Een vermoeide leraar

Na schooltijd gingen Chrissy en Tess samen met Jess naar Judge Jim om hem over hun idee voor de voorstelling te vertellen. Doordat ze alle drie pop zongen, hadden de meiden geen les van het hoofd van de afdeling Rock. Toch kenden ze Judge Jim vrij goed, want hij organiseerde altijd de belangrijke schoolconcerten. Hij was zelfs Chrissy's favoriete leraar, sinds hij haar op de dag van haar auditie in tranen had aangetroffen en haar wonder boven wonder had weten te kalmeren.

De vriendinnen vonden Judge Jim in zijn werkkamer, zwoegend tussen de grote bergen papier die altijd op zijn bureau en op de vloer lagen. Normaal gesproken draaide hij een lekker blues-cd'tje wanneer hij aan het werk was, maar vandaag kwam er geen geluid uit de boxen. Het viel Chrissy op dat Judge Jim er moe uitzag.

'Kom binnen, meiden. Kom binnen,' zei Judge Jim. 'Waar komen jullie voor?' Hij wreef traag met zijn hand over zijn gezicht. 'Komen jullie me hiermee helpen?' Hij wees naar de stapels papier en glimlachte flauwtjes.

'Nou, eigenlijk kwamen we u vertellen over ons idee voor de voorstelling,' antwoordde Jess.

'Ha, mooi!' zei Judge Jim goedkeurend. 'Jullie zijn de eersten. Laat 'ns horen, wat hebben jullie bedacht?'

Jess vertelde over hun plan om zich te verkleden als personages uit bekende verhalen, die wensten dat ze konden zingen en muziek konden maken. 'En dan praten ze over de leerlingen van Rockley Park, want ze hebben een aanplakbiljet van de school gezien. Dus Assepoester, Chrissy's personage, zegt bijvoorbeeld: "Ik wou dat ik net zo mooi kon zingen als Chrissy Tompkins!" en daarna zingt ze een nummer voor de anderen. Op die manier passen alle verschillende personages in één voorstelling.'

'Klinkt goed, meiden,' knikte Judge Jim. 'Ook behoorlijk slim bedacht! Iedereen kan de muziek uitvoeren die hij wil, want de rode draad zijn de bekende personages en niet het soort muziek. Ik vroeg me al af of het de klassen zou lukken om al hun nummers onder één thema samen te brengen, maar dat probleem hebben jullie heel handig opgelost.'

'Dank u wel,' zeiden Chrissy en Jess tegelijk.

'Hm, ik ben benieuwd hoe jullie de tussenstukjes gaan invullen, tussen de muziekacts,' vervolgde Judge Jim. 'Daar kunnen jullie je wel in uitleven, volgens mij.'

'Ja, dat denken wij ook!' Jess grijnsde breeduit. Tess gaf haar zus stiekem een por, maar Jess grijnsde alleen nog maar meer. 'Wat is de prijs eigenlijk? Mogen we dat al weten?'

'Ik was van plan om de winnende klas mee te nemen naar de pizzeria,' antwoordde Judge Jim.

'O, leuk!' lachte Chrissy.

'Gelukkig is de school niet zo groot,' zei Jess. 'Anders ging u nog failliet als u een hele klas meenam voor pizza.'

'Ja...' Judge Jim knikte en keek naar het papierwerk op zijn bureau. 'Maar, eh... ik kan nu maar beter weer aan de slag gaan,' mompelde hij. 'Fijn dat jullie zo snel zijn langsgekomen. Jullie hebben een goed plan, ik zal het zo even opschrijven. En nu moet ik echt, eh...' Hij keek weer naar de berg papier.

Chrissy begreep de hint. 'Ja. Wij gaan ook weer aan de slag,' zei ze snel.

Zodra ze buiten het kantoor van Judge Jim stonden, stootte Jess triomfantelijk haar vuist in de lucht. Yes! De eersten die bij hem zijn langs geweest,' riep ze uit. 'Ons deel van de voorstelling wordt zó ontzettend cool. We verslaan de rest gewoon, we zullen ze eens wat laten zien!'

'Ik was even bang dat je zou verklappen wat jouw rol is,' zei Tess.

'Echt niet! Dat is ons geheime wapen.' Jess grijnsde breed.

'Vonden jullie ook niet dat Judge Jim er zo moe uitzag?' vroeg Chrissy, toen ze op weg gingen naar hun kamer. Voor het avondeten hadden ze nog even tijd om te relaxen.

'Ja, een beetje wel,' knikte Tess.

'Hm, ik vond anders dat hij er héél moe uitzag,' ging Chrissy verder. 'Hij is ook al best oud, haast net zo oud als mijn opa. En die is allang met pensioen, terwijl Judge Jim altijd superdruk is. Ik hoop maar dat er niks met hem aan de hand is.'

Vast niet,' probeerde Tess haar gerust te stellen.

'Weet je, hij is eraan gewend,' voegde Jess er luchtig aan toe. 'Een man als Judge Jim lééft gewoon voor de muziek en de school.'

De meiden waren bij hun kamer aangekomen en Jess zwaaide met een groots gebaar de deur open, zoals ze dat wel vaker deed. De deur sloeg met een flinke knal tegen de kast en Jess grinnikte. 'Iemand als Judge Jim,' vervolgde ze, terwijl ze zich niets aantrok van Tara's kwaaie blik, 'gaat door tot hij erbij neervalt.'

'Kun je dat ook eens niét doen?' Tara keek boos naar de deur. 'En wie valt erbij neer?'

Jess deed de deur overdreven voorzichtig achter zich dicht en ging op haar bed zitten. 'Judge Jim,' legde ze uit. 'We zijn net bij hem langs geweest en Chrissy vond dat hij er ontzettend moe uitzag, maar toen zei ik...'

'Hij is ook moe,' viel Tara haar in de rede. Doordat ze rockmuziek maakte en les van Judge Jim kreeg, kende ze hem beter dan de anderen. 'Gisteren zei hij nog dat de herfst altijd zo'n drukke tijd is. Dan zijn er weer allemaal nieuwe leerlingen voor wie hij van alles en nog wat moet regelen, zoals nieuwe instrumenten bestellen, die vervolgens altijd te laat binnenkomen. En dan moet hij óók nog het kerstconcert organiseren en de muziekexamens regelen en zo. En alsof hij het nog niet druk genoeg heeft, vallen jullie hem ook nog eens lastig.'

'We vielen hem helemaal niet lastig!' zei Chrissy fel. 'We zijn gewoon bij hem langsgegaan om hem over ons thema te vertellen.'

'En we waren de eersten,' knikte Jess.

'Hij vond het een geweldig idee,' voegde Tess er nog aan toe.

'Echt?' Tara keek blij verrast. 'Dat is mooi. Je hebt toch niet verteld dat jij hem gaat nadoen?'

'Nee, natuurlijk niet! We hadden toch afgesproken dat het een verrassing moest blijven? Ik mag trouwens wel eens gaan nadenken over mijn kostuum. Wij allemaal.'

'O ja, ik heb daar ook over nagedacht,' zei Tess. 'Wij zien er natuurlijk wel een beetje vreemd uit als we als twee totaal verschillende personages verkleed een duet zingen.'

'Ja, en ik dan?' kwam Tara ertussen. 'Wat dacht je van mijn band? Die bestaat dan uit de jaloerse stiefmoeder van Sneeuwwitje, twee gemene stiefzusters en Jaap met zijn bonenstaak!'

'Tja, eh...' begon Tess twijfelend.

'Ach, jullie rocken toch nog steeds?' zei Chrissy tegen Tara. 'Dat weet je zelf ook. Jullie muziek is zó sterk dat jullie sowieso indruk maken, wat voor kostuums jullie ook dragen. Maar Belle die een gevoelig lied zingt met Jess verkleed als Judge Jim...?'

'Geen probleem,' meende Jess. 'Ik kan me toch vlug verkleden? Dat ben ik wel gewend door al die modeshows, ik kan het inmiddels razendsnel. Als we alles van tevoren klaarleggen, is er niks aan de hand. Toch, Tess?'

'Hebben jullie niet iets wat heel makkelijk aan en uit te trekken is?' wilde Chrissy weten. 'Die lange groene jurk zonder mouwtjes, bijvoorbeeld? Die is superchic en volgens mij kun je die heel handig aantrekken.'

'Ja, da's een goed idee,' knikte Tess. 'Ik heb net zo'n jurk, dus dan zien we er precies hetzelfde uit.'

'En je haar dan?' vroeg Chrissy zich af. 'Als daar allemaal vlechten in zitten, en talkpoeder eroverheen, heb je nooit genoeg tijd om dat er allemaal uit te kammen.'

'Ja, dat zou wel eens een probleem kunnen zijn,' zei Jess zo sloom als ze kon, in een goeie imitatie van Judge Jim.

De andere meisjes lachten.

'Het hoeven toch geen echte dreadlocks te zijn?' merkte Chrissy op. 'Iedereen weet wie je bent als je op die manier praat. Als we nou iets met een pruik doen, of we maken wel vlechtjes en zetten alleen een paar nep-dreadlocks van grijze wol in je haar vast met speldjes.'

'Strak plan,' antwoordde Jess. 'Dan hoef ik ook niet van dat vieze talkpoeder over mijn haar te strooien.'

'Ik heb het!' riep Tess plotseling uit. 'Weet je nog die fotoshoot waarbij ze ons haar invlochten en die vlechten boven op ons hoofd vastzetten? Dat zag er geweldig uit. Misschien kunnen we zoiets doen.'

Yes!' reageerde Jess. 'Jij draagt al tijdens de hele voorstelling dat kapsel, en ik hoef alleen maar die nep-dreads eruit te halen, mijn vlechten op te steken en dan zien we er hetzelfde uit.'

'En als jullie allebei zo'n schitterende jurk dragen, is iedereen in no time vergeten dat jij een paar minuten daarvoor nog Judge Jim was,' voegde Chrissy eraan toe. 'Ik kan je de jurk aangeven en je helpen met je haar.'

'Dank je.' Jess grijnsde. 'Het zal er wel flink hectisch aan toe gaan, maar het is vast leuk!'

'Ik heb er zo'n zin in,' lachte Chrissy.