39

'Ik heb alles geregeld wat ze nodig hebben,' zei Charlie terwijl hij zich intussen opvrat. 'De monnikshabijten, de sandalen, de gebedsboeken, de koffers - echte versleten exemplaren, alsof de broeders de gelofte van eenvoud hebben afgelegd en zich daar strikt aan houden.'

Hij zat samen met Marge en Sterling in hun woonkamer, en ze waren stuk voor stuk gespannen en bezorgd dat de gebroeders Badgett iets in de smiezen zouden hebben voordat het vliegtuig opsteeg.

'Hoe zit het met hun paspoorten?' vroeg Marge. 'Bestaat de kans dat die problemen gaan opleveren?'

'Eersteklas vervalsingen,' antwoordde Charlie. 'Ze hebben de documenten zelf geregeld.'

'Hoe zijn ze naar Teterboro gereisd?' vroeg Marge zenuwachtig. 'Ik hoop maar dat ze niet met die opzichtige limousine zijn gereden.'

'Ze hebben zich per limousine naar een van hun gesloten stomerijen in New York laten rijden. Daar zouden ze zich omkleden en vervolgens per huurauto naar het vliegveld gaan.'

Het was nu vijf minuten voor twaalf in de avond. Om middernacht zou het vliegtuig opstijgen. 

'Ik weet het niet hoor. Die twee hebben een zesde zintuig,'

klaagde Charlie. 'Als ze op het allerlaatste nippertje ontdekken dat het doorgestoken kaart is en niet op het vliegtuig stappen, ben ik er geweest.'

'Heb je gemerkt dat ze achterdochtig waren toen je ze eerder vandaag zag?' vroeg Marge terwijl ze een bierviltje versnipperde.

'Helemaal niet. Ze beschouwen mij momenteel als hun allerbeste vriend. Je moet niet vergeten dat ik degene ben die ervoor heeft gezorgd dat ze hun moeder kunnen bezoeken.'

Als het misgaat, krijg ik het op mijn brood, omdat ik het plan heb voorgesteld, dacht Sterling schuldbewust.

Toen de telefoon rinkelde, sprongen ze alle drie overeind. Charlie greep de hoorn. 'Hallo?'

'Meneer Santoli?'

'Ja.'

'Met Rich Meyers. U zult wel verheugd zijn te horen dat zojuist een chartervliegtuig is opgestegen met aan boord broeder Stanislas en broeder Casper.'

Charlies opgeluchte glimlach vertelde Marge en Sterling wat ze wilden weten.

'Ze zullen over acht uur in Waldonië landen. De politie staat al klaar om hen te arresteren. Onze agenten aan boord van het vliegtuig zullen zich vervolgens snel van hun kerkelijke gewaden ontdoen en terugvliegen zodra het vliegtuig heeft bijgetankt.'

Charlie had het gevoel alsof er een gewicht van tweeduizend ton van zijn schouders was gevallen. 'Ik neem aan dat u nog meer verklaringen van mij wilt opnemen?'

'Volgende week. Geniet u maar van uw vakantie. Ik weet dat u bereid bent mee te werken.' Meyers liet even een stilte vallen. 'Maakt u zich niet te veel zorgen, meneer Santoli. Ik denk dat u wel weet wat ik bedoel.'

'Dank u,' antwoordde Charlie rustig.

Sterling stond op. 'Het komt allemaal goed,' zei hij. 'Het komt allemaal in orde met je, Charlie. Je bent een goed mens. Nu moet ik jullie verlaten.'

'Sterling, hoe kunnen we je ooit bedanken?' vroeg Marge.

'Dat is niet nodig. Gebruik jullie tijd op aarde goed. Geloof me, de tijd vliegt voorbij.'

Marge en Charlie hielden eikaars hand vast. 'We zullen je nooit vergeten,' fluisterde Marge.

'We zien elkaar weer, dat weet ik zeker,' antwoordde Sterling, waarna hij verdween.