L'auteur raconte ses années à Paris avec sa première femme et son jeune enfant. Ils avaient souvent faim mais savaient profiter du moment présent. Chaque jour était pour lui source d'enrichissement, de toute évidence. Paradoxalement l'auteur a écrit ce livre à la fin de sa vie, se remémorant ses rencontres littéraires (Ezra Pound, Gertrude Stein, Fitzgerald ...). C'est vivifiant. Pourtant peu de temps après l'écriture de ce livre, Hemingway se suicidera. Dans son ultime combat, la nostalgie aura été la plus forte.

None

None

De oude man en de zee, veelvuldig vertaald en verschillende malen succesvol verfilmd, wordt wereldwijd gezien als een meesterwerk in de literatuurgeschiedenis. Het is
een klassiek verhaal over de eeuwigdurende strijd tussen mens en natuur; zeer symbolisch en diepzinnig.
De oude Cubaanse visser Santiago gaat door het leven als 'salao', een naam die voor de ergste vorm van tegenslag staat. Al 84 dagen moet hij met een lege boot naar de
haven terugkeren. Andere vissers, de één met een nog betere vangst dan de ander, kunnen het vaak niet nalaten de oude man te bespotten. Een enkele keer kijken ze hem
slechts in het voorbijgaan meelijwekkend aan. Op een dag waagt Santiago zich verder en verder op zee. Zijn moeite wordt beloond: na een langdurige worsteling met een
reuzenvis behaalt de oude visser zijn grootste overwinning. Halfdood van uitputting bindt hij de reus achter zijn boot en keert trots naar huis terug. Maar de strijd
is nog niet ten einde...

Amazon.com Review

As a youth of 18, Ernest Hemingway was eager to fight in the Great War. Poor vision kept him out of the army, so he joined the ambulance corps instead and was sent to France. Then he transferred to Italy where he became the first American wounded in that country during World War I. Hemingway came out of the European battlefields with a medal for valor and a wealth of experience that he would, 10 years later, spin into literary gold with A Farewell to Arms. This is the story of Lieutenant Henry, an American, and Catherine Barkley, a British nurse. The two meet in Italy, and almost immediately Hemingway sets up the central tension of the novel: the tenuous nature of love in a time of war. During their first encounter, Catherine tells Henry about her fiancé of eight years who had been killed the year before in the Somme. Explaining why she hadn't married him, she says she was afraid marriage would be bad for him, then admits:

I wanted to do something for him. You see, I didn't care about the other thing and he could have had it all. He could have had anything he wanted if I would have known. I would have married him or anything. I know all about it now. But then he wanted to go to war and I didn't know.

The two begin an affair, with Henry quite convinced that he "did not love Catherine Barkley nor had any idea of loving her. This was a game, like bridge, in which you said things instead of playing cards." Soon enough, however, the game turns serious for both of them and ultimately Henry ends up deserting to be with Catherine.

Hemingway was not known for either unbridled optimism or happy endings, and A Farewell to Arms, like his other novels (For Whom the Bell Tolls, The Sun Also Rises, and To Have and Have Not), offers neither. What it does provide is an unblinking portrayal of men and women behaving with grace under pressure, both physical and psychological, and somehow finding the courage to go on in the face of certain loss. --Alix Wilber

From Library Journal

These dual Hemingways are the latest volumes in the Scribner Paperback Fiction series (Classic Returns, February 15, p. 187). They offer quality trade size editions, featuring attractive covers and easily readable type size. Two of the greats.
Copyright 1995 Reed Business Information, Inc.