Hoofdstuk 18

'Hoe was het?' vroeg Cole meteen toen Madison binnenkwam.

'Wat doe jij hier nog?' vroeg Madison, verrast hem

te zien. 'Ik dacht dat jij een spannende afspraak

had.'

'afgezegd,' antwoordde hij.

'Daar moet Natalie blij om zijn geweest,' zei ze, terwijl

ze zich uit haar jasje wurmde.

'Je kan gerust zeggen dat ze door het dolle heen was.

Ze vindt het verschrikkelijk dat ik met Mr. Mogol omga.'

Hij wees op het eten dat op de koffietafel stond.

Een pizza, een bak frietjes en een familie:fles Dier

Coke. 'Hé, wil je een stuk pizza?'

'Hoe zit het met dat gezonde eten van jou?'

Hij grinnikte en klopte op zijn strakke en gespierde

maag. 'Soms moet je je kunnen laten gaan,'

Ze ging op de bank zitten. 'Waarom werd er afgezegd?'

vroeg ze, terwijl ze een frietje pikte.

Cole '•haalde zijn schouders op. 'Geen idee. Het interesseert

me ook niet,' zei hij vaag.

Ze zag dat hij gekwetst was. 'Ik ga ervan uit dat hij een

goede reden had.'

'Kan zijn,' zei hij, terwijl hij nog een stuk pizza nam.

'0, ja. Een vent die zich Victor noemt vraagt of je hem

terugbelt.'

'Mijn redacteur,' zei Madison, die de telefoon pakte

om Victor in New York wakker te maken, wat een gewoonte

leek te worden. 'Wat is er, Victor?' vroeg ze.

'Je krijgt je interview met Freddie Leon,' zei hij, duidelijk

ingenomen met zichzelf. 'Morgen om elf uur op

zijn kantoor. Zorg dat je er bent.'

'Ik ben onder de indruk,' zei ze, blij dat hij eindelijk

zijn afspraak was nagekomen. 'Hoe heb je dat voor elkaar

gekregen?'

'Laten we zeggen dat ik relaties heb.'

'Hoeveel tijd krijg ik?'

'Gebruik je charme, Madison. Ik weet zeker dat je dan

net zoveel tijd krijgt als je wilt.'

'Bedankt, Victor. Je bent lief als je je afspraken nakomt.'

'Goed nieuws?' vroeg Cole, toen ze had opgelegd.

'Geweldig,' zei Madison. 'Ik krijg mijn interview met

de ongrijpbare Mr. Leon.'

'Kom op,' zei Cole. 'Vertel eens hoe je afspraak is verlopen.'

'Eigenlijk was het heel leuk,' zei ze, haar benen onder

zich trekkend. 'Jake is een fantastische vent. Hij is ook

straalverliefd op iemand anders, maar dat maakt hem

nog geen slechte vent. We hebben veel plezier gehad

en over van alles en nog wat gesproken. Ik heb hem

nog advies gegeven over zijn liefdeleven. Wat vind je

daarvan?'

'Dat lijkt me niet het summum van romantiek.'

'Dat was ook niet de bedoeling,' zei ze. 'Vind je het

erg als we overschakelen naar het nieuws? Ik wil weten

of er nog vooruitgang zit in het onderzoek naar de

moord op Salli T. Turner.'

'Ze hebben die blondine geïdentificeerd, die twee

surfers vandaag uit zee hebben gevist.'

'0, ja? Wie was het?'

'Een meid uit Idaho.'

'Echt?'

'Ze zeggen dat ze in een zwembad is verdronken en

vervolgens in zee gedumpt. Wat dacht je daarvan?'

'Jezus, er zijn nogal wat gekken hier,' zei Madison huiverend.

'En is er nog nieuws over Salli?'

'Het bekende gezeik. Het ene moment is ze de heilige

maagd zelf, het volgende de grootste hoer die ooit

heeft bestaan, afhankelijk van welk kanaal je kiest.'

Madison zou het liefst in bed tv zijn gaan kijken, maar

ze vermoedde dat Cole wel wat gezelschap kon gebruiken.

'Is Natalie al terug?' vroeg ze.

'Ik ken mijn zus. Die zie ik vannacht niet meer thuiskomen,'

zei Cole met een brede lach. 'Ik heb eens

goed naar Luther gekeken, toen hij haar kwam ophalen.

Tjonge, wat een postuur!'

'Ja ... zo ziet Natalie ze graag.'

Ze schoten allebei in de lach. 'Zeg, Maddie,' zei Cole.

'Fijn dat je zo'n leuke avond hebt gehad.'

'Jake is een boeiende man,' zei ze. 'Maar ik wil je wel

dit zeggen: ik ben 'er nog lang niet klaar voor om iets

met wie dan ook te beginnen. En aangezien hij al is

bezet, voorzie ik geen problemen.'

'Je houdt niet van liefde voor een nacht, hè?' zei Cole

plagerig.

'Nee,' zei ze met klem. 'En dat zou jij ook niet moeten

doen; het is te gevaarlijk.'

'Ik vraag me vaak af hoe dat in de jaren zestig moet

zijn geweest, toen seks nog niet je dood kon betekenen.

Toen was alles nog mogelijk.'

'Ja,' zei Madison. 'Dat moet een leuke tijd zijn geweest.

In die tijd hebben mijn ouders elkaar leren

kennen.'

'Je hebt het nogal eens over je vader. Je mag hem erg

graag, hè?'

'Jazeker. Het is een geweldige man.'

'En je moeder?'

'Die is ook bijzonder, maar ik heb me altijd meer verwant

gevoeld met !v1ichael. Hij leerde me mijn plaats

in de wereld vinden en hoe ik mijn doel moest bereiken.

Bovendien leerde hij me eerlijk te zijn en me toch

door niets te laten weerhouden.'

'Michael lijkt me inderdaad een bijzondere man.'

'Dat is hij ook.'

Luther was romantisch. Hij nam Natalie mee naar

een klein restaurant in Santa Monica met uitzicht op

de oceaan. Het bleek dicht bij het hotel te zijn waar hij

verbleef; Shutters on the Beach. Natuurlijk repte hij

met geen woord over dit niet onbelangrijke feit, maar

overlaadde haar met wijn en complimenten.

'Weet je, kindje,' zei hij met zijn lage, rokerige stem.

'Ik heb het gevoel dat jij en ik. .. wel... dat we niet zomaar

bij elkaar zijn.'

Natalie leunde over de tafel. Het was niet de manier

waarop zij het zou hebben verwoord, maar er zat wat

in. En ze was maar al te bereid om meteen met hem

in bed te duiken en te beginnen aan wat ongetwijfeld

een meer dan bevredigend seksueel avontuur zou

worden. Ook al woonde Luther in Chicago, ze kon

hem nog altijd regelmatig bezoeken, en dat maakte

het alleen maar spannender.

Hij pakte haar hand en drukte zijn krachtige vingers

op de hare. Ze voelde de warmte en moest glimlachen.

0, meid, dit wordt om je vingers bij af te likken!

En toen ging haar portable over. 'Verdomme!' mompelde

ze, in haar tas graaiend om dat idiote ding te

zoeken. Het was Garth, haar baas op de studio.

'Je moet onmiddellijk komen,' zei Garth gespannen.

'We hebben nieuws over die blondine uit Malibu. Het

blijkt dat ze deel uitmaakt van een groep heel dure

callgirls. Ik wil dat je onmiddellijk komt en een programmaonderdeel

over haar samenstelt.'

'Nu?' protesteerde Natalie. 'Terwijl ik een etentje heb?'

'Er zijn nog gelegenheden genoeg om je te laten pakken,'

zei Garth bot. 'Dit is belangrijk.'

'Hoe belangrijk?'

'Je zeurt toch altijd dat je het echte nieuws wilt verslaan?

Als je hier iets goeds van weet te maken, kan dat

voor jou het begin van geheel nieuw werk betekenen.'

'Nieuwspresentator?' vroeg ze ademloos.

'Laat je niet meteen meeslepen.'

'Ik kom eraan,' zei ze, en ze zette de telefoon uit.

Luther had ineens aan glans verloren. Hij mocht dan

groot en sexy zijn, tenslotte was het een doodgewone

vent. 'Eh ... Luther,' zei ze.

'Ja, kindje?'

'Ik weet dat je een begripvolle vent bent, dus als ik je

nu vertel dat ik naar mijn werk moet. kunnen we dit

dan weer oppakken waar wc zijn gebleven ... morgen

bijvoorbeeld?'

'Maar kindje .. .'

'Ik weet het. Ik weet het,' fluisterde ze. 'Dit is echt lullig,

en ik zal je vreselijk missen .. .'

Hij schudde zijn hoofd alsof hij niet kon geloven dat

dit hem moest overkomen. Hij was ongetwijfeld een

man die niet kon begrijpen dat een vrouw haar werk

boven hem zou stellen.

'Geef me die kans, Luther,' fluisterde ze liefjes. 'En ik

beloof je dat we er morgen een nacht van maken om

nooit te vergeten.'

Voor hij kon protesteren, was ze al opgestaan en verdwenen.