Magneet
Wat heb je daar, Jip? vraagt Janneke.
Een magneet, zegt Jip. Kijk eens, hoe leuk. Daar blijft alles aan vastzitten. En Jip houdt zijn magneet bij een vork. En de vork kleeft eraan vast. En dan houdt Jip het ding bij een schaar. En de schaar kleeft eraan vast.
O, mooi! zegt Janneke.
Ik zal jou ook eens pakken, zegt Jip. En hij houdt de magneet bij Jannekes neus.
Niet doen! gilt Janneke. Ze wil niet aan dat ding blijven vastplakken. Maar er gebeurt niets. Met Jannekes neus gaat het niet. Dat komt omdat haar neus niet van ijzer is. Want alleen met ijzeren dingen gaat het.
Nu gaan Jip en Janneke zoeken naar dingen van ijzer.
Met spijkers gaat het goed. En met heel veel dingen uit de gereedschapskist van vader.
Janneke speelt er niet zo lang mee. Die vindt het vervelend. Maar Jip vindt het heerlijk. Hij speelt een hele tijd met de magneet. Tot hij er genoeg van heeft. En weer iets anders gaat doen.
Maar ’s avonds moet vader een karweitje opknappen in huis. En hij zoekt in zijn gereedschapskist. O jee, er zit bijna niets meer in!
Alle schroevedraaiers zijn weg! En de hamer is weg. En een heleboel schroeven zijn weg.
Vader wordt ontzettend boos. Wie heeft er in mijn gereedschapskist gezeten? bromt hij. Waar zijn al mijn spullen!
Jip zwijgt. Hij staat met open mond te kijken.
Jip! zegt vader. Ben jij in die kist geweest?
Ja, knikt Jip.
En waar is alles dan? Geef dadelijk hier!
Maar Jip weet niet meer, waar het allemaal is. Hij heeft met de magneet alle dingen eruit gehaald en in de tuin gebracht. En nu ligt het ergens, in het gras.
Ga het dadelijk zoeken, Jip, zegt vader. Onmiddellijk! Alles moet terugkomen. Vader is heus heel boos!
Jip gaat zoeken in de tuin. En Janneke komt hem helpen. Ze ziet dat hij tranen in zijn ogen heeft. En ze zegt: Is je vader boos? Wacht maar, ik help wel zoeken.
Daar is de hamer al. En hier is de nijptang! Ze zoeken heel lang en eindelijk is alles weer terug.
Ziezo, zegt vader. En nu is het voorgoed uit! Nu
mag je nooit meer aan de gereedschapskist komen, hoor Jip.
Jip belooft het.