13
'Ik kan mijn ogen niet geloven,' zei Max woedend.
'Hoe gaat het, makker?' zei Howie, zich niet bewust
van zijn vriends woede. 'Mag ik je Inga voorstellen?'
Max keek woedend naar het delicate supermodel dat
in een nauwelijks aanwezig zwart jurkje comfortabel
achterover leunde op de leren bank. 'Wat doe jij hier,
verdomme?' ontplofte hij.
'Jullie kennen elkaar al?' vroeg Howie, duidelijk
verrast.
'Het is niet alleen dat we elkaar al kennen,' tierde
Max, 'Inga en ik hadden vanavond afgesproken, maar
Inga kwam niet opdagen.'
'Stel je niet zo aan, Max,' zei Inga met haar irritant
klinkende accent. 'We hadden zaken te bespreken en
ik zag geen kans te komen. Verder zou ik het op prijs
stellen als je niet zulke grove taal gebruikte.'
Max' beroemde wellevendheid verliet hem, en zijn ge~
zicht vertrok van woede. Dat Zweedse kreng probeer~
de hem, Max Stede, te belazeren. Vergeet het maar!
En wat moest ze verdomme met zo'n waardeloze vent
als Howie, zijn zogenaamde vriend?
'Is me iets ontgaan?' vroeg Howie, de naïeve playboy
spelend.
'Niet dat ik weet,' antwoordde Inga koeltjes.
'Hadden we wel of niet afgesproken?' vroeg Max.
'Min of meer, niets definitiefs,' zei Inga, die twee van
haar vingers in haar champagne doopte om ze vervolgens
langzaam en uiterst suggestief af te likken.
'Zeg,' zei Howie, die de box verliet. 'Als iemand me
nodig heeft, zit ik voorin.'
Max ging op de leren bank zitten. 'Inga,' zei hij, een
beetje gekalmeerd, 'je zou naar Freddie Leons huis
komen, weet je nog? Het was een belangrijk etentje en
er was een tafelschikking. Je afwezigheid was gênant,
zo niet buitengewoon beledigend. Je kunt je er in deze
stad niet met zo'n dom excuus vanaf maken en dan
ook nog werk verwachten.' Hij keek haar aan, een
antwoord
verwachtend. 'Begrijp je me?'
Inga bekeek hem lange tijd zonder iets te zeggen.
'Inga doet wat Inga wil,' zei ze ten slotte. 'En ik
verzeker
je, Max, dat ze Inga zullen smeken om te komen
als de juiste gelegenheid zich voordoet.'
Max was even sprakeloos. Wie dacht dit wicht wel dat
ze was? 'Schatje,' zei hij uiteindelijk, 'blijf daar
vooral
in geloven, dan zul je zien dat je naar een filmcarrière
kunt fluiten.' Hij stond plotseling op. 'Ik stop ermee.
Zoek maar een andere agent.'
Howie stond op het herentoilet en snoof een lijntje
van het groenmarmeren wastafelblad. De toiletjuffrouw,
die een biljet van vijftig dollar had gekregen,
deed of ze niets zag.
'Je mag blij zijn dat ik geen stille ben,' zei Max, die
een
flinke snuif van het witte poeder wegkaapte en het in
zijn tandvlees wreef.
'Ze komen hier niet eens binnen,' zei Howie met een
manisch lachje. 'Deze zaak is beschermd.'
'Niks beschermd,' snauwde Max.
Howie stopte het plastic rietje in zijn z:ak en wreef de
punt van zijn neus schoon, zodat het witte poeder
hem niet zou verraden. 'Wat is er tussen jou en die
meid?' vroeg hij. 'Heeft ze je echt laten zitten?'
'Niemand laat Max Steele zitten,' antwoordde Max
ongemakkelijk. 'Het was puur zakelijk en die stomme
trut heeft het verknald.'
'Ik heb ook nog wel iets zakelijks met haar te bespreken
ken,' grinnikte Howie, waarbij hij zich op een
overdreven
manier in zijn kruis greep.
'Waar heb je haar ontmoet?' vroeg Max, nog steeds
woedend, hoewel hij het goed wist te verbergen.
'Op een cocktailparty bij Carrier aan het begin van de
avond. Ze zag er zo aantrekkelijk uit dat ik een
snuisterijtje
voor haar heb gekocht.'
'Een snuisterijtje?' vroeg Max.
Howie lachte schaapachtig. 'Een gouden zakhorloge.
Niks bijzonders. Het leverde me een afspraakje op, en
je moet toegeven dat ze wat te bieden heeft. Vergeleken
met haar is Cindy maar gewoontjes.'
'Modellen zien er beter uit dan actrices,' gaf Max toe,
die zich beter ging voelen nu de coke begon te werken.
'Maar - en dat moet je niet vergeten - ze zijn ook
dommer.'
Howie lachte schamper. 'Ik wil haar naaien, geen lessen
in natuurkunde volgen.'
'Het gerucht gaat dat ze sief heeft,' zei Max, die zijn
gemene kant liet zien.
'Je meent het,' zei Howie, die te stoned was om zich
zorgen te maken.
Toen ze weer bij de box kwamen, was Inga vertrokken.
'Ze zal wel naar de plee zijn,' zei Howie.
Een tevreden Max wist wel beter. Ze had Howie gedumpt
zoals ze hem had gedumpt.
Supermodellen! Lang en gebruind en jong en dom.
Hij wist wel beter dan ooit nog eens een van hen na te
lopen.