Hoofdstuk 19

Angela Musconni, een negentienjarige, populaire

filmster die zwaar aan de drugs was, lag in bed met

haar huidige vriendje, Kevin Page, ook een jonge,

populaire filmster, die echter niet aan de drugs was,

toen de telefoon ging.

Ze hadden de hele dag in bed gelegen, omdat ze de

hele nacht hadden gefeest en pas tegen vijven waren

gaan slapen.

Angie strekte een slanke, naakte arm uit en tastte slaperig

naar de telefoon. 'Ja?' mompelde ze. 'Wie maakt

me wakker?'

'Angelina,' zei een stem die uit een ver verleden leek

te komen.

'Wie?' vroeg ze wantrouwig, hoewel het bekende knagen

in haar binnenste haar zei dat ze precies wist wie

het was.

'Je weet dat ik de enige ben die je midden in de nacht

opbelt, Angelina.'

'Eddie?' vroeg ze kortaf. 'Ben jij dat?'

'Ja, de man in kwestie.'

'Wat wil je van me?'

'Dat je me uit de bak haalt.'

'Waar heb je het over' vroeg ze, terwijl ze met moeite

rechtop ging zitten.

'Ik zit in de problemen, Angie. Ik kan mijn advocaat

niet bereiken, en ik ken niemand anders die geld genoeg

heeft om mijn borgsom te betalen. Ik moet hier

onmiddellijk weg. De politie vertelde me dat Salli is

vermoord en ze verdenken mij.'

'Ik heb je verdomme in drie jaar niet meer gesproken,'

zei ze beschuldigend, eindelijk klaarwakker. 'Vanaf de

dag dat je me verliet om met Salli te trouwen.'

'Ik weet het, meid, maar als een oude vriendschap nog

iets voor je betekent, kom me hier dan uithalen. Ik

hou het hier niet meer uit.'

'Jezus!' zei Angie, totaal overrompeld omdat hij haar

nog durfde te bellen. 'Hebben ze je daarvoor gearresteerd?

Heb jij het gedaan, klootzak?'

'Ben je besodemieterd; zei hij verontwaardigd. 'Ik

zit hier in verband met een paar onbetaalde parkeerbonnen.'

'Je hebt ons altijd bedreigd, Eddie,' zei ze, terugdenkend

aan het verleden. 'Haar zowel als mij.'

Kevin draaide zich om in zijn slaap. 'Wie is 't?'

'Niemand.'

'Kun je komen?' vroeg Eddie.

'Waarom zou ik?'

'Maar ik heb je verdomme nodig, Angelina.'

Angie was in tweestrijd. Aan de ene kant was ze razend

dat Eddie haar na al die tijd nog durfde te bellen,

en aan de andere kant was er haar gebruikelijke

nieuwsgierigheid, die het zoals gewoonlijk won. 'Ik zal

wel zien,' zei ze nors.

'Wat bedoel je met "ik zal wel zien"?' bulderde Eddie.

'Kom je of kom je niet?'

'Misschien,' zei ze, waarna ze oplegde. Ze keek naar

Kevin, die niet bewoog. Ze gleed voorzichtig het bed

uit.

Kevin greep haar blote been, zodat ze schrok. 'Waar

ga je naartoe?' mompelde hij.

'Ik moet even weg,' zei ze kortaf. 'Iets dringends.'

'Neem wat te eten mee,' zei hij. Hij draaide zich om

en viel meteen weer in slaap.

Ze rende naar de badkamer en trok een strakke spijkerbroek

aan en een trui die haar middel bloot liet. Ze

wist dat Kevin altijd een voorraad bankbiljetten onder

een stapel T-shirts verborgen hield, daarom liep ze

naar zijn kleerkast en nam er een willekeurig stapeltje

vanaf.

waarom doe ik dit eigenlijk? vroeg ze zich af. Goed, ze

had ooit van Eddie gehouden, maar de klootzak had haar

mooi laten zitten. Nu heeft hij Salli waarschijnlijk vermoord

en moet ik hem uit de bak halen. waar ben ik eigenlijk

mee bezig?

Maar Angie had altijd van een beetje opwinding gehouden

en dit was het opwindendste wat haar in een

lange tijd was overkomen. Een filmster-zijn betekende

geborgenheid en voorspelbaarheid. Gevaarlijk leven

was wat ze het liefst deed.

En als het om gevaarlijk leven ging, dan moest je bij

Eddie Stoner zijn. Die bracht je met het grootste plezier

tot aan de afgrond.