21
Eddie Staner werd zondagochtend om zes uur uit
een door drank veroorzaakte slaap gewekt door twee
potige agenten die onaangekondigd zijn woning
binnenvielen
en hem vertelden dat hij onder arrest
stond. Hij had op dat moment even geen vriendinnetje,
zodat er niemand was om het voor hem op te
nemen.
'Wat moet dit verdomme betekenen?' mompelde
Eddie, toen ze hem verzochten op te staan.
'Parkeerbonnen,' zei de ene agent. 'Je hebt er
vierendertig
en geen van alle zijn betaald. Je staat onder arrest,
vriend, kom mee.'
'Parkeerbonnen!' zei Eddie Stoner, die het laken van
zich afgooide zonder dat het hem iets kon verdommen
dat hij naakt was.
Laat die dienders maar eens zien wat hen ontbrak.
'Ja, onbetaalde bonnen,' zei de andere agent, die hem
vervolgens zijn rechten voorlas.
'Jezus!' bromde Eddie, die zijn broek zocht. 'Hebben
jullie niets beters te doen?'
'Hoe kom je aan die verwonding op je borst?' vroeg
agent nummer één.
'Ik wist niet dat ik vanwege het niet betalen van
parkeerbonnen
mijn fysieke toestand moet verklaren,'
antwoordde Eddie, die zijn handen door zijn vettige,
blonde haar haalde. 'Ik heb er ook nog een op mijn
reet. Wil je het zien? Mijn vriendinnetje heeft lange
nagels.'
'Kleed je aan,' zei agent nummer twee.
Eddie Stoner haalde zijn schouders op en trok een
T-shirt en een paar sportschoenen aan. 'Kolere!' zei
hij. 'Jullie halen me uit mijn nest voor een paar
parkeerbonnen.
Dat gelooft toch geen mens.'