2
Ariel Shore was een indrukwekkende, roodharige
schoonheid van eind veertig met een grote charme en
een bedrieglijke, rustige manier van doen. Onder de
brede, warme glimlach school een geslepen vrouw die
de filmindustrie in al zijn details kende, een vrouw die
beter dan wie ook iemand naar de mond kon praten
om vervolgens - als het haar zo uitkwam - zonder
enige waarschuwing flink uit te halen.
Ariel was haar succesvolle carrière begonnen in de
reclame, was toen overgestapt naar de marketing, had
een paar lowbudgetfilms geproduceerd, waarna ze
werd opgemerkt doof Billy Cornelius, die haar tot
hoofd van zijn studio had benoemd. Sommigen
zeiden dat Ariel en Billy een verhouding hadden.
Freddie Léon, de superagent, geloofde er niets van.
Adel was veel te slim om met haar baas naar bed te
gaan. Bovendien hield Ethel, Billy's kleine maar bazige
vrouw, hem voortdurend in de gaten - zeker sinds
hij haar bijna had verlaten voor een welgevormd
sterretje
met siliconenlippen en een talent voor het versieren
van getrouwde mannen. Ethel had ervoor gezorgd
dat het meisje Hollywood moest verlaten, zodat ze nu
voor werk (en getrouwde mannen) op Europa was
aangewezen.
Ariel was net als Freddie een carrièremens, wat dan
ook de reden was waarom die twee zo goed met elkaar
konden opschieten. Meestal zagen ze kans een paar
keer per maand samen te lunchen om informatie uit
te wisselen, een lunch waarvan ze allebei genoten
omdat ze elkaar echt graag mochten.
Freddie begroette haar bij de deur van zijn huis,
omhelsde
haar stevig en fluisterde haar in het oor hoe blij
hij was dat ze zich had kunnen vrijmaken.
'Dit was wel een heel late uitnodiging, Freddie,' zei ze
een beetje humeurig. 'Het is dat jij het bent.'
'Ik weet het, Aric1,' antwoordde hij met een gezicht
waarop zoals gewoonlijk niets was af te lezen. 'Ik
waardeer het.'
'Dat is je geraden. Je staat bij me in het krijt,
Freddie.
En ik kom altijd innen.'
'Alsof ik dat niet wist,' zei Freddie, die dacht dat het
nieuwtje dat Billy Cornelius van plan was haar door
zijn partner, Max Steele, te vervangen, voldoende
compensatie zou zijn. 'Kom binnen,' voegde hij eraan
toe, terwijl hij zijn arm om haar brede, met Armani
heklede schouders sloeg.
Ariel knikte, schudde zijn arm van zich af en liep voor
hem uit naar de woonkamer. Ze was een assertieve
vrouw, die geen moment twijfelde aan haar gave te
verleiden en veroveren.
Terwijl Freddie haar naar de woonkamer volgde,
vroeg hij zich af hoe zelfverzekerd ze zich zou voelen
als ze hoorde dat Billy Cornelius haar wilde vervangen.
Diana, Freddie’s vrouw, kwam haar met een zuinige
glimlach begroeten. Hoewel Diana zelden liet merken
wat ze van de zakenrelaties van haar man dacht, wist
Freddie dat ze de pest had aan Ariel, die ze onbeschaamd
en arrogant vond. Hij wist ook dat ze hem
ervan verdacht iets te hebben met het aantrekkelijke
hoofd van de studio, en ze had hem dat ook wel eens
laten weten. Hij had haar verdenkingen weggehoond;
er was hem te veel gelegen aan zijn relatie met Ariel
om die door seks te bezoedelen.
'Dag, Ariel,' zei Diana met het enthousiasme van een
dode ratelslang.
Freddie kneep zijn ogen dicht. Diana's houding
maakte hem razend.
'Lieverd!' riep Ariel, die Diana's kitte ontvangst
negeerde.
'Wat aardig van je om me uit te nodigen.' En
voor Diana een antwoord kon bedenken, liep Ariel
door naar de populaire en sexy filmheld Kevin Page.
'Ik dacht dat je zei dat ze haar man zou meebrengen,'
siste Diana.
'Zo te zien is ze alleen,' zei Freddie, die te veel met
zijn gedachten ergens anders was om zich om dit
soort onbenulligheden te bekommeren.
'Hiermee is mijn hele tafelschikking naar de knoppen,'
zei Diana woedend en met opeen geperste lippen.
'Nou en,' zei Freddie, die het totaal koud liet.
Diana wierp hem een dodelijke blik toe die hij negeerde.
Later, aan tafel, bleek alles geregeld. Lucinda Bennett,
de grote diva, hield hof. Ze haalde kleurrijke
herinneringen op aan haar eerste dagen in Hollywood en
hoe alle mannen achter haar aan hadden gelopen.
Kevin viel haar bij met krankzinnige verhalen over een
regisseur, met wie hij onlangs had gewerkt en die
voortdurend stoned was. En Ariel op haar beurt vertelde
anekdotes over haar eigen begintijd.
Het viel Freddie op dat Max ongebruikelijk stil was.
Of hij droomde over wat hij voor een rooskleurige
toekomst
hield, of hij mokte nog over de anwijzing door
Inga Cruelle, het beeldschone supermodel dat met
hem zou zijn meegekomen. Er was geen verontschuldigend
telefoontje gekomen; ze was gewoon niet
komen opdagen.
Eerder had Freddie Ariel apart genomen en verteld
over het plan van Max om haar baan over te nemen.
Ze was werkelijk geschokt geweest. 'Ik denk niet dat
Billy zoiets zou doen zonder het me te vertellen,' had
ze gezegd. 'De studio loopt als een trein. We hebben
dit jaar twee geweldige kassuccessen gehad.'
'En een paar flops,' had Freddie haar in herinnering
gebracht.
'De kassuccessen compenseren de flops,' had Ariel
geantwoord, iets minder vriendelijk dan anders.
'Ik vertel je alleen maar wat ik weet,' had Freddie
gezegd.
'Ik ben van plan Max er vanavond op aan te
spreken en ik wilde dat jij erbij was. Tenslotte staan
we
samen aan dezelfde kant.'
Ariel had geknikt, maar Freddie wist dat ze woedend
was; je kon ook moeilijk anders verwachten.
Hij keek de tafel rond. Diana's andere gasten vermaakten
zich uitstekend. Het was duidelijk dat de
schatrijke zakenman en zijn vrouw, en de financier uit
New York met zijn maîtresse, het heerlijk vonden in
het gezelschap van filmsterren te zijn. Geweldig,
dacht Freddie, nu stonden beide mannen bij hem in
het krijt; zo zag hij het graag.
Brock Martin, die aan het hoofd stond van een van de
tv-netwerken, amuseerde zich niet minder. Hij had het
gemunt op het gezelschap van Kevin Page en de jonge
actrice Angela Musconni, met haar getuite mond en
verleidelijke oogopslag. Angie was pas negentien, maar
haar blik sprak van woeste sensuele belevenissen, en
Broek dacht bij haar wel een kans te maken.
'Ik werk niet voor de televisie,' bleef Angie aanvoeren,
toen Broek haar een miniserie, een wekelijks
terugkerende
serie of, als ze dat liever had, een vaste aanstelling
aanbood.
'Zelfs niet voor mij?' zei Broek ten slotte, verbaasd
over haar gebrek aan belangstelling. Omdat hij vele
jaren geleden als acteur was begonnen, vond hij zichzelf
een hele bink, en hij kon maar niet begrijpen
waarom Angie niet met wat meer enthousiasme reageerde.
'Weet je wat,' zei Angie, met een scherp New Yorks
stemgeluid dat over de eettafel schalde. 'Als ik ooit
besluit
om voor de tv te gaan werken, doe ik dat alleen
voor jou. Wat vind je daarvan?'
Haar uitspraak kalmeerde hem en hij lachte tevreden.
Ze wierp hem een verleidelijke glimlach toe, terwijl
onder tafel haar kleine hand over Kevins dij naar
boven kroop, op zoek naar zijn gulp, zodat ze die kon
openritsen om de mogelijkheden te verkennen. Angie
leidde graag een gevaarlijk leven.
Kevin sloeg haar hand weg; hij genoot van Lucinda
Bennetts verhalen en kon geen afleiding gebruiken.
Freddie had hem overgehaald te tekenen voor een
film met Lucinda. Kevin had het bijna laten afweten,
bang dat Lucinda te oud zou zijn. Nu had hij besloten
dat ze eigenlijk helemaal niet te oud was en dat hij
er goed aan had gedaan.
'Zo, Max,' zei Freddie nogal luid. 'Was er niet iets dat
je me wilde vertellen?'
Ariel ging rechtop zitten. Het werd stil aan tafel.
Max schrok wakker. 'En wat zou dat dan zijn?' vroeg
hij, zich nog steeds afvragend waar Inga Cruelle kon
zijn. Hoe durfde dat Zweedse kreng hem te laten
barsten?
'Kom op, Max,' zei Freddie, die kat en muis met hem
speelde. 'Jij en ik hebben nooit geheimen voor elkaar
gehad.'
'Ja, Max,' viel Arie} hem bij met een licht geforceerde
stem. 'Er doet een gerucht de ronde.'
'Een gerucht?' vroeg Max vermoeid. Wat heeft dit nu
weer te betekenen?
'Ja,' zei Ariel, die hem een van haar verleidelijkste
glimlachjes gunde. 'Het gerucht gaat dat je op mijn
baantje uit bent.'