-jurk aan. Hij was van zijden jersey en viel in verleidelijke lijnen om haar figuur. Ze had er zwarte nylons bij aangetrokken en hooggehakte schoentjes met enkelbandjes. Het was weer eens wat anders dan altijd in een lange broek lopen. Ze wist dat Mike haar het liefst in een jurk met kousen en hoge hakken zag, want gewoonlijk klaagde hij dat hij haar benen niet kon zien. 'Je hebt de mooiste benen van New York,' zeurde hij dan, 'en je stopt ze weg als een Portugese non!'

De gedachte aan Mike maakte haar nijdig. Ze keek fronsend naar de telefoon. Hij belde niet eens meer. Geen mededelingen, helemaal niets. Het had hem niet veel tijd gekost te accepteren dat ze voorgoed bij hem weg was. Ze moest aan haar toekomst gaan denken. Nog twee acteurs te interviewen, maar wat dan? Ze wist niet eens zeker of ze wel naar New York terug wilde. En ze wist ook nog niet of ze wel voor Russell Hayes en Image wilde blijven werken. 'Laten we eerst naar Hotel Dorchester gaan,' stelde Butch voor. 'Ik heb beloofd dat ik even mijn gezicht zou laten zien op het feestje van mijn landgenoot Little Marty Pearl. Als je je netjes gedraagt, zal ik jullie aan elkaar voorstellen. Hij is zestien, heeft nog nooit een vrouw aangeraakt en hij is nog knapper dan jij bent!'

Jackson en Jon zaten als trotse ouders toe te kijken toen Muffin en Little Marty samen voor de camera's poseerden. 'Een mooi stel,' zei Jackson.

'Inderdaad,' zei Jon afwezig. Hij vond het jammer dat hij en Muffin hun verloving bekend hadden gemaakt, want een verzonnen romance tussen Muffin en Little Marty zou fantastische publiciteit hebben opgeleverd. Bovendien had de aangekondigde verloving de situatie tussen Jane en hem niet verbeterd.

'Je moet uitkijken voor mijn moeder!' fluisterde Marty. 'Voor je moeder?' fluisterde Muffin terug. 'Wacht op me bij de receptie. Ik geef je een seintje als de kust vrij is.'

Muffin giechelde. 'Wat spannend allemaal!'

'Ik vind je echt hartstikke aardig,' zei Marty ernstig. 'Vind je mij ook aardig?'

'Natuurlijk, mallerd.' Ze gaf hem een kneepje in zijn arm, glimlachte naar de fotografen en stak haar beroemde borsten goed naar voren.

Mike had Erica bij haar arm gepakt en zei: 'Hoe komt zo'n mooie vrouw als jij in het gezelschap van zo'n miesgast als Jackson?'

'Jon is een goeie vriend van me en hij heeft ons aan elkaar voorgesteld. Ik vond het wel leuk. Tjonge, wat kun jij een vrouw sexy aankijken, zeg...'

'Ook lager, als ze dat graag wil.'

'Tot welke hoogte?'

'Mag je zelf zeggen.'

'O... stouterd.'

'Leuke blouse heb je aan.'

'Grappig dat je dat zegt. Blouse is een heel ouderwets woord.' 'Dus dan past het goed bij een vrouw met degelijke ouderwetse opvattingen.' 'Ha, ha. Dat zal best.'

'Voel je er wat voor om het uitgebreide diner voor al die mensen te laten voor wat het is en ergens gezellig samen te gaan eten?'

'Ja, dat lijkt me wel wat.'

Mike gaf haar een knipoog. 'Dan regelen we dat toch even. Ik zal het tegen Jackson zeggen, dan gaan we er gauw vandoor.' 'Nou nou, jij laat er geen gras over groeien, hè?' 'Dat is nog maar het begin!'

'Dus als ik klaar ben met de filmopnamen,' zei Butch, 'dan ga ik naar mijn villa aan zee om daar eh, een beetje te niksen. Mocht je in de buurt van Los Angeles zijn, dan ben je natuurlijk meer dan welkom. Er past momenteel een vriendin van me op het huis, maar die wil wel het veld ruimen, als je begrijpt wat ik bedoel.' Hij hield het portier van de auto voor Cleo open. 'Wat vind je ervan?'

'Tja, ik heb nog geen plannen, Butch. Ik ben nog bezig mijn richting te bepalen.'

Bij het hotel stond een hele groep meisjes te wachten en ze bestormden Butch Kaufman om zijn handtekening. Cleo liep alleen door naar de hotelingang. Binnen bleef ze staan en keek naar een man die door de foyer in haar richting liep. Hij leek bijzonder veel op Mike en hij had dezelfde lenige manier van lopen. Naast hem liep een grote blondine. Toen ze dichterbij waren gekomen, drong het met een schok tot Cleo door dat de man niemand anders was dan Mike James. Mike had vrolijk tegen Erica lopen babbelen, luchtige scherts met een erotisch ondertoontje om haar goed op te warmen. Opeens viel zijn blik op een paar ongelooflijk mooie vrouwenbenen, en toen hij omhoog keek om te zien bij wie ze hoorden, zag hij dat het zijn eigen vrouw was.

Hij bleef abrupt staan, maar hij kon geen kant meer op, want ze had hem al gezien. Haastig liet hij Erica los. Op hetzelfde moment zag hij een man het hotel binnenkomen die hij herkende als de Amerikaanse acteur Butch Kaufman. En niet te geloven... Kaufman nam Cleo bij haar hand. Zijn Cleo! 'Wel verdomme!' snauwde Mike. 'Is er iets?' vroeg Erica. 'Waarom sta je ineens stil?' Mike stond nog altijd besluiteloos, maar Cleo aarzelde geen moment en liep met Kaufman aan haar zijde naar Mike toe. 'Hallo, Mike,' zei ze kortaf. 'Fijn dat je het hier naar je zin hebt.'

Mike wilde iets zeggen, maar hij bleef met open mond staan toen Cleo hand in hand met Butch doorliep alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Wat een slet! Was hij helemaal uit New York naar Londen gekomen om dit te aanschouwen!

'Wie was dat?' vroeg Erica.

'O, mijn vrouw alleen maar,' zei Mike wrang.