Een nieuw idee

'Moet je dit zien!' Jess stond voor een flyer die op het prikbord hing, net buiten de eetzaal van Rockley Park School. Anders lette Jess nooit op zulke dingen, en zeker niet nu zij en haar vrienden al in het tweede jaar zaten. Vorig jaar, toen ze nieuw waren, was dat wel anders geweest. Werkelijk alles vonden ze toen interessant en spannend. Inmiddels wist Jess dat de meeste mededelingen op zo'n prikbord saai en oninteressant waren, briefjes over verloren of gevonden voorwerpen enzo. Maar dit felgekleurde stuk papier had toch haar aandacht getrokken.

'Waar gaat het over?' vroeg Chrissy, die een kamer deelde met Jess en haar tweelingzus Tess.

'Het komende concert. Lees maar!' Jess klonk erg blij.

Chrissy vroeg zich af waarom Jess zo opgewonden was over juist dit concert. Natuurlijk was de periode voor kerst altijd leuk op school, onder andere vanwege het concert dat vlak voor de vakantie werd gegeven. Maar er werden het hele jaar door regelmatig concerten georganiseerd; Rockley Park was namelijk dé school voor leerlingen die alles over de muziekindustrie wilden leren wat er te leren viel. Iedereen op deze school had als doel een ster te worden en de school liet hen zo veel en zo vaak mogelijk optreden. En dus ging Chrissy, net als Tess, snel naast Jess staan om zelf de flyer te lezen.

Wedstrijd! stond er op het vel papier. In plaats van het gebruikelijke kerstconcert doen we het dit jaar helemaal anders. Elke klas mag een voorstelling bedenken met een gezamenlijk thema. Ga overleggen, geniet ervan en zorg voor de ultieme kerstsfeer! Lever je idee aan het einde van de week bij mij in. De prijs is voor de klas met de voorstelling die ik het meest zie zitten! De mededeling was ondertekend door Judge Jim Henson.

'Dat klinkt inderdaad heel anders,' zei Chrissy. 'Echt iets voor Judge Jim om zoiets te verzinnen!'

Veel tijd hebben we alleen niet,' zuchtte Tess. Ze klonk een beetje ongerust. 'En wat bedoelt hij eigenlijk? Hoeveel thema's wil hij voor zo'n voorstelling?'

'Ach, we hebben tijd zat,' antwoordde Jess. 'En zo ingewikkeld is het nu ook weer niet. Kijk!' Ze tikte met haar vinger op het papier. 'Elke klas moet één thema bedenken. Da's een makkie. Ik weet zo al tien thema's om uit te kiezen. En er is een prijs voor de beste voorstelling. Wat voor prijs zou dat zijn...?' Ze gaf haar zus een por in haar zij. 'Wedden dat we kunnen winnen als we echt ons best doen? Kom op, we proberen het gewoon!' Jess keek Chrissy aan en grinnikte. 'We hebben zo meteen met de hele klas zangles. Ik wil wedden dat meneer Burton het niet erg vindt als we over het concert gaan vergaderen. Ik weet gewoon zeker dat we het vanavond al rond kunnen hebben.'

'Maar wat voor thema is leuk dan?' vroeg Chrissy. 'Ik kan echt niet zo snel iets bedenken.'

'Wat een stel sloompies zijn jullie!' Jess rolde zogenaamd wanhopig met haar ogen. 'Wat dacht je van Een witte kerst of... Jingle Bells... of misschien een toneelstuk of een musical of zo? Assepoester misschien? Dan ben jij Assepoester, Chrissy, en zingen Tess en ik een duet als de gemene stiefzusters.'

Chrissy barstte in lachen uit. Jess en Tess Saunders waren beroemde fotomodellen, al sinds ze op de basisschool zaten. Ze zagen er geweldig uit, dus het zou tamelijk belachelijk zijn wanneer zij de rollen van die gemene lelijke stiefzusters zouden spelen! Toch stak Jess Chrissy wel aan met haar gekke ideeën. Misschien was een grappige, korte musical helemaal niet zo'n gek idee...

Toen ze in de klas van meneer Burton kwamen, was het meteen duidelijk dat de meeste andere leerlingen de aankondiging ook hadden gezien.

'Man, wat vinden jullie van dat idee van Judge Jim?' vroeg Edward, die een fanatiek gitarist was. 'Ik vind het helemaal niks. Laat mij maar gewoon gitaar spelen. Wat moet ik nou met een thema en een voorstelling?! We zitten hier niet op een toneelschool! Ik trek echt niet een of ander dom pak aan, hoor. Als ik een toneelstukje moet opvoeren, kan ik mijn Rising Stars-punten wel vergeten.'

Al jaren werd het concert voor de kerstvakantie net zo georganiseerd als alle andere concerten op Rockley Park: iedere leerling bereidde in de loop van het jaar iets voor en zong, speelde of danste dat vervolgens tijdens het concert. Dat optreden werd beoordeeld; met een echt goede act kon je punten voor het Rising Stars Concert verdienen. Aan het eind van het jaar mochten de leerlingen met de meeste Rising Stars-punten een optreden verzorgen voor de regionale omroep. Dat optreden, het zogenoemde Rising Stars Concert, werd uitgezonden op tv. Het was dus niet vreemd dat iedereen elk optreden heel serieus nam; de concerten waren echt niet alleen voor de lol.

'Nee hè? We hoeven toch niet serieus toneel te spelen, hè?' reageerde Tara Fitzgerald, de vierde kamergenoot van de meiden. 'Want dan doe ik écht niet mee. Ik kijk wel uit.' Ze sloeg haar armen over elkaar en keek de anderen nukkig aan.

'Mij lijkt het juist lachen!' Marmelade grijnsde van oor tot oor. Hij dankte zijn bijnaam aan zijn wilde, rode krullen. Marmelade was een getalenteerd danser die vaak de clown uithing. 'Misschien kan ik die Russische dans uit de Notenkraker doen, de Dans van de suikerboonfee, en dan met grote, lompe laarzen aan. Denk je dat we daarmee kans maken om te winnen?'

'Lijkt me niet!' Jess lachte. 'Dat kun je toch geen thema noemen? Maar het zou wel grappig zijn.'

'Op de aankondiging staat nergens dat we toneel moeten spelen,' vulde Chrissy aan. 'Het gaat alleen over een voorstelling. Dat kan van alles zijn, toch? Volgens mij wil Judge Jim het concert dit jaar gewoon wat interessanter maken.'

'Goed gezegd, Chrissy!' Meneer Burton was het lokaal binnengekomen en glimlachte. 'Jij snapt wat de bedoeling is. Hebben jullie de aankondiging allemaal gelezen?'

De meeste leerlingen knikten.

'Ik zie het echt niet zitten, hoor,' zei Tim James, een van Marmelades kamergenoten én zijn beste vriend. 'Eén thema voor de hele klas... We vinden nooit iets wat bij iedereen past en wat we allemaal leuk vinden.'

'Waarom niet?' vroeg meneer Burton. 'Zo moeilijk is het heus niet. Jullie kiezen gewoon een thema dat jullie leuk vinden en daar hangen jullie dan allemaal je eigen optreden aan op. Heeft iemand al een idee?'

'Ik vind Stille nacht, heilige nachtzo mooi,' zuchtte Jess.

'Ja, hallo! We willen muziek maken, niet stil zijn!' protesteerde Tara.

Jess wierp haar een kwaaie blik toe.

'Of we doen iets algemeners. Een winterthema. Iets met sneeuw bijvoorbeeld,' stelde Ben voor.

'Saahaai!' oordeelde Tara.

'Nou, bedenk dan zelf eens iets,' riep Marmelade.

'Ik vind het sowieso een belachelijk idee,' klaagde Tara. 'Ik ben een muzikant, geen actrice.'

'Nou, dat weet ik nog zo net niet,' zei Marmelade met een gemeen lachje.

'Kom op, jongens,' kwam meneer Burton snel tussenbeide, voordat Tara zou ontploffen door Marmelades geplaag. 'Het is de bedoeling dat jullie samenwerken, niet dat jullie elkaar de hersens inslaan. Wie heeft er nog een idee?'

'Jess stelde een toneelstuk voor, of een musical,' zei Chrissy. 'Assepoester of zo.'

'Ja!' riep Edward. 'Dat vind ik een goed idee. Die gemene stiefzusters, die kunnen Ben en ik wel spelen.' Edward en Ben waren de andere twee kamergenoten van Marmelade.

Ze deden werkelijk alles samen.

'Cool,' knikte Ben. 'Het lijkt mij wel wat om een keer voor lelijke rockbitch te spelen.'

Vorig jaar hebben we Belle en het beest gezien,' zei Tess. 'Dat was ook echt een hele mooie musical.'

'Nee, Jaap en de bonenstaak, die is pas leuk,' vond Tim.

Terwijl ze zat te luisteren, kreeg Chrissy een idee. 'We hoeven natuurlijk niet een complete musical op te voeren. Dat duurt veel te lang. En iedereen vindt weer een andere het mooist, dus het lukt nooit om te kiezen. Als we nu gewoon zelf iets nieuws verzinnen, waarin allerlei personages uit musicals of toneelstukken voorkomen?'

'Ja!' knikte Marmelade enthousiast. 'Bijvoorbeeld dat al die figuren samen in één stuk spelen. En dan zijn ze toevallig hier in de buurt aan het repeteren en zien een aanplakbiljet hangen van een concert op Rockley Park.'

'O ja! En dan wilden ze allemaal dat ze net zo goed waren als de studenten van Rockley Park,' grinnikte Chrissy.

'Super!' zei Tess. 'In dat soort musicals zit vaak ook iets van magie, toch? Die magie zorgt ervoor dat wensen werkelijkheid worden. Als we nou doen dat alle personages een wens mogen doen, waardoor ze vervolgens ontdekken dat ze echt muziek kunnen maken.'

'Geweldig,' vond Ben nu ook.

'Hm, best een slim idee, jongens,' zei meneer Burton. 'Zie je wel dat samenwerken zo gek nog niet is? Goed gedaan! Maar als jullie het niet erg vinden, wil ik nu met de les beginnen. Tijdens de lunch gaan jullie maar verder bedenken wat jullie willen doen, nu is het tijd om te zingen.'