30
Sly volgt het spoor
Terwijl Sidneys erectie bezig was af te zakken, drukte inspecteur Sly – uiteraard tevergeefs – op de knopjes van zijn telefoontoestel. Nadat hij dit twintig seconden had volgehouden moest hij zich erbij neerleggen dat Sidney had opgehangen. Sly legde zelf ook de hoorn op de haak en gaf een jonge duvels-toejager in uniform de opdracht om een wagen met chauffeur voor te laten rijden. Hij zei dat hij ‘naar de Big Ben’ ging.
Hij belde Derek op. Of Derek wist of zijn vrouw familie of vrienden had in Londen? Derek sprak (en dacht) over Londen alsof het net zo ver en afgelegen was als Saturnus. Nee, ze waren nog nooit in Londen geweest. Ze kenden niemand in Londen.
Inspecteur Sly zei dat hij er morgen heen zou gaan, “ijs en weder dienende”.
Hij zei het op een manier alsof zijn vervoermiddel zou bestaan uit een slee, getrokken door een koppel poolhonden en beladen met proviand. Hij deed het voorkomen alsof het een tocht vol gevaren zou zijn, waarbij de elementen lucht, aarde, water en vuur hem allemaal zouden tegenwerken. In zekere zin had hij nog gelijk ook. De Mi, de snelweg naar Londen, eiste – en kreeg – dagelijks mensenoffers.
Daarna belde Sly zijn vrouw en droeg haar op om een kleine koffer voor hem te pakken. Hij was ‘Coventry Dakin op het spoor’ en ‘zou misschien een tijdje wegblijven’. Sly’s vrouw sprong een gat in de lucht toen ze het nieuws van zijn afwezigheid hoorde, maar zorgde ervoor dat haar stem niets verried. Deze dubbelhartigheid was haar tweede natuur geworden.
Ze was zevenentwintig jaar geleden met Sly getrouwd, toen hij op de politieschool zat met idealen en zij typiste was met een salaris. Ze had haar man zien veranderen in een barbaar. Het kwam vast door alle misdadigers met wie hij in aanraking kwam. Mevrouw Sly ging naar de bijkeuken en begon de enorme katoenen overhemden van haar man te strijken.
Inspecteur Sly van de recherche bereidde zich vast voor op de volgende dag. Hij vulde zijn aktentas met dossiers, diskettes en handenvol foto’s waarop je Coventry zag dansen, zwemmen en spitten; met pasgeboren baby’s, met een hoepel om haar middel; je kon zien hoe ze op een plaid in het park zat, met halftoegeknepen ogen tegen de zon in kijkend; hoe ze aardappels schilde; een luier verschoonde; de krant las op een bankje in het park. Er was een foto van Coventry samen met Mary; met John; Coventry in lange broek, korte broek, jas, zomerjurk; en tot slot Coventry die een vuurwapen op de camera gericht hield, de foto die Sly had uitgezocht voor wat hij noemde de ‘medea’.