Woord van dank

Ik wil graag een eerbetoon brengen aan de volgende mensen die hun tijd, talent en steun aan de Hongerspelen hebben gegeven:

Ten eerste moet ik mijn fantastische triumviraat van redacteuren bedanken. Kate Egan, wier inzicht, humor en intelligentie me door acht romans hebben geloodst; Jen Rees, die met haar heldere blik die dingen eruit haalt die wij allemaal over het hoofd zien; en David Levithan, die altijd zo moeiteloos omschakelt tussen zijn hoedanigheden van Aantekenmaker, Titelkoning en Hoofdredacteur.

Bij alle kladversies, voedselvergiftigingen en ups en downs sta jij voor me klaar, Rosemary Stimola, evenzeer begenadigd creatief adviseur als professioneel beschermer, literair agent en vriendin. En Jason Dravis, die al heel lang mijn entertainmentagent is: ik ben zo blij dat ik op jou kan rekenen nu we samen op weg gaan naar het witte doek.

Mijn dank gaat uit naar ontwerper Elizabeth B. Parisi en illustrator Tim O’Brien voor hun prachtige omslagen die zowel de spotgaaien als de aandacht van het publiek zo goed wisten te vangen.

Alle lof voor het ongelooflijke team van Scholastic omdat ze de Hongerspelen de wereld in gestuurd hebben: Sheila Marie Everett, Tracy van Straaten, Rachel Coun, Leslie Garych, Adrienne Vrettos, Nick Martin, Jacky Harper, Lizette Serrano, Kathleen Donohoe, John Mason, Stephanie Nooney, Karyn Browne, Joy Simpkins, Jess White, Dick Robinson, Ellie Berger, Suzanne Murphy, Andrea Davis Pinkney, het hele verkoopteam van Scholastic, en de vele anderen die zo veel energie, verstand en wijsheid in deze serie hebben gestoken.

De vijf schrijversvrienden aan wie ik zoveel heb gehad, Richard Register, Mary Beth Bass, Christopher Santos, Peter Bakalian en James Proimos, heel erg bedankt voor jullie adviezen, inzicht en humor.

Bijzonder veel liefde gaat uit naar wijlen mijn vader, Michael Collins, die het fundament voor deze serie heeft gelegd met de bezieling waarmee hij zijn kinderen over oorlog en vrede onderwees, en mijn moeder Jane Collins, die me kennis liet maken met de oude Grieken, sciencefiction en mode (hoewel het met dat laatste nooit iets is geworden); mijn zussen Kathy en Joanie; mijn broer Drew; mijn schoonouders Dixie en Charles Pryor; en de vele familieleden die me met hun enthousiasme en steun op de been hebben gehouden.

En ten slotte kom ik bij mijn man, Cap Pryor, die de allereerste kladversie van De Hongerspelen las en antwoorden op vragen wilde hebben die geen moment bij mij waren opgekomen, en die de hele serie lang mijn klankbord is gebleven. Ik wil hem en mijn geweldige kinderen Charlie en Isabel bedanken voor hun constante liefde, hun geduld en de vreugde die ze me geven.