Coole leraar

De volgende morgen vroeg meneer South of Ravi en Marmelade na het ontbijt even naar zijn werkkamer wilden komen. Daar stelde hij hen voor aan een tenger gebouwde jongen, die nogal zenuwachtig leek. 'Dit is Jack Cheung. Jack krijgt de lege plek op jouw kamer, Ravi. Wil jij hem de gebouwen laten zien en zorgen dat hij zich een beetje thuis voelt?' Daarna richtte hij zich tot Marmelade. 'Meneer Penardos heeft me verteld dat jij overdag Jack onder je hoede zult nemen.'

'Klopt,' antwoordde Marmelade. 'Geen probleem.'

'Prima,' zei meneer South. 'Het is niet makkelijk om zo laat in het schooljaar nog op een nieuwe school te beginnen, maar ik weet zeker dat jullie zullen zorgen dat Jack zich hier snel op zijn gemak voelt. En dat jullie hem zullen helpen als dat nodig is.'

De jongens moesten zich haasten naar hun eerste les, dus Marmelade had geen tijd meer om Jack aan zijn vrienden voor te stellen. 'Ik vertel je straks wel wie iedereen is,' zei hij. Hij voelde zich ontzettend belangrijk. 'Kom, we moeten doorlopen. Ik wil niet te laat zijn voor de dansles.'

Ze hadden niet veel tijd nodig om zich om te kleden in de bij dansles verplichte outfit: een joggingbroek en T-shirt. Meneer Penardos stond in de studio op hen te wachten. De groep was erg klein; in het eerste jaar zaten maar vijf leerlingen die dans als hoofdvak hadden, maar alle vijf waren ze zo fanatiek als maar kon.

'Welkom, Jack,' zei meneer Penardos. 'Dit zijn Martin, Ellie, Megan en Alice. Marmelade en Martin zullen wel blij zijn met een jongen erbij!'

Jack glimlachte verlegen.

Marmelade liet hem zien waar hij zijn handdoek kon ophangen en nam hem toen mee naar de spiegelwand aan de andere kant van de studio. 'Jij doet ook vast altijd een warming-up voor je begint?' vroeg Marmelade toen iedereen aan de rek- en strekoefeningen begon.

Jack keek toe hoe Marmelade voorzichtig één arm achter zijn hoofd boog en toen met zijn andere hand tegen zijn elleboog duwde. 'Tuurlijk,' knikte hij. 'Wat ik meestal doe, lijkt hier wel op, maar dit is net even anders. Zal ik gewoon maar doen wat jij doet? Dan kan ik het snel genoeg zelf.'

Marmelade grinnikte. 'Best,' zei hij. 'En als je iets niet weet, vraag je het maar.'

'Ik wilde je wel iets vragen eigenlijk... 'zei Jack meteen.

'Ga je gang.' Marmelade was maar al te bereid de diepere gedachte achter de stretchoefening uit de doeken te doen.

'Eh... ik hoop niet dat je het een stomme vraag vindt,' zei Jack aarzelend. 'Maar waarom noemen ze jou Marmelade?'

Marmelade barstte in lachen uit. 'Dat is vanwege mijn haar,' legde hij uit. Hij schudde zijn lange, rode krullen naar achteren. Eigenlijk heet ik Marmaduke, maar dat is zo'n vreselijke naam. Zelfs de leraren noemen me Marmelade. Je weet wel, van die oranje jam?'

'Ah, dan snap ik het,' zei Jack lachend. 'Coole naam.'

'Dank je!' Marmelade begon Jack steeds aardiger te vinden.

Jack keek goed wat Marmelade deed en al snel had hij meneer Penardos' favoriete warming-upoefeningen onder de knie. Zodra hun spieren lekker los waren, begonnen ze aan de les. Iedereen concentreerde zich op de aanwijzingen van meneer Penardos, maar Jack bleef ook steeds naar Marmelade kijken om te zien of hij alles wel goed deed. Hij leek erg blij te zijn om Marmelade in de buurt te hebben. Jack bleek inderdaad een getalenteerde balletdanser, maar het was wel duidelijk dat hij niet veel van moderne dans wist. Opgelucht stelde Marmelade vast dat hij bij freestyle-dans met kop en schouders boven hem uitstak.

Aan het einde van de les riep meneer Penardos hen nog even bij elkaar. 'Het afgelopen jaar hebben jullie veel geleerd. Nu zou ik graag zien of jullie dat geleerde ook in praktijk kunnen brengen. Daarom wil ik dat jullie in deze laatste periode voor de zomervakantie allemaal je eigen dans gaan choreograferen,' kondigde hij aan. Meneer Penardos keek naar Marmelade. 'Misschien kun jij Jack een beetje helpen?' stelde hij voor. Hij richtte zich tot Jack: 'Ik weet dat je pas net begonnen bent, maar probeer het toch maar. Kijk niet zo ongerust! Het is geen examen.'

Terwijl Jack zijn handdoek ging halen, nam meneer

Penardos Marmelade nog even apart. 'Ik verwacht dat hij je steeds minder nodig zal hebben naarmate hij meer gewend raakt aan de manier waarop wij de dingen hier aanpakken.'

'O, maar ik vind het niet erg, hoor,' zei Marmelade enthousiast. 'Het is een beetje alsof ik een broertje heb gekregen. Dat is weer eens wat anders dan al die meiden met wie ik thuis zit opgescheept!'

'Dat komt mooi uit!' lachte meneer Penardos.

In de middagpauze nam Marmelade Jack mee naar de eetzaal. 'De salades zijn lekker,' raadde hij de nieuwe jongen aan, 'maar de pasta kun je beter laten staan. Je wilt niet weten hoe vies die is.'

Jack keek even snel wat de warme maaltijd van die dag was, maar besloot toen Marmelades raad op te volgen en koos de salade met blokjes kaas. Aan de tafel van Marmelades vriendengroepje schoof iedereen een eindje op, zodat Jack er ook bij kon zitten. De ochtend was zo druk geweest dat hij nog met niemand echt had kennisgemaakt.

'Chrissy, Tara, Jess en Tess,' zei Marmelade. Hij zwaaide met zijn arm naar de meisjes. 'En dit zijn mijn kamergenoten: Edward, Ben en Tim.'

'En, hoe vond je je eerste dansles vanmorgen?' vroeg Tess. 'Jess en ik zijn gek op dansen, maar ons hoofdvak is zang.'

'Ik vond het geweldig,' zei Jack verlegen. 'Meneer Penardos is een goede leraar. Ik moet alleen nog wel erg veel leren in korte tijd. Ik ben blij dat Marmelade me wil helpen... Hij is ook een coole leraar, trouwens.'

'Wauw!' Jess keek hem grinnikend aan. 'Ik zou Marmelade niet te veel complimentjes geven als ik jou was. Straks loopt hij écht naast zijn schoenen. Hij is zo al eigenwijs genoeg!'

Jack bloosde.

Marmelade vond het helemaal niet erg om een compliment te krijgen en grijnsde naar Jess. Tja, wat zal ik zeggen,' zei hij nonchalant. 'Ik kan nu eenmaal ont-zet-tend goed uitleggen.'

'Hmmm,' gromde Tara. 'Zoals laatst, bedoel je? Toen ik te laat was voor aardrijkskunde doordat mijn basles uitliep en jij me uitlegde hoe je coördinaten van landkaarten moet lezen? Bedoel je dat soms?'

Marmelade was het helemaal vergeten. 'Ik was gewoon een beetje in de war!' protesteerde hij.

'Dat kun je wel zeggen,' lachte Chrissy. 'Je legde alles verkeerd uit. Die arme Tara kon echt helemaal niks meer vinden op de kaart!'

'Oké, oké,' zei Marmelade snel. Moest ze hem nou zo afkatten waar Jack bij was? 'En jij bent zeker nooit in de war? Dat je je kapper de verkeerde instructies geeft of zo?'

Het was even stil. Dat was precies het onderwerp dat iedereen krampachtig had geprobeerd te vermijden: Chrissy's haar. Ze had het in de vakantie laten knippen en het was wel duidelijk dat ze niet erg gelukkig was met haar nieuwe super korte kapsel. Ze droeg constant een gebreid zwart mutsje, wat het niet veel beter maakte.

Chrissy deed haar mond open en meteen weer dicht. Er verschenen tranen in haar ogen.

Marmelade wilde zeggen dat het hem speet, maar tegelijkertijd wilde hij indruk maken op Jack. 'Maak je niet druk, het groeit vanzelf weer aan,' zei hij luchtig. Hij pakte zijn dienblad van de tafel en draaide zich om naar Jack. 'Kom mee, dan stel ik je even aan wat anderen voor.'

Jack glimlachte schaapachtig naar zijn tafelgenoten en liep achter Marmelade aan.

'Charlie!' zei Marmelade. 'Mogen we even bij je zitten? Dit is Jack.'

'Ik ging net weg,' antwoordde Charlie. 'Dag, regen-Jack.' Hij lachte bulderend om zijn eigen flauwe grapje.

'Negeren, die jongen,' zei Marmelade toen Charlie wegliep. 'Charlie vindt zichzelf heel wat, maar je zult vast geen last van hem hebben. En als dat wel gebeurt, waarschuw je mij maar. Dan zorg ik wel dat hij ophoudt.'

'Dat is aardig van je, Marmelade.' Jack keek over zijn schouder naar Marmelades vrienden. 'Zijn ze nu allemaal boos op je om wat je zei over Chrissy's haar?'

Marmelade keek ongemakkelijk naar het tafeltje. Waarom had hij Chrissy nou zo geplaagd? Het was overduidelijk dat ze haar nieuwe kapsel afschuwelijk vond. Aan de andere kant: hoe belangrijk was het nou helemaal? Marmelade had zijn eigen opvallende haren al jaren geleden geaccepteerd; over dat soort dingen maakte hij zich echt niet druk meer. En trouwens, een beetje geplaag moest Chrissy toch kunnen hebben? 'Ze draaien wel weer bij,' zei hij vol vertrouwen. 'Meestal kan Chrissy wel tegen een grapje.

Misschien heeft ze gewoon een slechte dag... '

'Jij zult het wel weten. Ik snap nooit iets van meisjes... ' verzuchtte Jack. 'Op mijn vorige school zaten alleen jongens en ik heb ook geen zussen. Maar jij zit op een gemengde school, dus jij begrijpt meisjes vast veel beter;'

'Eh... misschien wel, ja.' Marmelade was er niet zeker van of hij het wel zo handig aangepakt had. Maar als Jack vond dat hij het goed gedaan had, dan zou dat toch wel zo zijn? Ach, misschien stelde Chrissy zich gewoon aan. Excuses maken zou toch niets helpen. Hij kon veel beter proberen haar op te vrolijken of er een grapje over maken.

Marmelade keek nog eens naar de tafel en zag dat Jess naar hem keek. Hij knipoogde en schudde zijn rode krullen naar voren. Hij maakte schaarbewegingen met zijn hand, alsof hij zijn eigen haar afknipte. Jess stootte Tara aan en ze keken allebei toe hoe Marmelade deed alsof hij heel erg schrok omdat zijn hoofd zogenaamd kaal was. Maar de meiden lachten niet. Ze keken juist erg kwaad en draaiden zich om. Marmelade zuchtte. Misschien was het slim om voorlopig met een wijde boog om de meiden heen te lopen. Niet dat hij dat erg vond, want hij moest toch een beetje op Jack letten. En dat was nu even belangrijker.