5

De wind begon bij het krieken van de ochtend aan te zwellen, maar omdat het de Maand van de Winterse Maan was, bleef het nog don­ker en twinkelden de sterren aan een hemel waarin geen licht te zien was behalve aan de verre horizon in het oosten. Op dit onrustige, prille moment keek Zhoonali boos naar haar zoon en greep de fran­je van Cheanahs mouw beet. 'Wacht!' fluisterde ze. Cheanah bleef net buiten zijn nieuwe, grotere hut staan. Het was een indrukwekkend onderkomen, geschikt voor de allergrootste hoofdman. De slagtanden en vier van de ribben van de oude mam­moetstier die in de modder was gezakt, hielden het gewelfde dak op en de harige huid van het dier vormde de buitenwand. Met de geïrriteerde neerbuigendheid van een man die eraan gewend was geraakt het bevel te voeren - en er vrij achteloos mee omsprong - draaide Cheanah zich om en keek naar zijn moeder. 'Je bent nog vroeger op dan anders, mijn moeder. Wat is er?' 'Heb je nu weer last van mannelijke lust? Zelfs de grote geest van de beer is niet altijd bronstig, Cheanah! De mannen van de stam krij­gen er genoeg van om in de winterse duisternis te liggen woelen ter­wijl jij hun vrouwen bestijgt.'

Het licht van de sterren scheen als vallende sneeuw in de duisternis van zijn samengeknepen ogen. 'Ga terug naar je slaapvachten, mijn moeder. Je bent vergeten hoe jonge mannen en vrouwen zich voe­len.'

'Pas op, Cheanah. Ekoh vindt het niet prettig dat je een voorkeur hebt voor zijn vrouw. Je moet zijn edelmoedigheid niet misbruiken. En je moet echt de angst die je volk voelt wegnemen.' Hij zuchtte. Het was niet de eerste keer dat ze met dat verzoek naar hem toekwam. 'Dit is een goed kamp. Mijn volk heeft nergens ge­brek aan.' -Mee, ze lijden geen gebrek. Dit is inderdaad een goed kamp, zo goed zelfs dat je volk zich afvraagt hoe lang het kan duren! Je hebt beloofd de witte leeuw te zullen doden, maar je hebt dat niet ge­daan. Zoek die leeuw. Dood hem. Vil hem en hang zijn kop aan...' 'Ik zou het graag doen,' zuchtte hij, 'maar ik heb geen spoor van hem kunnen vinden sinds hij samen met de Wanawut en haar jon­gen de heuvels is ingetrokken.'

'Je had je er niet op moeten beroemen dat je hem zou doden.' 'Misschien niet. Maar wat maakt een huid extra uit in een kamp vol eersteklas pelzen?'

'De huid is onbelangrijk. Het gaat om de belofte van Cheanah.' 'Mijn belofte...? Bah!' sputterde hij en maakte een gebaar dat ze weg moest gaan. 'De witte leeuw zal gelijk met de zon naar het meest noordelijke deel van het moeras terugkeren. Wanneer hij terugkomt zal ik op hem jagen en hem doden. En dan zal het volk weten dat niet alleen Torka gehuld in leeuwenvachten door de wereld trekt... als Torka tenminste nog steeds door deze wereld trekt!' Zhoonali keek hoe hij met grote stappen door het kamp liep en in de kuilhut van Ekoh en zijn vrouw Bili verdween. Ze fronste hevig verontrust haar voorhoofd. In dit onbarmhartige, onzekere jaargetij­de, waarin mannen snel door angst werden gegrepen, liepen eigen­wijze hoofdmannen die geen aandacht aan die angst besteden het meeste gevaar.

Het geluid van een leren windkering die opzij werd geslagen deed haar naar de andere kant van het kamp kijken. Ekoh kwam spier­naakt uit zijn hut met een van zijn slaapvachten in zijn hand en bleef boos naar de hemel staan kijken. De magere, meestal zo zachtmoedige jager balde zijn vuisten, trok zijn vacht om zijn schouders en deed boos in zichzelf mompelend een paar passen in de richting van de hut van Ram, zijn beste jachtkameraad. Toen keerde hij zich om en spoot een stroom urine in de richting van zijn eigen kuilhut.

Cheanah heeft zich die man tot vijand gemaakt, dacht Zhoonali. Ze vroeg zich af of Ekoh er spijt van had dat hij Torka niet was ge­volgd naar het Verboden Land. Ekoh had Man Uit Het Westen be­wonderd. Zijn vrouw, Bili, had dagenlang getreurd omdat haar zus­ter Eneela, de vrouw van Simu, weg was. Maar Ekoh was een prak­tisch man. Hij hield zijn jonge vrouw, de moeder van zijn zoon Seteena, in ere en wilde zijn gezin niet aan onbekende gevaren blootstellen.

Zhoonali zuchtte. Waarom moest Cheanah van alle vrouwen in zijn kamp telkens weer Bili kiezen? Hij had een hekel aan de jonge vrouw. Bovendien maakte Bili er geen geheim van dat zij het niet plezierig vond om onder Cheanah te liggen.

'Dans!' beval Cheanah dwingend.

'Kies een andere partner,' stelde Bili voor terwijl ze zich verzette te­gen zijn opdringerigheid.

Hij lag naakt boven op haar, bewoog op haar en liet zijn mond over haar heen glijden. 'Dans!' beval hij weer woest. Hij zette zijn bevel kracht bij met zijn handen die over haar billen gleden en haar benen uit elkaar trokken, terwijl zijn mannenbeen zo diep doordrong dat Bili een kreet van pijn slaakte door het geweld waarmee hij haar nam. 'Kom, je weet best dat je wel wilt. Wie anders kan zo diep sto­ten?'

Ze beet op haar lip terwijl ze zich tegen hem verzette.

'Beweeg!' schreeuwde hij, in haar nek bijtend uit woede omdat ze niet reageerde.

'Ga weg, Cheanah,' gromde ze terwijl ze tegen zijn schouders duwde en met haar heupen draaide, niet om hem te behagen, maar om zich van hem te bevrijden.

Hij ging achteruit, trok zich plotseling uit haar terug en zuchtte te­vreden toen hij haar kreet van verrassing en pijn hoorde. Hij nam haar borsten in zijn handen en begon ze te bewerken. Hij kneedde haar tepels tussen zijn duimen en wijsvingers. 'Als je je benen wijd kunt doen voor Ekoh, kun je dat ook voor mij!' 'Ekoh is mijn man! En je komt te vaak!'

'Ik ben je hoofdman. Waarom sta je jezelf niet toe om plezier te be­leven aan Cheanah? Welke andere vrouw heeft zulke borsten? Ze lij­ken op de borsten van je zuster Eneela, hè? Maar die is weg, naar het Verboden Land met haar mooie, grote borsten die geschapen zijn om er baby's en mannen aan te laten zuigen. Maar het is goed dat ze weg is, want Torka zou een ander nooit van zijn vrouwen hebben la­ten genieten. Kom. Laat mij genieten van de vrouw van Ekoh. Ja, zo, ja...'

Hij zette zijn mond aan haar borsten. Weer slaakte ze een kreet.

Wanneer Ekoh dat deed, zette het haar lendenen in vuur en vlam. pan kromde ze zich en opende ze zich voor hem, zuchtend van ge­not. Maar Cheanah nam haar borsten niet alleen in zijn mond, hij kuste niet eens, hij zoog eraan zoals een baby dat zou doen en tege­lijkertijd stopte hij zijn vinger diep tussen haar dijen, niet om haar op te winden zodat zij ook kon genieten, maar om te voelen of ze al zo ver was, zoals hij aan bradend vlees zou voelen om te zien of het warm genoeg was naar zijn smaak.

Bili walgde van hem. Cheanah wilde te veel en te vaak en hij was to­taal niet fijngevoelig.

'Nee!' siste ze en probeerde wanhopig zich te bevrijden. Maar het had geen zin. Hij was te sterk voor haar. Even vervloekte ze Ekoh dat hij haar lichaam zo gemakkelijk door Cheanah liet gebruiken. Maar ze wist dat het niet gemakkelijk was voor haar man. Helemaal niet gemakkelijk.

Haar openlijke verzet maakte Cheanah alleen maar hitsiger. Juist daarom kwam hij naar haar toe, om dat verzet dat hij altijd in haar wekte en dat hem zo in haar opwond. Geen van de andere vrouwen van de stam zou zich zo tegen hem verzetten. Volgens de traditie moesten zij zich overgeven. Volgens de traditie was het een eer voor hun man wanneer de hoofdman om hen vroeg. Hij lachte zachtjes in zichzelf. Wat waren vrouwen dom. Als Bili eens wist waarom hij naar haar toe kwam om zijn behoeften te bevredigen, zou ze niet te­genstribbelen. Dan zou ze dansen en zuchten en zich voor hem ope­nen. Zodra ze dat deed, zou alle plezier van de jacht voor hem ver­dwenen zijn.

'Ga weg...' smeekte ze met woede in haar stem. 'Zo meteen...' Hij greep haar borsten vast en kwam overeind om te doen wat haar altijd kwaad maakte en haar als een vis in het net on­der hem deed spartelen. Hij was groot. Hij wist dat hij er onder de slaapvachten waarschijnlijk uitzag als een beer die zich over een her­tje boog toen hij haar armen greep, haar benen onder de zijne klem­de en zich vooroverboog om diep tussen haar dijen rond te snuffelen en zijn tong diep naar binnen te steken, zoekend, de zoete smaak van een vrouw in zijn mond nemend tot...

Iets raakte hem grommend en grauwend onder in de rug. 'Laat mijn hoeder met rust!'

De klappen die de jongen Seteena uitdeelde werden afgezwakt door de dikke slaap vachten. Eén zwiep naar achteren van Cheanahs arm was voldoende om de jongen door de lucht te laten vliegen. Hij draaide zich om en zag de jongen uitgestrekt op een stapel extra slaapvachten liggen. Vlak bij hen huilde de drie jaar oude dochter van Bili en Ekoh verdrietig.

Cheanah grauwde geërgerd. 'Ga naar buiten,' zei hij tegen de jon­gen. 'Neem je zuster mee naar een van de andere kuilhutten. Je brengt schande over je vader door je hand op te heffen tegen iemand die hij in zijn hut en bij zijn vrouw heeft verwelkomd.' De jongen hief zijn hoofd op. Zijn neusgaten waren wijd openge­sperd. Zijn ogen spoten vuur terwijl hij naar zijn moeder keek. 'Ga weg,' zei ze tegen hem voordat hij iets kon zeggen. Toen Che­anah naar haar keek, zag hij vol genoegen dat ze doodsbang was voor wat er met haar enige zoon zou kunnen gebeuren als straf omdat hij de hoofdman had aangevallen. 'Neem je zuster mee naar de hut van Ram. Daar is je vader.'

De jongen deed met openlijke tegenzin wat hem werd opgedragen. Cheanah keek hoe hij zijn laarzen en kleren aantrok en zijn zuster oppakte. Hij was klein voor zijn leeftijd. Iets langer dan nodig was bleef de jongen met zijn rug naar de deurflap staan en keek boos naar Bili.

Toen hij weg was, glimlachte Cheanah en wendde zijn aandacht weer naar de vrouw onder hem. 'Nou,' zei hij traag. 'Waar waren we?

'Je doet hem toch niets?... Hij bedoelde het niet zo...' 'Dapper is de jongen die zijn moeder verdedigt. Maar het is verkeerd wanneer een jongen zijn meerdere beledigt. Hij moet worden ge­straft... misschien wel uit de stam worden verwijderd...' 'Nee! Nee, Cheanah, alsjeblieft. Bili zal nu dansen... voor haar zoon, ja? Zodat Cheanah niet kwaad zal zijn op haar zoon!' En dus danste ze en bewoog ze zoals ze nog nooit voor hem had be­wogen, en hij glimlachte en trilde van genot toen hij in haar klaar­kwam, terwijl hij zich afvroeg waarom hij ooit had gedacht dat een onwillige Bili aantrekkelijker was dan de vrouw die nu onder hem lag.