Hoofdstuk 12

Max drentelde wat door het huis in afwachting van de

komst van Kristin. Hij had een zee van tijd voor zich.

Omdat hij die niet helemaal in ledigheid wilde doorbrengen,

belde hij Howie op in de hoop dat hij thuis

zou zijn. Hij kreeg Howies antwoorddienst. Max liet

zijn naam achter en besloot wat in zijn luxueuze bad te

gaan zwemmen en misschien nog wat aan zijn kleurtje

te werken. Ik kan net zo goed wat zon meepikken, bedacht

hij grimmig. Hij had immers toch niets te doen.

Morgen zou hij met Freddie gaan praten; vandaag had

hij geen zin om zich met dergelijke futiliteiten bezig te

houden. Daarvoor kende hij Freddie te goed, beter dan

wie ook, maar hij bedacht dat dat niet zoveel zei, omdat

er verder niemand was die Freddie kende. Het was een

gesloten man, niet in staat een normale relatie met anderen

aan te knopen. Hij hield niet van balspelen, van

poker, paarden of vrouwen, alleen van werken.

Max liep naar buiten, trok zijn overhemd en zijn broek

uit en liet zich in een ligstoel vallen. Hij voelde zich uitstekend

in zijn witte slip van Calvin; het soort dat

nauwsluitend zit en zijn niet te verwaarlozen geslachtsdelen

aardig accentueerde.

Terwijl hij zich uitstrekte, dwaalden zijn gedachten heel

even af naar Inga Cruelle, de vrouw die hem de avond

tevoren had laten zitten. Dat kreng van een supermodel!

Ze liet hem vallen voor een afspraakje met Howie Powers,

die ze op een cocktailparty had ontmoet. Hoe dom

kon een vrouw zijn? Howie was zijn vriend, maar iedereen

wist dat die man een idioot was, een welgestelde

playboy met geen andere verdienste dan zijn vaders geld.

Ja, Inga had het behoorlijk verpest. Hij dacht er niet

aan haar nog te helpen bij haar zogenaamde filmcarrière;

ze moest maar een andere agent zien te vinden.

Toen hij genoeg van het zonnen kreeg, dook hij in het

zwembad om wat baantjes te trekken, waarbij hij zoals

gebruikelijk weer eens flink overdreef. Max deed de

dingen niet half; hij moest altijd uitblinken - waarschijnlijk

omdat zijn vader hem als kind een pak rammel

gaf als hij niet bij alles wat hij deed als eerste eindigde.

Na het zwemmen had hij trek gekregen. Lunch

in de Ivy leek hem geen slecht idee; het enige probleem

was dat het niet zijn gewoonte was in zijn eentje

te eten. Dat was meer iets voor losers.

Misschien dat hij Inga nog maar eens een kans moest

geven.

Nee, besloot hij. Ze kon barsten. Niemand liet Max

Steele ongestraft zitten.

Uiteraard beschikte hij over een waslijst van leuke

meiden die hij kon opbellen, maar hij had geen zin om

te moeten praten, en de meesten van hen praatten

over niets anders dan hun carrière.

Actrices. Hij had genoeg van actrices. Het zou dan

ook leuk zijn als Kristin zijn leven kwam opvrolijken.

Een natuurlijke schoonheid zonder ambities. En hij

als enige klant.

Hij vroeg zich vergeefs af wat een week met haar zou

kosten. Hmmm ... ze zou waarschijnlijk niet goedkoop

zijn. Maar wat kon hem dat schelen. Hij bezat de helft

van I.A.A., en wat er ook tussen Freddie en hem zou

gebeuren, aan geld zou het hem niet ontbreken.

In plaats van te gaan lunchen besloot hij voor een gezonde

verfrissing naar de Bahamas Juice te gaan. Hij

sprong in zijn Maserati en zoefde weg. De zon scheen;

het leven was zo slecht nog niet. Morgen zou hij zich

weer met Freddie verzoenen. Terwijl hij over de San

Vincent reed, dacht hij aan Diana Leon en hoe absurd

het was dat ze hem had proberen te versieren. Als Freddie

daar ooit achter zou komen, zou hij erin blijven.

Afhankelijk van wat er tussen Freddie en hem zou gebeuren,

zou hij misschien toch maar een affaire met

Diana moeten beginnen, gewoon om haar aan zijn

kant te houden.

Nee, ze was te oud. Hij kon zich niet herinneren wanneer

hij voor het laatst een vrouw van boven de dertig

had gehad. Bestonden die eigenlijk wel in L.A.? Niet

in zijn belevingswereld.

Hij parkeerde in de ondergrondse garage van de fitnessbar,

sloot zijn auto af en begon aan zijn tocht

door de tunnelachtige ruimte.

'Je geld, klootzak.'

O,Jezus! Nog voor hij zich kon omdraaien, voelde hij

de loop van een pistool in zijn rug. 0, Jezus!

'En geef me die Rolex of ik schiet je klote kop eraf.'