5


Dit was zeker niet wat Max had verwacht. Toen Inga
niet was komen opdagen, had hij moeten begrijpen
dat het geluk hem die dag niet meezat. Nu had hij
gedonder met Ariel met haar brede, valse glimlach
en vaag zuidelijk accent. Nog zo'n kreng. In feite
waren het allemaal krengen; de enige eerlijke vrouw
die hij ooit had ontmoet was zijn maandelijkse hoertje,
Kristin. Bij haar wist hij tenminste wat hij aan
haar had. Gewoon geld op tafel en dan fantastische
seks.
Hij besloot de onschuld te spelen. Niet reageren op
Freddie en Adel. Verdomme, hij hoefde zich niet tegenover
iedereen te verantwoorden.
'Wat?' zei hij, nogal bot, zodat ze zouden begrijpen dat
hij zich aan hen ergerde.
'Ik zei,' herhaalde Ariel, die weigerde zich van haar
stuk te laten brengen, 'dat het gerucht gaat dat je probeert
mijn baan over te nemen.'

Verdomme! Iemand had zijn mond voorbij gepraat.
Billy Cornelius had hem geheimhouding beloofd tot
het moment van aankondiging. Gewoon doen of hij
gek was, besloot hij, dat was het beste.
'Ik voel me gevleid dat je denkt dat ik jouw werk zou
kunnen doen,' zei hij kalm. 'Maar als ik eerlijk ben
moet ik toegeven dat ik nauwelijks mijn eigen werk
aankan.' Een verontschuldigend lachje. Een vluchtige
blik naar Freddie. Het was nu hun beurt.
Diana, die geen idee had van wat er zich afspeelde,
was niet gelukkig met het verloop van de conversatie.
Ze voorzag problemen en was niet van plan haar etentje
te laten verpesten. 'Waar hebben jullie het over?'
vroeg ze ongeduldig. Freddie keek haar kwaad aan. Ze
begreep dat hij geïrriteerd was en besloot haar mond
te houden. Een woedende Freddie was geen pretje; hij
had een gewelddadig en onbeheerst karakter.
'Ik begrijp er niets van,' zei Max, zijn schouders ophalend.
'Weet je, Max,' zei Ariel ijzig, 'ik heb altijd al geweten
dat Freddie in feite de baas van I.A.A. was. Jij was niet
meer dan de loopjongen met wie je te maken kreeg als
je Freddie niet kon bereiken.' Een betekenisvolle
pauze. 'Het moet niet leuk zijn altijd op de tweede
plaats te komen.'
De andere gasten aan tafel werden stil. Zelfs Lucinda
gaf er de voorkeur aan het drama te volgen in plaats
van iedereen te charmeren met haar boeiende verhalen
over het Hollywood van vroeger.
'Ach barst, Ariel,' liet Max zich ontvallen. Op het moment
dat hij het zei, had hij er al spijt van. Hij wist dat
hij kalm moest blijven, maar hij had het nu al verpest.
'Zo kan het wel weer,' kwam Freddie woedend 

tussenbeide. 'Dit is de plaats noch het moment voor dit
soort gesprekken.'
'Wat venvacht je dan?' schreeuwde Max, die vuurrood
was geworden. 'Word ik geacht rustig te blijven zitten
terwijl Ariel me van de grootste onzin beschuldigt en
me ook nog beledigt? Ik denk er niet aan, Freddie, dit
laat ik me niet aanleunen.'
Freddie stond op. Het werd tijd Max eens en voor altijd
op zijn nummer te zetten. 'Kom mee naar mijn
werkkamer, Max,' zei hij met een onbewogen gezicht.
'We moeten eens onder vier ogen praten.'
'We hebben niets te bespreken,' antwoordde Max, die
zich ergerde aan de huilerige klank in zijn stem.
Diana stond ook op. Die verdomde Freddie, dacht ze.
Hij heeft het allemaal gepland. Het was zijn bedoeling
Max in aanwezigheid van de anderen te vernederen,
zodat iedereen in het roddelcircuit van Hollywood
zou weten wat een zak Max was, en hoe Freddie hem
voor lul had gezet.
Daar zou ze beslist niet aan meewerken. Max verdiende
beter. Hij was altijd een goede vriend voor haar geweest,
en ondanks zijn slechte smaak als het ging om
de vrouwen met wie hij zich omringde, mocht ze hem
echt en ze vermoedde dat het wederzijds was. Als ze
niet getrouwd was geweest, zou het niet uitgesloten
zijn dat Max en zij misschien iets waren begonnen.
De gedachte alleen al deed haar blozen. Ze stond abrupt
op, verliet de eetkamer en stampte de keuken
binnen, waar personeel en cateraars voor een klein,
draagbaar televisietoestel waren samengedromd.
'Wat is er aan de hand?' vroeg ze, niet bepaald gelukkig
met het feit dat ze lummelden terwijl ze hard aan
het werk hadden moeten zijn.

Ronnie, haar vaste barman, zwart, en een uitstekende
kracht - een veteraan van middelbare leeftijd op het
gebied van Hollywoodfeestjes - lichtte haar in. 'Een
extra nieuwsuitzending, Mrs. L.,' zei hij opgewonden.
'Een belangrijke moord in de Palisades.'
Diana's gezicht betrok. 'Het kan me niet verdommen
wie er is vermoord,' zei ze kortaf. 'We hebben een
feestje. Ik verzoek jullie vriendelijk doch dringend meteen
weer aan het werk te gaan.'