Een belangrijke bijeenkomst
Ze hadden nog een aantal lessen voor de lunchpauze, maar toen die erop zaten, haastte iedereen zich naar de eetzaal. Daar was het al flink druk; leerlingen van verschillende klassen zaten druk met elkaar te overleggen.
'Even praktisch, jongens,' stelde Jess voor. 'We hebben extra stoelen nodig en iemand moet in de rij gaan staan voor het eten.'
'Ik ga wel eten halen,' bood Chrissy aan.
'Dan help ik je,' voegde Tess eraan toe.
'Ik help je ook; zei Tim. 'Wat wil iedereen eten?'
'Haal maar gewoon wat broodjes en een paar salades,' zei Jess. 'Dat gaat sneller en dan zit er vast voor iedereen wel iets bij.'
Toen ze gegeten hadden, wilden ze allemaal tegelijkertijd het woord nemen en dreigde het één grote chaos te worden.
Jess had er al snel genoeg van. 'We moeten het centraal houden, anders wordt het niks,' klaagde ze. 'Iemand moet de leiding nemen.'
'Jij bent goed in regelen, Jess,' zei Chrissy. 'Waarom doe je het niet zelf?'
Jess keek een beetje moeilijk. 'Ik wil mezelf niet opdringen. Is er niemand anders die het wil doen?'
'Laten we erover stemmen,' stelde Ben voor.
'Goed idee,' knikte Marmelade. 'Is er iemand anders die graag de leiding op zich wil nemen?'
Uit de hoek van Charlie Owen klonk wat gemompel, maar niemand stak zijn hand op.
'Oké,' zei Marmelade. 'Dat is duidelijk. Dan gaan we nu stemmen: steek je hand omhoog als je het goedvindt dat Jess de leiding neemt.'
De meeste leerlingen staken onmiddellijk hun hand in de lucht. Tara haalde chagrijnig haar schouders op en stak toen ook aarzelend haar hand omhoog.
'Iedereen vóór?' vroeg Chrissy. Ze keek naar Charlie, die tergend langzaam zijn hand een klein eindje in de lucht stak. Volgens mij mag je het doen, Jess. Gefeliciteerd!'
'Dank je.' Jess keek tevreden om zich heen. 'Laten we het eerst hebben over welke personages we willen doen, oké? Ik maak een lijst. Dat is in elk geval een begin.'
'De gemene stiefzusters!' riepen Edward en Ben in koor.
'De rattenvanger van Hamelen,' zei Marmelade. 'Ik regel wel een fluit bij de muziekafdeling.'
'Jij bent echt een perfecte Belle, van Belle en het Beest' zei Chrissy tegen Tess.
'Ja, doen!' stemden een paar anderen in.
Tess ging ervan blozen.
'En jij dan, Jess?' vroeg Chrissy.
Jess was druk bezig de namen en personages op papier te zetten terwijl de anderen door elkaar heen riepen.
'O, weet ik veel. Misschien kan ik wel de regisseur van het stuk spelen.'
'Ja, en dan zijn de personages een stelletje hopeloze acteurs.' Edward lachte. 'Per slot van rekening kan niemand van ons echt toneelspelen, of wel soms?'
'Goed idee.' Jess maakte ijverig aantekeningen. 'Wat vinden jullie?' vroeg ze aan de hele groep.
'Ik weet wat. Waarom verkleed je je niet als Judge Jim?' zei Tara. 'Compleet met klembord en een vermoeide blik, terwijl je je best doet om zo relaxed mogelijk te blijven. Lachen, man.'
Chrissy staarde Tara aan. Ze wist niet zeker of Tara's idee serieus bedoeld was, maar het beeld van Jess die verkleed was als het populaire, oudere hoofd van de rockafdeling bleef hangen. Judge Jim organiseerde altijd de concerten en Tara had gelijk: hij werkte keihard, maar leek altijd kalm te blijven. Jess als Judge Jim, dat zou echt heel grappig zijn...
'Kan dan niet beter een van de jongens Judge Jim zijn?' vroeg Jess twijfelend.
'Nee, juist niet!' riepen een paar mensen uit.
'Het is juist gaaf als jij hem speelt,' zei Edward ook. 'Ik wil wedden dat hij het geweldig vindt. Hij heeft echt wel humor. Goed idee, Tara.'
'Alleen ga ik echt geen dreadlocks nemen, hoor!' Jess greep zogenaamd wanhopig naar haar gladde haren.
'Nee joh, dat hoeft toch niet,' zei Tess. 'We maken gewoon heel veel vlechtjes.'
'Ja, en dan strooien we er talkpoeder overheen zodat het
grijs lijkt.' Tim begon ook op dreef te raken.
Jess leek niet erg onder de indruk van al deze ideeën. Maar toen begon ze te giechelen. 'Ik zie er natuurlijk heel lachwekkend uit!'
'Dat is juist de bedoeling,' legde Chrissy enthousiast uit. Het wordt vast super. We laten iedereen zien dat we niet alleen serieuze muziek kunnen maken, maar ook grappig zijn.'
'En jij dan? Wie doe jij?' vroeg Jess aan Chrissy. 'Heb je daar al over nagedacht?' 'Ik weet het eigenlijk niet...' antwoordde Chrissy. 'We hebben nog geen Assepoester.' Jess ging met haar wijsvinger alle personages op haar lijst langs. 'Ik heb een mooie jurk die je kunt lenen, een echte baljurk. Wit met lovertjes. En dan trek je er mijn glinsterende zilveren schoenen bij aan.'
'Oké!' Chrissy had de jurk in Jess' kledingkast zien hangen en hij was echt ontzettend mooi. Die zou ze graag een ;eer dragen. 'Bedankt! En jij, Tara?'
Tara haalde haar schouders ongeïnteresseerd op. 'Ik ben niet bepaald gek op verkleedpartijtjes.' 'En toch moet het,' zei Marmelade. 'Je kunt niet de enige tin die in gewone kleren op het podium staat.' 'O, nou... eh... als het dan per se moet, wil ik wel de stiefmoeder van Sneeuwwitje zijn,' antwoordde ze. 'Je weet wel, van "Spiegeltje, spiegeltje aan de wand" en zo.' Maar dat is een vreselijk akelig mens!' protesteerde Tess. Nou en? Die stiefzusters van Assepoester toch ook?' reageerde Tara pinnig. 'En die stiefmoeder draagt altijd zwarte en donkerpaarse kleren, dus dan is mijn kostuum al zo'n beetje klaar.'
'Tja, dat is waar,' zei Jess met een blik op Tara's kleding. 'Eigenlijk ken ik je niet anders dan in het zwart.' Ze noteerde Tara's naam en personage en zette er een streep onder. Volgens mij hebben we voor nu alles wel besproken. Als iedereen nou de komende tijd zelf zijn kostuum regelt en beslist welk nummer hij gaat doen. Want uiteindelijk draait de voorstelling natuurlijk om de muzikale acts. En zodra iedereen weet wat-ie wil, gaan we weer bij elkaar zitten en bepalen we de volgorde van de optredens. Dan kunnen we tekstjes gaan verzinnen die de optredens verbinden en zo. Wil iemand nog iets zeggen voordat we deze vergadering beëindigen?'
'Ja, ik heb wel iets,' zei Ben. 'We moeten Judge Jim natuurlijk vertellen wat voor thema we hebben gekozen, maar zullen we het personage van Jess nog even geheimhouden? Dan is dat straks een mooie verrassing voor hem.'
'Briljant idee!' knikte Edward. 'Dat kan hij vast wel waarderen.'
'Denk je niet dat hij het vervelend zal vinden?' vroeg Tess.
'Natuurlijk niet,' zei Charlie. 'Judge Jim houdt wel van een geintje.'
'Oké,' antwoordde Jess. 'Dan vertellen we hem niks. Zullen we over niet al te lang weer afspreken? Zo veel tijd is er niet meer tot het concert.'
Daar was iedereen het mee eens en de vergadering werd beëindigd.
Chrissy schoof de tafels terug naar waar ze hoorden. 'Dat concert wordt echt superleuk, denk je niet?' zei ze tegen Tess
Haar vriendin keek iets minder opgewonden. 'Als Jess maar niet doorslaat. Ze is altijd érg goed in de baas spelen...'
'Ach, dat zal nu vast wel meevallen,' stelde Chrissy haar gerust. 'En als ze te eigenwijs dreigt te worden, fluiten we haar gewoon terug.'
'O!' Tess sloeg haar handen voor haar gezicht. 'Ik bedacht net iets...'
Chrissy keek haar verbaasd aan. 'Hoezo? Wat is er?'
'Jess en ik zingen toch altijd samen?' zei Tess.
'Ja, natuurlijk.' Het duo Jess & Tess joeg een gezamenlijke carrière in de popmuziek na, net zoals ze nu al samenwerkten als modellen. Ze profiteerden graag van het simpele feit dat ze een eeneiige tweeling met stijl waren, daarom zongen ze ook altijd duetten.
'Als ik tijdens de kerstvoorstelling Belle ben, en Jess verkleedt zich als Judge Jim...'
Chrissy staarde haar vriendin onnozel aan en begon toen te giechelen. 'Oeps... Dan zijn jullie net Belle en het beest!' Ze barstte in lachen uit.
Dat is niet grappig, Chrissy,' zei Tess. 'Je weet net zo goed als ik dat elk concert superbelangrijk is, zelfs al doen we het dit jaar anders dan andere jaren. En trouwens:
Judge Jim lijkt helemaal niet op een beest.'
Chrissy moest haar uiterste best doen om te stoppen metlachen bij de gedachte aan Jess & Tess met een als Judge Jim verklede Jess. 'Dat zeg ik ook helemaal niet,' hikte ze. 'En maak je geen zorgen. Meneer Burton helpt jullie vast wel met het kiezen van een geschikt nummer.' Ze sloeg haar arm om Tess heen. 'Trouwens, als jullie eenmaal beginnen te zingen, zijn jullie professioneel genoeg om het goed te doen. Het draait om de muziek, niet om de gekke kleren die we dragen.'
'Hm, dan hoop ik maar dat onze leraren er ook zo over denken,' piekerde Tess.
'Ach, natuurlijk wel!' Chrissy probeerde haar vriendin gerust te stellen. 'Ze weten toch hoe serieus Jess is als het om haar zangcarrière gaat. En per slot van rekening is zij degene met de rare kleren...'
'Ja, dat is waar.' Tess zuchtte van opluchting bij die gedachte.
'En trouwens,' ging Chrissy verder, 'Jess zou zich ook gewoon snel kunnen verkleden voor jullie optreden. Wat er ook gebeurt, het komt allemaal goed. Volgens mij wordt dit het coolste concert aller tijden!'