17


0 ... godallemachtig,' mompelde Kristin, zich wellustig
uitrekkend. 'Dat was heerlijk ... echt... fantastisch.'
Jack hield haar armen boven haar hoofd, waarbij hij
haar polsen zo stevig omklemd hie1d~ dat ze zich nauwelijks
kon bewegen. 'Dat was helemaal niet fantastisch,'
zei hij streng. 'Dat was sensationeel, en dat weet
je verdomd goed.'
'Ja, natuurlijk weet ik dat,' zei ze zachtjes giechelend.
'Je hoeft me niet te martelen om me te laten bekennen.
,
'Hoe kom je erbij dat ik je wil martelen?' vroeg hij op
een toon alsof hij het meende.
'Ik weet het niet. Misschien omdat je nog een keer wil
vrijen.'
'Zou dat een marteling zijn?'
'Jazeker. Een schitterende, ongelooflijke, fantastische
marteling.'
Hij lachte. 'Ik denk dat ik je erom zal laten smeken.'

'Heus?' zei ze, terwijl ze probeerde zich van hem te
bevrijden.
'Ja,' zei hij vastberaden. 'Ik zal wel moeten.'
'Goed, en wat moet ik dan doen?' vroeg ze, zich ervan
bewust dat ze zich nog nooit zo ontspannen, zorgeloos
en gelukkig had gevoeld als op dit moment.
'Je zegt: "Alsjeblieft, Jake.'"
'Alsjeblieft, Jake,' herhaalde ze, niet in staat haar stem
serieus te laten klinken.
'Nu zeg je: "Ik smeek het je, Jake, nog een keer.'"
'Dat doe ik niet.'
'Spreek me niet tegen. Ik probeer je iets bij te brengen.'
'Lieve Jake,' zei ze glimlachend. 'Het was zo verdomd
goed dat ik je om meer smeek.'
Hij boog zich voorover naar haar linkertepel en begon
hem met zijn tong te prikkelen. 'Blijf smeken,' zei hij.
'Dat hoor ik graag.'
Ze voelde zijn stijve tegen haar blote dij en zuchtte van
genot. 'Wordt het geen tijd dat je mij eens smeekt?' stelde
ze voor, na een moment van opperste verrukking.
'Wat?'
'Ik wil jou horen smeken.'
'Meen je dat?'
'En wel meteen, soldaat!'
'Zeg .. .' Er kwam een brede lach op zijn gezicht. 'Het
is net alsof we al jaren samen zijn.'
Ze lachte zacht. '0 ja? Nou, dat is toch niet 7.0.'
'Daar kijk ik van op,' zei hij spottend. 'Maar dat gaat
wel gebeuren ... toch?'
Waarom moet hij toch alles verpesten? 'Jake,' zei ze, naar
de juiste woorden zoekend. 'Ik ben niet helemaal eerlijk
tegenover je geweest.'

'Daar wil ik nu niets over horen. Morgen bij de lunch
mag je helemaal eerlijk tegenover me zijn. Maar nu
moeten we gewoon van het moment genieten.'
Ze probeerde zich opnieuw van hem los te maken,
maar hij draaide haar naar zich toe en begon op haar
onderlip te zuigen. 'Ik heb nooit geweten,' zei ze naar
adem snakkend, 'dat kussen zo erotisch kon zijn.'
'Dan heb je nog een heleboel te leren.'
'Wil je het me leren, Jake?'
'Wil je dat?'
'Ja.'
'Goed. Je begint eerst met je tong heel zachtjes de lippen
te strelen. Op deze manier.'
'0, je bent geweldig,' zei ze huiverend.
'Dat heb ik vaker gehoord,' antwoordde hij zelfverzekerd.
'En wie heeft dat dan gezegd?'
'Wat?'
'Nou ja, je vertelde me dat je in meer dan een jaar
geen vrouw hebt gehad,' zei ze nieuwsgierig. 'Dus, wie
heeft dat gezegd?'
Hij zei een tijdje niets. 'Mijn vrouw,' zei hij ten slotte.
'Ze is een jaar geleden bij een auto-ongeluk omgekomen.'
'0 jee, het spijt me. Dat wist ik niet.'
'Je kent het oude cliché: de tijd heelt alle wonden. Hoe
dan ook, toen het gebeurde waren we al uit elkaar.'
'Waren jullie aan het scheiden?'
'Zij had een andere man. Ze was juist naar hem op
weg toen die vrachtwagen uit een zijstraat kwam en
haar totalloss reed. Ze maakte geen enkele kans.'
'Ga je me vertellen dat ze jou voor een andere man
heeft verlaten?'

'Ja, dat is juist. Daarom is er nadien niemand meer geweest.
Hoe kun je na zoiets nog iemand vertrouwen?
Ik was op school al met Megan bevriend. We zijn meteen
na school getrouwd. Ik dacht dat we een goed huwelijk
hadden, en toen .. .' Zijn stem stierf weg.
'Jake ... ik vind het echt erg.'
'Als iemand je in de steek heeft gelaten, is het heel
moeilijk nog iemand te vertrouwen. Maar toen ik jou
daar bij Neiman Marcus in al je schoonheid zag zitten,
wist ik meteen dat jij anders was. En kijk ons nu
eens, een paar dagen later. Gods wegen zijn ondoorgrondelijk,
vind je niet?'
Ze wist niet waar ze moest blijven van schuldgevoel.
Waarom moest dit toch gebeuren? Waarom moest ze
zo nodig verliefd worden op een man aan wie ze nooit
de waarheid zou kunnen vertellen? En hoc moest ze
zich uit deze situatie redden?
'Hé,' zei Jake. 'Het was niet de bedoeling dat we zouden
gaan biechten. Het gaat hier om jou en mij die
iets zijn begonnen. Ons verleden doet er niet toe.
Maar nu we het er toch over hebben, is er iets wat je
me zou willen vertellen?'
Heel veel, dacht ze, vol schuldgevoelens. Maar ik kan
er onmogelijk over beginnen.
Om haar gêne te verbergen sloeg ze haar armen om
hem heen en omhelsde hem heel stevig. Ze zou ervoor
zorgen dat deze nacht onvergetelijk werd, want ze had
besloten dat ze hem na deze ene nacht vol hartstocht
nooit meer zou zien.
'Hallo,' zei Jake met een glimlach. 'Waaraan heb ik dit
lieve gebaar te danken?'
'Aan alles,' mompelde ze.
Toen begon het kussen opnieuw. En voor ze het wist

waren ze weer aan het vrijen. En het was zo verbazingwekkend,
zo anders, zo bevredigend.
En juist op het moment dat ze tot een nieuw en schitterend
hoogtepunt kwam, ging de telefoon en werd ze
op een alarmerende manier tot de werkelijkheid
geroepen.
'Laat maar bellen,' zei Jake, die nog in haar zat en haar
lichaam onder hem hield vastgepind, een gevoel dat
haar in de zevende hemel bracht.
Ze vroeg zich af wie het zou kunnen zijn, maar niet
voor lang, omdat na drie keer overgaan haar antwoordapparaat
opnam.
0, nee, dacht ze in paniek, ik ben vergeten het geluid van
dat rotapparaat uit te zetten!
Jake stond ook op het punt klaar te komen, zodat ze
zich onmogelijk kon losmaken om het volume lager te
draaien.
'Dag, Kristin, schat,' zei Darlene. 'Nou, zeg. Die
Mister X is helemaal weg van jou. Over obsessie gesproken
... Wil je wel geloven dat hij je vanavond wéér
wil zien en voor dat voorrecht bereid is nog eens vijfduizend
dollar te betalen? Tweemaal op één avond.
Zeg, je hebt het wel voor elkaar, schat.' Een onderdrukt
gegiechel. 'Wat is je geheim? Een met hermelijn
omklede gleuf? Bel me zo gauw mogelijk terug. De
man wacht op je.'