Smakelijke culinaire thriller over de schone schijn van restaurants en het voedsel dat er geserveerd wordt, gesitueerd op het door de maffia geteisterde Sardinië. Gigi Vianello is de charmante, zwierige eigenaar van een duur restaurant in Cagliari, Chez Momò geheten. Zijn ogen hebben een verschillende kleur: een blauw en eengroen oog, wat hem een merkwaardige uitstraling geeft. Hij heeft zijn leven in Venetië als drugsdealer in discotheken in allerijl moeten verlaten en zich gevestigd op Sardinië, waar zijn naam niet bekend is en hij niet zo snel door de politie gezocht zal worden. Hij is geen standaard crimineel die met pistolen zwaait en met geweld macht probeert te verwerven, maar eerder een onfatsoenlijke ondernemer die zijn vak goed verstaat: groothandel in afgekeurde voedingsmiddelen. Hij koopt en verkoopt sjiek voedsel in alle uithoeken van de wereld. Voedsel dat in de supermarkten terechtkomt, in dure restaurants of in de gaarkeukens van weeshuizen. Een markt die beheerst wordt door een nieuwe maffia die brutaal en gewetenloos haar gang gaat in een maatschappij waarin blijkbaar op alle gebieden geknoeid wordt en ook voedsel niet meer te vertrouwen is.

In Iran raakte Kader Abdolah betrokken bij het verzet tegen zowel de sjah als de ayatollahs. In 1988 vluchtte hij via Turkije naar Nederland. De Kraai gaat zowel over Iran als Nederland. Hij heeft zich in Nederland altijd thuis gevoeld. Maar hij plaatst er wel een kanttekening bij. Abdolah: “Ik voel me thuis in de Nederlandse taal.” Hij is dankbaar dat hij uiteindelijk schrijver van beroep is geworden, maar zijn ouderlijk huis in Iran beschouwt hij nog altijd als thuis. Ooit wil hij terug. Voor Abdolah zijn zeventien of achttien boeken niet voldoende om Nederland achter zich te laten. Abdolah:“Ik ben vrij, maar Iraanse schrijvers zijn niet vrij. Ik heb een enorm schuldgevoel. Ik kan het alleen met mijn boeken goedmaken. Ik moet bijzondere boeken schrijven om mijn vlucht goed te maken. Nu ben ik halverwege.”

Kruimeltje heeft geen ouders en is gaan zwerven toen zijn pleegmoeder, vrouw Koster, overleed. Zij viel van de keldertrap toen zij een emmer kolen haalde. Het enige wezen dat nu nog om Kruimeltje geeft is zijn hond Moor, die al zijn avonturen deelt. Als het winter wordt en de straten onder een dikke laag sneeuw liggen en de arme Kruimeltje niet meer weet waar hij naar toe moet, ontfermt Wilkes, een oude man uit een klein vervallen winkeltje, zich over de twee en geeft ze een warm onderkomen.

Wie de avonturen van Pietje Bell in de havenstad Rotterdam gelezen heeft, zal best begrijpen dat het Pietje, inmiddels al een hele meneer, in ons kleine landje wel wat benauwd wordt. Hij gaat daarom naar Amerika, het land van de onbegrensde mogelijkheden naar men zegt. Hoe Pietje, nu echt Piet geworden, het eraf brengt aan de overkant van de grote haringvijver, zal iedere levenslustige jongen graag willen weten.

Na zijn terugkomst uit Amerika gaat Pietje Bell opnieuw werken als journalist bij het Rotterdamse dagblad 'De Morgenpost". Het alleen-zijn begint Pietje na een paar jaar nogal te vervelen en hij vraagt Mien Kuijer, eens ook lid van de nu niet meer bestaande vriendengroep "De Vrolijke Bende', of zij zijn vrouw wil worden. Weer een paar jaar later komt Piet op een dag thuis en merkt dat hij vader is geworden van een zoon, die ook de naam Piet krijgt. Pa Piet krijgt in de jaren daarna nog twee zoontjes, Dirk en Bob. En zouden die drie jongens net zo lief en braaf zijn als hun vader vroeger was? Moet je net geloven!

In het eerste deel ('Meesters van schaduw', 2008)* ontvluchtte een jonge, veelbelovende leerling (Otah) het strenge trainingskamp van 'de dichters'. Deze dichters hebben een speciale gave, zij kunnen een 'Andat' aan zich binden, waardoor de bevolking wordt beschermd met de bijzondere krachten van dit wezen. Otah is de zesde zoon van een koning (Khai) en maakt eigenlijk geen kans op troonopvolging. Dat hangt af van wie van de zoons de anderen weet te vermoorden. Maar wat als een dochter stiekem de andere zoons vermoordt? Wie volgt dan de Khai op? Dat gebeurt in dit tweede deel, dat werkelijk bol staat van intriges, geheimen en onopgeloste moorden. Otah keert hierin terug naar zijn geboortestad en ondanks dat hij eigenlijk niet mee mag doen met de moordpartij rondom de troonopvolging, mengt hij zich er uiteindelijk toch in. Met zijn debuutroman liet Abraham al zien dat hij soepel kan schrijven en vooral goed is in dialogen. Hij introduceerde een originele fantasywereld, waar magie slechts op de achtergrond een rol speelt. Het gaat hem meer om subtiele emoties en complotten die gesmeed en ontrafeld worden, dan almachtige magiers en monsters. Dit verhaal speelt zich wederom vrijwel uitsluitend af in de benauwde omgeving van een stad, vol duistere steegjes vol gevaren.