25

 

Toen Catherine aankwam bij Dean voelde ze dat er iets veranderd was. De man tegenover haar leek een volslagen vreemde. Weg was de lieve, zachtaardige Dean, in plaats daarvan stond hier een man die eropuit was haar te bezitten in de meest ruwe betekenis van het woord. Hij keek naar haar zoals een dom naar zijn sub zou kunnen kijken, alsof zij, haar lichaam, haar ziel, aan hem toebehoorden, althans, zo stelde zij het zich voor.

Dean nam haar hand en trok haar mee naar de bank. Zodra ze naast elkaar zaten zei hij: ‘Je zei in je berichtje dat je je aan mij wilde onderwerpen. Is dat nog steeds zo?’

‘Ik ben niet van gedachten veranderd,’ zei ze opeens nerveus wordend. ‘Maar ik weet niet goed wat je van me verwacht.’

Dean streelde haar wang. ‘Jij bent Mira uit het boek,’ mompelde hij. ‘Ik bepaal jouw mate van genot en ook hoe ik je ga laten genieten. Jij doet wat ik zeg en stelt geen vragen. Goed?’

Catherines libido reageerde meteen op Deans uitleg, maar ze was niet geheel gerustgesteld. ‘Maar wat als ik het niet kan? Ik ben nogal een zelfstandig type, Dean. En iemand meester noemen is best moeilijk voor een onafhankelijke vrouw.’

‘Dan stoppen we.’ Hij maakte een onverschillig gebaar alsof het hem niet uitmaakte. ‘Ik wil niet dat je je onprettig voelt, Catherine. Ik wil alleen dat je me vertrouwt en dat je je goed voelt.’

Ze tikte hem op zijn neus. ‘En dat ik je meester noem terwijl jij daarvoor zorgt,’ herinnerde ze hem.

Hij wiebelde met zijn wenkbrauwen. ‘Dat lijkt me niet heel vervelend, daar ben ik heel eerlijk in.’

Catherine grinnikte maar toen ze in zijn ogen keek zag ze dat het menens was. Dit was het moment. Het was nu of nooit. Zou ze spijt hebben als ze het niet zou doen? Dat leek haar wel duidelijk.

‘Ik probeer het,’ zei ze met gloeiende wangen.

Dean boog naar haar toe en kuste haar zacht. ‘Goed zo,’ gromde hij. ‘Ik moet je nog één ding vertellen voor we verdergaan.’

‘O?’

‘Ik hou van je,’ gooide hij eruit en hij kuste haar weer op haar mond. ‘Ik denk dat ik vanaf het moment dat ik je foto zag van je gehouden heb.’

Catherine kreeg tranen in haar ogen. ‘Ik was zo bang,’ fluisterde ze met verstikte stem.

Dean keek verbaasd op. ‘Bang?’

‘Dat ik de enige zou zijn die die woorden zou zeggen,’ bekende ze en ze keek hem aan zonder te geloven dat dit echt was. Als het een droom was zou het wreed ontwaken zijn.

Zijn mondhoek krulde op. ‘Eh, jij hebt nog niets gezegd, hoor.’

Ze nam zijn gezicht in haar handen en zei: ‘Ik hou ook van jou. Ik weet niet hoe het zo gekomen is en ik heb geen idee hoe we nu verder moeten, maar ik hou van je.’

‘We gaan een manier vinden,’ zei hij gedecideerd, ‘want ik kan jou niet laten gaan. Wat er ook gebeurt, Catherine, jij hoort bij mij.’ Hij keek veel te serieus toen hij toevoegde: ‘Vergeet dat straks niet.’

Catherine was even van haar stuk gebracht maar toen Dean opstond en haar meenam maakte ze haar hoofd leeg. Het enige wat telde was dat ze bij Dean was. Het was hun laatste nacht samen en ze wilde dat het perfect zou zijn.

‘Naar de slaapkamer,’ gebood hij toen ze wachtte tot hij haar voorging.

Catherine haalde diep adem en liep naar de andere kant van het huis. Ze voelde dat Dean naar haar keek en dat laaide het vuur in haar op. Toen Catherine bij de kamer was draaide ze zich om, om op Deans volgende opdracht te wachten. Of die van haar meester, dacht ze terwijl de spanning in de kamer steeg.

Zonder een woord kleedde Dean zich uit. Zijn handelingen waren niet opwindend bedoeld maar Catherine genoot evengoed van de show. Zijn machtige borst, duidelijk afgetekende buikspieren, en het zware gewicht tussen zijn gespierde bovenbenen. Hij was van top tot teen geweldig, en Catherine kwijlde bijna. Toen hij een zwarte zijden kamerjas aantrok wilde Catherine protesteren omdat die zijn heerlijke lijf aan het zicht onttrok.

Het zachte materiaal zou hem minder oppermachtig moeten maken maar het ging anders. Zijn harde lichaam was nog steeds om op te vreten en de blik in zijn ogen was zowel intimiderend als opwindend. Zijn imposante manier van bewegen maakte dat Catherine zich piepklein voelde. De gevaarlijk uitziende leren rijzweep die hij van het bed pakte en losjes in zijn hand hield leek zijn overweldigende mannelijkheid te onderstrepen, en al haar zintuigen stonden op scherp.

Zij was onderdanig, hij de meester; dat was het spel dat ze gingen spelen. Ze had de door hem aangegeven hoofdstukken van het boek gelezen en ze was erdoor geprikkeld. Ze wist wat het idee was. Laat Catherine Michaels, webdesigner en braafste meisje van de klas, achter bij de voordeur. Hierbinnen mocht ze alleen genieten, en wel op de manier die alleen Dean, haar meester, haar kon laten ervaren.

Catherine wilde dat ze zich beter had voorbereid, maar ze wist ook dat ze dan waarschijnlijk was teruggekrabbeld. Als ze tijd had gehad om erover na te denken had ze nooit ingestemd met het spel. Nu ze erover nadacht was ze blij dat haar verstand niet de kans had gekregen haar weg te houden van iets waar ze waarschijnlijk enorm van ging genieten.

Ongelooflijk, dacht Catherine. Nog niet zo lang geleden had ze in het veilige, warme huis van haar ouders achter haar laptop gezeten, hopend dat er een knappe prins langs zou komen om haar te redden uit de eentonigheid. Nou, dat was gelukt, tot op zekere hoogte, en Catherine was hopeloos verliefd geworden. Zo verliefd dat ze bereid was voor één nacht zijn seksslaaf te zijn.

‘Kleed je uit.’

Deans zacht uitgesproken opdracht bracht haar terug in het nu en kalmeerde haar iets.

‘Dat dacht ik niet, maatje,’ zei ze, zich de scène in het boek dat hij haar gegeven had herinnerend. ‘Waarom denk jij dat ik me zomaar voor jou uit ga kleden?’

Heel even zag Catherine een flits van verbazing in Deans donkere ogen. Hij herstelde zich snel en zei: ‘Ik herhaal mijn opdrachten nooit.’

Zijn stem was niet meer dan een schor gefluister. Catherine zag dat hij zich de meester voelde, van zijn lichaam en dat van haar.

‘Dat is dan jammer want ik ben helemaal niet van plan mijn kleren uit te trekken.’ Ze vouwde haar armen voor haar borst en stak haar neus in de lucht, langzaam meer in het spel komend.

Dean deed een stap naar voren en Catherine stapte instinctief naar achteren. Hij glimlachte toen hij haar vlucht zag maar bleef verder in zijn rol. Te snel stond hij zo dicht bij haar dat haar borsten zijn bovenlijf raakten. Een huivering ging door haar lijf. Was het angst of opwinding? Ze wist het niet. Een beetje van allebei misschien. Wie had gedacht dat Catherine Michaels voor kinky seks ging?

Maar terwijl ze daarover nadacht was ze zich zeer bewust van het feit dat ze met een man was die veel meer ervaring in slaapkamerspelletjes had dan zij en Catherine vroeg zich af of ze niet te veel hooi op haar vork had genomen. Misschien had ze moeten weigeren de hoofdstukken te lezen. Maar als ze dat had gedaan, had ze nooit geweten hoe het zou zijn om door hem gedomineerd te worden. Weten was altijd beter dan niet-weten.

Deans donkere, ruwe stoppelbaard was ongelooflijk aantrekkelijk. Zijn haar, van het donkerste koffiebruin, golfde over zijn voorhoofd en kwam net tot de kraag van zijn kamerjas. Zijn neus stond iets scheef, zag ze, alsof hij hem een keer gebroken had, maar hij werd er alleen maar aantrekkelijker van. Zijn ogen… o, wow. Zijn ogen waren verpletterend donker en waren haar op dit moment aan het verslinden. Nee, Deans lichaam en gezicht zouden geen schoonheidsprijzen winnen, daar was hij te hard en te grof voor, maar ze durfde er heel wat om te verwedden dat de vrouwen bij bosjes voor hem vielen. Hij had het voor het kiezen. De jager waar vrouwen zichzelf over het algemeen liever niet aan bonden maar waar ze maar al te graag een hitsig nachtje mee doorbrachten. Ten minste één keer in hun leven. Had hij deze spelletjes ook met anderen gedaan? Catherine had geen zin om daaraan te denken en schudde de gedachte snel van zich af.

Zijn hand langs haar wang onderbrak haar onsamenhangende gedachtegang. Zou hij haar pijn doen? Natuurlijk niet. Ze schaamde zich dat ze het durfde te denken. Dit is Dean, de man op wie je sinds vijf dagen smoorverliefd bent.

‘Je bent mooi, weet je dat?’ mompelde hij. Ze kreeg geen kans om antwoord te geven want hij liet zijn grote, ruwe hand langs haar nek glijden. Hij wipte het eerste knoopje van haar blouse los en Catherines lichaam begon bijna te spinnen. Ze liet hem nog een knoopje lostrekken en herinnerde zich toen wat haar rol was en duwde zijn hand weg. Hij keek alleen maar met zijn intense ogen en leek te genieten van haar gedraai, tenminste, als ze de valse grijns om zijn mond moest geloven.

‘Als jij het niet doet, doe ik het,’ gromde hij. ‘En dat kan zachtaardig… of minder zachtaardig. Aan jou de keus, zoals altijd.’

Hij leek haar iets te willen vertellen maar Catherine wist het niet zeker. Zonder erbij na te denken viel ze tegen hem uit met een paar woorden die ze gewoonlijk nooit gebruikte. Catherine voelde haar gezicht warm worden en sloeg een hand voor haar mond toen ze besefte wat ze gezegd had. Was ze te ver gegaan?

Zijn gezicht werd kil en zijn mond een dunne streep. Voordat ze tijd had om met haar ogen te knipperen greep Dean haar bij haar middel en hij gooide haar over zijn schouder.

‘Dean!’ gilde ze, het spel vergetend.

‘Nee, je noemt mij meester, weet je nog?’ Hij liep naar het bed en zette haar weer neer.

‘Wat doe…’ Catherine kon haar zin niet afmaken want Dean draaide haar om met haar gezicht naar het bed. Hij liet haar vooroverbuigen en ging achter haar staan. ‘Dus je gaat voor de minder zachtaardige benadering, begrijp ik?’

Ze wist niet precies wat hij bedoelde tot ze voelde dat haar rok omhoog werd getild. Toen Dean aan haar blauwe zijden slipje begon te trekken, verstijfde Catherine. ‘Nee.’

Dean ging over haar heen hangen en fluisterde in haar oor. ‘Is dat echt wat je wilt? Dan stoppen we nu en doen we het nooit meer. Zeg het maar, Catherine. Jij hebt de keus, altijd.’

Wilde ze stoppen voordat ze echt waren begonnen? Dean zou haar nooit pijn doen. Niet echt. Hij wilde dat ze genoot, had hij gezegd. En ze vertrouwde erop dat hij deed wat hij beloofde. ‘Nee,’ besloot ze. ‘Ik wil niet stoppen.’

‘Hm, goed zo meisje,’ zei hij en hij ging weer rechtop staan. Ze hoorde Dean kreunen toen hij haar slipje verder kapottrok en het van haar lichaam viel, zodat haar billen en de rode krulletjes tussen haar benen zichtbaar werden. Ze voelde zijn grote hand weer, alleen in plaats van haar gezicht streelde hij nu haar kut. Alsof hij het recht had. Alsof hij haar bezat.

Hij liet zijn vingers van voor naar achter glijden en hield haar met zijn andere hand op haar plaats. Niet dat ze probeerde om weg te komen. Ze was met geen tien paarden weg te krijgen van Deans strelingen.

‘Ik ga je niet neuken,’ zei hij. ‘Niet tot je ernaar verlangt. Niet tot je het vriendelijk vraagt.’

Ondanks zijn belofte wist Catherine dat ze niet tegen hem bestand was. Ze had zich nog nooit zo machteloos gevoeld. ‘Ik smeek niet,’ zei ze zonder zeker te weten of ze dat waar kon maken.

Hij klakte met zijn tong. ‘Jij kan wel een lesje gehoorzaamheid gebruiken, slaafje.’

Dat had ze niet achter hem gezocht maar toen verdween zijn hand en ze zette zich schrap. Ze hoefde niet lang te wachten op de eerste stekende pijn van het rijzweepje. Catherine slaakte een kreet, meer van schrik dan van pijn. Haar hoofd zakte op het bed en de tranen sprongen in haar ogen.

‘Doe je zelf je kleren uit of heb je nog een aanmoediging nodig?’

‘Nee,’ gromde Catherine. Shit, waarom zei ze dat? Ze wilde toch niet dat hij haar sloeg… of wel?

Er volgde een tweede tik van het zweepje tegen haar kont, deze keer minder hard dan de eerste. Ze kreunde en beet hard in haar onderlip. Catherine had zich al eerder voor Dean uitgekleed maar om de een of andere reden wilde ze die heerlijke pijn op haar huid voelen.

‘Doe wat je gezegd wordt.’

Catherine knikte en gaf zich voor het eerst aan het spannende spel over.

Dean vloekte en gooide het rijzweepje naar de andere kant van de kamer. Het vloog tegen de gordijnen aan en viel op de grond.

Helder denken werd onmogelijk toen Catherine zijn harde lul tegen haar omhoogwijzende achterste voelde. Het was zo’n korte aanraking dat ze het zich wellicht ingebeeld had. Langzaam stapte hij weg en hij liet haar weer omhoogkomen.

‘Je kleren,’ zei hij zacht.

Catherine keek langs haar lichaam naar beneden en begon aan de parelknoopjes van haar blouse. Toen ze de laatste los had gemaakt en de stof openviel duwde Dean de blouse van haar schouders. Hij viel in een zijden hoopje op de vloer en nu durfde ze hem aan te kijken. De wilde blik in zijn ogen was er een om rekening mee te houden. Hij was meer dan opgewonden en staarde naar het witte kant van haar beha alsof ze een feestmaal was.

‘Perfect,’ mompelde hij. ‘Je mag naar de badkamer gaan om je te verkleden. Als je klaar bent kom je naar de keuken.’

Catherine kon bijna niet geloven dat Dean haar weg liet lopen om zich te verkleden. Ze was klaar geweest om te worden verslonden. Ze had zich voorgesteld dat ze haar kleren uit zou doen en dat Dean haar dan op het bed zou leggen waar ze de liefde zouden bedrijven. Toen ze aan de hoofdstukken dacht die ze had gelezen, herinnerde ze zich dat Mira’s meester haar ook een bepaalde outfit liet aantrekken. Haar haar op een bepaalde manier liet opsteken. Het was opwindend geweest om te lezen hoe geil Mira was geworden toen haar meester haar zag en hij wist dat ze zijn instructies tot op de komma had opgevolgd. Mira had een speciale beloning gekregen voor haar goede gedrag. Catherine wist dat ze om het spel te spelen ook echt alles moest doen. Geen halve maatregelen.

Toen ze richting de badkamer liep keek Catherine om naar Dean. Hij staarde naar haar kont waar waarschijnlijk rode striemen op zaten van de zweep. De hitte in zijn ogen leek dwars door Catherines huid heen te branden.

In de badkamer trok Catherine langzaam haar beha uit. Ze nam de tijd en verzamelde zo veel mogelijk moed, maar toen ze een straaltje vocht tussen haar benen voelde lopen wist ze wat ze moest doen. Dean kon haar bijna alles vragen en ze zou hoogstwaarschijnlijk ja zeggen. Ze had het zwaar te pakken. O, ze had het verwerpelijk gevonden toen Dean haar had geslagen met de zweep maar diep vanbinnen, in een verborgen hoekje, was Catherine bij de eerste tik van het leer verkocht geweest. Ze kwam bij de gedachte al bijna klaar.

Catherine moest echter bij de les blijven. Ze moest onthouden dat het een spel was. Hij was de meester, zij onderdanig. In het verhaal had Mira bijna meer macht gehad dan haar meester, omdat het spel gewoonweg niet door zou kunnen gaan als ze niet zo onderdanig was. Zo simpel was het. Die wetenschap hielp en Catherine deed haar rok uit. Toen ze het gevoel van Deans hand op haar kont terughaalde zwol haar klitje op. Dean was bloedgeil geweest en klaar om haar te nemen, dat wist ze zeker.

Catherine verdreef alle erotische beelden met Deans ruige lijf uit haar hoofd en keek de badkamer rond. Ze zag een lange zwarte nachtjapon over de douchestang hangen. Ze pakte hem en bekeek het gewaad. Het was van elastisch materiaal gemaakt met een paar strategische stukjes kant op het kruis en bij de borsten. Ze haalde het van de hanger en liet het over haar hoofd glijden. De mooie stof sloot als een tweede huid om haar lichaam. Ze keek in de vrijstaande spiegel met de notenhouten lijst en schrok bijna van de sensuele vrouw die ze zag.

‘Niet te geloven dat ik dit doe,’ zei ze tegen haar spiegelbeeld. Ze zuchtte en liep naar de deur. ‘Daar gaan we dan.’

Toen ze de keuken in kwam zag Catherine Dean aan tafel zitten. Zijn zwarte kamerjas hing open aan de voorkant en ze zag de krulletjes die zijn machtige borstkas bedekten, maar de tafel belemmerde haar zicht op meer. God, wat verlangde ze naar hem. Een deel van haar wilde het spel ter plekke staken om samen in bed te duiken. Maar toen ze in zijn ogen keek zag ze dat hij openstond voor alles. Hij gaf haar alle ruimte om zich terug te trekken. Dat was genoeg om naar hem toe te lopen.

Ze wachtte naast de stoel en wist dat ze zijn toestemming moest krijgen voordat ze mocht gaan zitten. Dat tartte haar vrouwelijke trots en dat wist hij, getuige de grijns op Deans gezicht. Hij nam de tijd, bekeek haar van top tot teen, langzaam, alsof hij elke welving uit zijn hoofd leerde, en glimlachte. ‘Ik dacht wel dat je er goed uit zou zien in die nachtjapon.’

Ze plukte aan het dure materiaal en vroeg: ‘Wanneer heb jij tijd gehad om te winkelen?’

‘Vandaag.’

‘Dit is geen goedkoop ding,’ zei Catherine, duizelig van het feit dat hij voor haar was gaan winkelen.

Hij wees naar de stoel tegenover hem en zei: ‘Ga maar zitten, lieverd.’

Catherine sloeg haar armen over elkaar en bleef staan. ‘Ik heb niet zo’n trek, dank je.’

Een kort lachje maar hij herstelde zich snel. ‘Dwing me niet om op te staan. De zweep is nog in de buurt.’

Catherine probeerde niet te denken aan Dean die haar sloeg met de zweep want haar lichaam zou zeker reageren. In plaats daarvan bleef ze staan waar ze stond en ze trok een wenkbrauw op, hem tergend zoals een heel stoute onderdanige zou kunnen doen.

‘Je moet eten, Catherine,’ zei hij zachter. ‘Het zou nogal een domper zijn als je straks flauwvalt, denk je ook niet?’

Haar rol vergetend zei Catherine: ‘Dus ik zal mijn energie hard nodig hebben, bedoel je?’

‘Zeker weten,’ gromde hij. ‘Heel, heel, heel hard.’

Catherine liet haar armen zakken en ging op de stoel zitten. Ze stopte haar nachtpon netjes in onder haar benen om in elk geval de schijn van preutsheid op te houden. Dean pakte zijn servet, legde het op zijn schoot en begon iets te eten wat een soort stoofpot leek. Catherine ademde de rijke geur in en haar maag rommelde duidelijk hoorbaar. Ze bloosde.

Een mondhoek ging omhoog, ten teken dat hij haar behoefte aan voedsel gehoord had. ‘Eet. Daar knap je van op.’

Ze was niet erg gecharmeerd van de manier waarop hij zei wat zij moest doen. Een deel van haar werd opstandig van het moeten opvolgen van bevelen, en een ander deel leek er opgewonden van te worden.

Catherine pakte haar lepel op en nam een klein hapje maar brandde meteen haar tong en gooide de lepel terug in de kom. ‘Het is te heet,’ mompelde ze en ze keek hem narrig aan.

Deans broeierige blik hield haar gevangen terwijl hij naar haar mond keek. Hij boog voorover en pakte haar lepel met wat van het stomende voedsel erop. Ze keek hopeloos gebiologeerd toe hoe hij erop blies, zijn blik geen seconde afwendend. Toen hij tevreden was hield hij de lepel voor haar lippen en zei: ‘Mond open, Catherine.’

Ze gehoorzaamde.

Het was raar om gevoerd te worden door een man. Op een bepaalde manier leek het nog intiemer dan seks. Catherine kauwde op het vlees en de groenten en slikte, verbaasd dat hij vooroverleunde om een druppel saus van haar lip te vegen. Hij bracht de druppel naar zijn eigen mond en zoog hem naar binnen. Haar lichaam reageerde hevig.

De rest van de maaltijd genoten ze in stilte. Catherine vermoedde dat hij haar de tijd gaf om zich op het volgende onderdeel voor te bereiden. Ze was vooral blij dat ze wat eten in haar maag had. Het was raar om te merken dat ze zo’n trek had. Ze had met Gracie geluncht maar ze was zo zenuwachtig geweest voor vanavond dat ze niet meer dan een paar stukjes kip en een salade naar binnen had kunnen werken. Nu werd ze rustig door het eten en de stilte. Toen Catherine naar hem durfde te kijken beet hij net een stuk stokbrood af en het was haar duidelijk dat ze diep in de problemen zat. Hoteldebotel verliefd worden op een man die ze morgen ging verlaten was niet een van haar meest briljante ideeën geweest.

Opeens veegde Dean zijn mond af met zijn servet terwijl hij zijn stoel naar achteren schoof. Boven haar uit torenend stak hij een hand uit en hij vroeg: ‘Klaar?’

Catherine slikte een hap door. ‘Klaar waarvoor?’

‘Om mijn onderdanige slaafje te zijn,’ mompelde hij.

God, nee, waarom begon haar kutje nu te kloppen? ‘Jij hebt wel veel ervaring met dit soort dingen, hè?’ zei ze, hopend dat ze haar gierende zenuwen onder controle zou kunnen houden. ‘Ik vraag me af hoe dat komt.’

‘Je vraagt wel veel,’ zei hij grijnzend. ‘Nu heb ik een vraag. Vond je de rijzweep lekker?’

Catherine zweeg. Ze was niet van plan hem die informatie te geven.

‘Ik denk het wel,’ zei hij zacht en hij deed een stap in haar richting. Ze voelde zijn adem tegen haar wang en ze rilde. ‘Ik denk zelfs dat het frustrerend was dat ik opeens ophield. Klopt dat, liefje?’

‘Misschien,’ zei ze, niets bevestigend, niets ontkennend.

‘Hm,’ fluisterde hij en zijn lippen streken vederlicht langs haar linkerwang.

Het minimale contact bezorgde Catherine bijna een climax. Dean nam afstand en Catherine zag dat de aanraking hem ook niet onberoerd liet. Het hielp om te weten dat ze niet de enige hopeloos smachtende was.

‘Hou het maar lekker voor jezelf dan,’ zei hij. ‘We komen later wel terug op de rijzweep.’

Toen hij zich omdraaide en de keuken uit liep liet hij het aan haar om te blijven zitten of hem te volgen en Catherine verstijfde. Hem volgen was een risico en totaal onverstandig, maar was dat niet precies waarvoor ze gekomen was? Dean prikkelde al haar zintuigen en zette ze stuk voor stuk op scherp. Hij zou weleens haar ultieme avontuur kunnen zijn.

Toen ze begon op te staan om hem te volgen kwam Dean terug. ‘Je vindt het wel heel moeilijk om te gehoorzamen, hè?’ Voordat ze antwoord kon geven had hij haar uit de stoel getild en over zijn schouder geslingerd.

‘Dean!’ Catherine gilde en trommelde op zijn rug. Dat had weinig zin want dat deel van zijn lichaam was al net zo hard en solide als de rest. Hij was te groot, te sterk, en de arm die haar vasthield week geen millimeter. ‘Je moet echt ophouden met dat gesjouw met mij. Ik meen het!’

‘Meester,’ mompelde hij. ‘Dat vergeet je steeds, liefje.’

Toen hij haar weer neerzette was Catherine terug in Deans slaapkamer. Zijn blik brandde op haar huid. ‘Meester,’ zei ze, meer als belediging dan als blijk van respect.

Hij grinnikte. ‘Noem me maar hoe je wilt. Het maakt niet uit.’

Haar ogen gingen wijd open door zijn aanbod. ‘Niet?’

Hij schudde zijn hoofd. ‘Het gaat om jou en mij,’ fluisterde hij. ‘Ik wil je. Volgens mij wil ik je al mijn hele leven. En jij wilt mij ook, anders zou je hier allang mee gestopt zijn.’

Ze sloeg haar ogen neer. Ze kon hem niet laten zien hoe ernstig ze naar hem verlangde. Hoeveel ze van hem hield. Ze beefde toen Dean met zijn vinger een lijn tussen haar borsten trok en zei: ‘Zo mooi en zacht. Ik hou van je, Catherine. Alleen van jou.’

Haar hartslag versnelde door zijn eerlijkheid. Hij zette zijn hand onder haar kin en dwong haar hem aan te kijken. Hij leek niet te accepteren dat ze zich voor hem verstopte. ‘Zeg het,’ zei hij zacht.

‘Ja, alleen van jou,’ zei ze, dezelfde woorden gebruikend die hij tegen haar had gezegd.

Dean kreunde en drukte zijn lippen op de hare. Hij was niet zacht en teder. Hij was ruw en wild en proefde haar begerig. Voor Catherine was het nog niet genoeg. Zijn tong eiste toegang tot de hete holte van haar mond en Catherine liet hem onmiddellijk toe. Een andere keus had ze niet. Lust en gezond verstand vochten om de regie en de lust won.

‘Je smaakt naar vrouw, als de teerste bloem, vooral als je je zo heerlijk overgeeft,’ fluisterde hij tegen haar mond.

Haar hartslag sloeg over bij het horen van die romantische woorden. Catherine sloeg haar armen om zijn nek en beefde toen hij haar dicht tegen zich aan trok. Zijn harde lul prikte in haar buik en hartstocht raasde door haar aderen.

Dean liet haar lippen los en kuste een spoor langs haar kin, haar nek, waar hij even bleef knabbelen en zuigen. Catherine voelde zijn zware erectie nog harder worden en haar adem stokte. ‘Ik kan niet meer wachten, Dean,’ smeekte ze ongegeneerd. ‘Alsjeblieft.’

‘Game over,’ mompelde hij en hij kuste haar weer op de mond.

Halleluja, dacht Catherine met een tevreden glimlach.