dansen, zingen en pirouettes draaien

'Sommigen van jullie zullen tijdens een optreden tegelijkertijd moeten zingen én dansen,' vertelde hij. 'Dus zul je moeten wennen aan het dragen van een headset.' Hij hield een kleine koptelefoon omhoog.

Marmelade keek Chrissy, die naast hem stond, opgewonden aan.

'Wie van jullie denkt in de toekomst tegelijkertijd te zullen dansen en zingen tijdens een optreden?'

Jess stak haar hand op, net als Chrissy en Marmelade. Ook een paar anderen staken hun hand in de lucht.

'Goed,' zei meneer Penardos. 'Kom allemaal even wat dichterbij. Iedereen krijgt de kans dit uit te proberen, maar eerst geef ik hem aan Marmelade en dan zullen we zien hoe het werkt. Met zo'n soort microfoon heb je niet alleen een handset, maar ook een bodypack nodig.' Meneer Penardos hielp Marmelade om de headset met microfoon op te zetten.

Het voelde raar: de headset op zijn lange krullen. De kleine bodypack was geen probleem; die paste precies op de

band van zijn joggingbroek.

'Oké, zo werkt het,' begon meneer Penardos toen Marmelade klaar was. 'Het geluid wordt opgepikt door deze ontvanger, die het versterkt. Vervolgens komt het uit dit speakertje; kijk maar. Op het podium gaat het geluid natuurlijk rechtstreeks naar de mengtafel. De geluidstechnicus zorgt dan dat het op het juiste volume klinkt.'

'Hoe voelt het?' vroeg Chrissy aan Marmelade. Haar ogen glommen van opwinding.

'Super!' zei Marmelade. 'Hartstikke professioneel.'

'Oké, jongelui!' Meneer Penardos klapte in zijn handen. 'We gaan nu de passen doen. Marmelade, jij mag meezingen. Ik draai de muziek wat zachter, zodat we je allemaal goed kunnen horen. Laat maar eens zien hoe je het ervan afbrengt als je tegelijk moet zingen en dansen. Ik weet dat veel artiesten playbacken wanneer ze dansen, maar als je beide tegelijkertijd kunt doen, is dat natuurlijk veel beter.'

Ze begonnen. Marmelades stem klonk door het speakertje. Natuurlijk zong hij wel vaker met de muziek mee wanneer hij danste, maar dat was gewoon voor de lol. Dit was anders; Marmelade voelde de druk, want iedereen luisterde nu naar zijn stem. Hij moest zich goed concentreren op zijn ademhaling om te zorgen dat hij niet hijgerig klonk.

Toen ze klaar waren, klapte iedereen voor Marmelade.

'Goed zo,' zei meneer Penardos. 'Prima gedaan. En als je goed oefent, gaat het steeds beter. Zingen en dansen tegelijkertijd is behoorlijk lastig, maar het is belangrijk dat iedere artiest het kan.'

'Hij keek alleen wel verschrikkelijk serieus toen hij aan het dansen was,' zei Jess. 'Ik geloof niet dat ik Marmelade ooit zó ernstig heb gezien!'

'Dat krijg je: pure concentratie, hè,' zei meneer Penardos met een glimlach op zijn gezicht. 'Maar je hebt gelijk, Jess. Marmelade zong een vrolijk nummer met een heel ernstig gezicht. Expressie, gezichtsuitdrukking... Ook dat is onderdeel van een optreden. Alles moet bij elkaar passen: de muziek, de dans, je stem, je gezichtsuitdrukking. En niet alleen je gezicht; je hele lichaam moet het gevoel van een nummer uitdrukken. Let maar eens op, dan zie je dat iemands houding afhankelijk is van z'n stemming. Dat geldt ook bij een optreden.'

'Ai, dat is wel erg veel tegelijk,' zei Chrissy.

'Dat klopt,' knikte meneer Penardos. 'Maar niemand heeft gezegd dat het een eitje is, toch? Oké, laat maar eens zien. Hoe zouden jullie je bewegen als je verdrietig bent? En probeer daarna alle emoties uit die je kunt verzinnen.'

Toen Marmelade blijdschap uitbeeldde, maakte hij een pirouette, zoals hij zo vaak deed wanneer hij opgewonden was. Maar deze keer concentreerde hij zich niet en viel hij. Iedereen lachte.

'Je vergat te spotten\ Richt je ogen op een vast punt tot je zo ver gedraaid bent dat je het niet meer kunt zien,' zei meneer Penardos.

Marmelade kwam overeind en trok een zielige grijns.

'Dat zou jij inmiddels toch wel moeten weten. Niet vergeten: je hoofd is het laatste deel van je lichaam dat gaat draaien en het eerste dat weer klaar is. En hou je ogen gericht op een vast punt op ooghoogte, anders val je geheid. Jack, kun jij een pirouette maken?'

'Ja,' antwoordde Jack zachtjes.

'Toe maar dan,' zei meneer Penardos. 'Doe er een paar, zodat Marmelade kan zien wat de bedoeling is.'

Marmelade moest een stap opzij doen en toekijken hoe Jack een paar perfecte pirouettes maakte. Jacks houding en balans waren geweldig, ongetwijfeld dankzij zijn balletopleiding. Het zag eruit alsof hij er geen enkele moeite voor hoefde te doen.

Chrissy was blijkbaar ook onder de indruk. 'Wauw, fantastisch,' zei ze enthousiast toen Jack klaar was. 'En op de een of andere manier ziet het er ook écht heel serieus uit. Als Marmelade het doet, is het vooral lollig.'

'Tja, het heeft natuurlijk allemaal met de emotie te maken, met het gevoel,' antwoordde Marmelade snel.

Meneer Penardos lachte. 'Ja, dat klopt. En Marmelade is ontzettend goed in lollig doen wanneer hij danst. Maar maak alsjeblieft niet meer van die ondoordachte bewegingen.' Hij richtte zich nu tot Marmelade. 'Ik zie je soms ook allerlei capriolen uithalen in de gangen. Doe alsjeblieft voorzichtig, want op blessures zitten we niet te wachten, of wel soms?'

Marmelade schudde zijn hoofd. Hij baalde ervan dat hij op zijn kop kreeg waar Jack bij was.

'Goed,' zei meneer Penardos. 'Jullie hebben nog net tijd om te douchen voordat jullie volgende les begint. Wegwezen allemaal.' Hij draaide zich om en begon de headset in te pakken.

Toen ze snel aan het douchen waren, zei Tim tegen

Marmelade: 'Hij heeft wel gelijk over dat dansen in de gang, weet je. Stel je voor dat je iets breekt en niet mee kunt doen aan het Rising Stars Concert! Dat is het echt niet waard.'

'Ja, een blessure zou vreselijk zijn,' knikte Jack ernstig.

Maar Marmelade was niet in de stemming voor goede raad. Om te beginnen baalde hij ervan dat Jack tijdens de dansles alle aandacht naar zich toe getrokken had. Anders had Marmelade er nooit moeite mee om te vallen - meestal maakte hij er gewoon een grap van - maar nu Jack er was om te laten zien hoe je een pirouette eigenlijk moest uitvoeren, voelde hij zich voor schut gezet. En hij vond het ergerlijk dat Tim hem waarschuwde voor het Rising Stars Concert.

'Ik weet precies wat ik doe!' zei hij tegen hen beiden. 'Ik móét gewoon de hele dag oefenen. En trouwens, jij loopt ook altijd met je drumstokjes te klooien,' zei hij tegen Tim. 'Ik zie het heus wel! Op de muren, op je knieën, op tafels... Niemand zegt tegen jou dat je ze alleen op je drumstel mag gebruiken!'

Tim deed zijn mond open en toen weer dicht, zonder een woord te zeggen.

Marmelade wist zelf ook wel dat de vergelijking tussen een danser en een drummer nergens op sloeg. Je kon moeilijk beweren dat drummen tegen de muur gevaarlijk was. Maar Marmelade was niet van plan om op te houden met springen en draaien. Zo zat hij nu eenmaal in elkaar; hij was geboren met springveren in zijn voeten. Hij ging echt niet saai en verstandig en kalm van de ene plek naar de andere lopen. Waarom zou hij? Dansen was zijn leven. Hij zou het niet uithouden als hij alleen in de studio en op het podium mocht dansen. Hij wilde overal bewegen. En wat de anderen ook zeiden: hij was niet van plan het anders te doen.