Hoofdstuk 10

'Ik kan me niet voorstellen dat je met die Jake uitgaat,'

zei Natalie met rollende ogen om haar afkeuring te

laten blijken.

'Gisteravond vond je hem nog leuk,' wees Madison

haar terecht.

'Toen dacht ik ook dat hij nog vrij was,' zei Nathalie

bits. 'Vrij en leuk is één ding. Leuk en vergeven een

ander.'

'Wie zegt dat hij vergeven is?'

'Ach, kom op, meid!' zei Natalie. 'Heb je gisteravond

dan niet gezien hoe hij er met die blondine vandoor

ging? Hij was helemaal weg van haar. En dan bedoel

ik ook helemaal weg.'

'Kennelijk niet zo heel erg weg,' bracht Madison ertegenin.

'En dan nog. Ik dacht dat jij degene was die zei

dat ik me eens lekker moest laten gaan en lol maken.

Om even niet aan die zak van een David te denken.'

'Ja, maar niet om van de ene zak naar de andere te

gaan,' antwoordde Natalie. 'Dat zou helemaal een

ramp zijn.'

'Het is maar een afspraakje,' zei Madison, haar gedulde

verliezend. 'Ik trek niet bij hem in.'

'De Heer zij geprezen!'

'Dat godsdienstige gedoe is aan mij niet besteed.'

'Als Jake net als zijn broer is ... '

'Ik dacht dat je zijn broer zo aardig vond. Jij moest me

gisteravond zo nodig mee naar dat etentje slepen.'

'Dat was alleen maar omdat Jimmy en ik samenwerken.'

'Hoe dan ook, ik heb met hem afgesproken. En wat

dan nog? Het is gewoon een afspraakje.'

Nathalie wierp haar armen in de lucht. 'Het is al goed.

Ik probeer er alleen maar voor te zorgen dat je niets

vervelends overkomt.'

'Hoe was trouwens je lunch met Luther?'

Op Natalies knappe gezicht verscheen een brede glimlach.

'Dat is me nog eens een bink.'

'Je ziet hem wel zitten, geloof ik?'

'Dat is nog zwak uitgedrukt, meid. Hij is groot en verdomd

sexy. Hij geeft me het gevoel dat me niets kan

overkomen.'

'Nu is het mijn beurt om je te waarschuwen. Vergeet

niet dat jij net zo goed een relatie achter de rug hebt.

DenzI, weet je nog wel? Ik zou me maar niet te veel

laten gaan.'

Natalie giechelde. 'Maar dit is toch wel het einde!' zei

ze. 'Ik heb het gevoel alsof we weer op school zitten en

over de jongens zitten te kleppen. Ik bedoel, zijn we

niet een beetje te oud voor deze onzin?'

'Inderdaad,' bevestigde Madison met een glimlach.

'Toch droom ik ervan nog eens getrouwd te zijn en

een stel kinderen te hebben, in een leuk huisje aan

zee, en dat met een fantastische vent die elke avond

om dezelfde tijd thuiskomt om samen met mij naar

Oprah te kijken.'

'Je droomt, Natalie,' zei Madison. 'Je zou de actie missen.

Je houdt van je werk.'

'Dat is waar. Maar ik zou graag meer doen dan het

uitgaansleven verslaan. Ik word zo beroerd van dat gezeur

over Salli T. Turner. Natuurlijk, ze was een grote

tv-ster en had een fantastisch lijf, als je tenminste van

siliconen houdt. Maar nu die meid vermoord is, krijgen

we de ene lofrede na de andere. Ik vind het zo wel

genoeg. Ik wil echt nieuws verslaan, geen sensationele

Hollywood moorden.'

'Dat kan ik begrijpen,' zei Madison. 'Maar vergeet

niet dat het niet Salli's fout is dat ze werd vermoord.'

'Oké, ik weet het, het is een drama. Maar om je de

waarheid te zeggen, het brengt te veel slechte herinneringen

bij me boven.'

Madison knikte begrijpend. Ze herinnerde zich die

avond in hun schooltijd dat Natalie werd aangerand

en verkracht door een vent die een seriemoordenaar

bleek te zijn. Ze hadden die vent gepakt, maar het had

Natalie een jaar gekost om eroverheen te komen.

'Wat doe je vanavond aan?' vroeg Natalie, om maar zo

gauw mogelijk van onderwerp te veranderen. 'Iets verleidelijks,

hoop ik.'

'Ik doe niet zo aan verleidelijk,' zei Madison met een

onbewogen gezicht.

'Weet je wat echt goed voor jou zou zijn?'

'Wat heb je nu weer voor slims bedacht?'

'Gebruik hem zoals de kerels ons altijd gebruiken.

Stop een paar condooms in je handtas en maak er een

woeste nacht van.'

'Waar heb je het in godsnaam over?'

'Dat is wat die kerels altijd doen. En naar mijn idee

heb je een nachtje ruige seks nodig, als een soort van

wraakneming.'

'Wraak voor wat?' vroeg Madison geduldig.

'Voor de manier waarop David je heeft behandeld.'

'David deed wat hij niet laten kon. Bovendien zijn dit

soort eenmalige avontuurtjes helemaal mijn stijl niet.'

'Maak er dan je stijl van. En je trekt toch niet een van

die achterlijke jurken aan, hoop ik. Ik heb nog wel een

leuke jurk voor je.'

'Ik hou ook niet van optutten,' protesteerde Madison.

Natalie luisterde niet. 'Hij is rood, kort en héél erg

sexy. Ik had hem voor je verjaardag bedoeld, maar nu

je hier toch bent ... Hij is volmaakt! En 0 ja, vergeet

niet je haar los te dragen.'

'Waarom probeer je iets anders van me te maken dan

ik ben?' vroeg Madison, doodop.

'Zie vanavond als een avontuur. Wat is daar mis mee?'

Later die dag zaten Cole en Natalie toe te kijken hoe

ze zich kleedde voor haar afspraak. Ze probeerde zich

te verzetten, maar moest niettemin lachen toen ze

haar met raad en daad bijstonden. Cole kon fantastisch

met make-up overweg; hij deed haar ogen en lippen

en liep vervolgens een stukje naar achteren om

zijn werk te kunnen bekijken. 'Kevin Ancion, val

dood,' kraaide hij.

'Dit is een heel andere Madison!' riep Natalie. 'Je lijkt

net op een van die secretaresses met een knotje en een

bril.'

'Ik draag geen bril.'

'Je weet wat ik bedoel. Laat de bril weg, maak het haar

los en voilà ... Sharon Stone! '

'Ik ben zelfs niet blond, Natalie. En ik loop voor gek

in deze jurk.'

'Zeur niet. Je ziet er schitterend uit.'

Cole gaf haar een pakje condooms. 'Nee, dank je,' zei

Madison, die ze naar hem terugschoof.

'Voor het geval,' drong Natalie aan. 'Misschien neemt

Jake je wel mee uit dansen, en dan slaat hij zijn armen

om je heen, en dan komt er dat moment dat je niet

meer terug kan. En als dat gebeurt, zal het je spijten

dat je ze niet bij je hebt.'

'Nu voel ik me pas echt weer op school,' zei Madison

lachend. 'Jullie zijn totaal geschift.'

'Ja, we zijn een krankzinnig stel,' zei Natalie, die zonder

daarbij na te denken Cole tegen zich aandrukte.

'Je kunt maar beter aan ons wennen, meid. We gaan

binnenkort optreden.'

'Wat heb jij vanavond voor plannen, Cole?' vroeg

Madison.

'Ik heb een spannend afspraakje.'

'Met wie?' vroeg Natalie.

'Met jouw favoriet,' zei Cole. 'Mr. Mogol.'

'0, nee toch,' kreunde Natalie. 'Heb je het nog steeds

niet begrepen; die potentaten doen niets anders dan

knapen zoals jij misbruiken. Ze zijn nog erger dan

playboys.'

'Ik wou dat je hem een keer kon ontmoeten. Hij is

echt aardig.'

'Aardig, mijn reet,' sneerde Natalie. 'Hij is een schatrijke

flikker die jou gebruikt.'

'Je bent bevooroordeeld,' zei Cole met toegeknepen

ogen. 'Je zag me waarschijnlijk het liefst met zo'n

lieve, duffe accountant.'

'Het kan me niet schelen wat je doet. Hoe jij je leven

inricht moet jij weten,' zei Natalie kwaad.

'Leugenaar! Je zag het liefst dat ik hetero was.'

'Zouden jullie niet eens ophouden met vitten,' zei

Madison, die haar handen op haar smalle heupen

legde en wilde dat ze die afspraak met Jake zou kunnen

afzeggen.

Te laat. Daar ging de bel, en zowel Cole als Natalie

duwden haar in de richting van de deur.

Er was geen ontkomen aan.