De Mole ⁄ Kent-brieven

Aan: Barry Kent

ITK SR

Unit 2

Ridley Centrum voor Jeugdige Delinquenten

Ridley-Upon-The-Dour

LINCOLNSHIRE

Leicester, 2 april 1987

Beste Baz,

Het was fijn je dinsdag te zien. Het gevangenis-uniform staat je goed. Je moet vaker blauw dragen wanneer je eruit komt. Bovendien, Baz, schijnt het goed voor je te zijn niet te roken. Je adem stonk niet zo weerzinwekkend als anders. Waarom houd je er niet helemaal mee op? Het spijt me dat ik je slecht nieuws moet brengen, maar je verloofde, Cindy, woont nu samen met Gary Fullbright, de bodybuilder, weet je nog wel? Hij won de ‘Mister Muscle’ verkiezing in 1985. Cindy verwacht zijn baby over vier maanden. Ik neem aan dat je nu nog helemaal duizelig bent van de schok dus zal ik je even de tijd gunnen je te herstellen. Baz, Cindy is je liefde niet waard, treur dus alsjeblieft niet om haar. Ze had nooit schone nagels en ze had geen enkele smaak in kleding. Dat zwarte rubber pak dat ze (met afgetrapte naaldhakken en een geladderde visnet panty) op je vaders begrafenis droeg, zal ik niet gauw vergeten. Bovendien, Baz, had ze de intellectuele spankracht van een versleten elastiekje. Ik had het een keer met haar over de politiek in het Midden-Oosten en het werd me duidelijk dat ze dacht dat meneer Arafat het Arabische equivalent was van meneer Kipling—een buitenlands soort koekjes.

Nu over iets anders. Je moet de groeten van Nigel hebben. Hij zou je graag willen komen bezoeken maar hij vertrouwt zichzelf niet, hij is bang dat hij bij het hek van de gevangenis in tranen uit zou barsten. Hij denkt ook dat jouw medegevangenen misschien zouden schrikken van zijn uiterlijk en jou erom zouden lastigvallen op de slaapzaal. Hij is nu een kaalhoofdige boeddhist en draagt een oranje jurk en oranje teenslippers (weer of geen weer). Maar afgezien van die oppervlakkige veranderingen is hij nog steeds dezelfde oude Nigel, al heeft hij helaas zijn ontslag gekregen bij de bank: godsdienstige vervolging komt in dit land nog steeds voor, vrees ik.

Hier is niet veel gebeurd. Het provinciale leven sleept zich moeizaam door de uren en dagen en maanden en jaren heen. Ik geloof dat het tijd wordt dat ik de bibliotheek verlaat, Baz. De houding van het gewone publiek tegenover boeken is vol minachting. Gisteren vond ik een plakje bacon in A Dictionary of Philosophy. Het had kennelijk gediend tot boekenlegger. Ook vond ik in hetzelfde boek een briefje aan een melkboer:

Beste melkboer,\

 

Ik zou u erg dankbaar zijn als u zo vriendelijk zou willen zijn voortaan een extra fles halfvolle melk neer te zetten. Dat wil zeggen, vanaf vandaag, dinsdag, zou ik graag dagelijks twee flessen halfvolle melk bezorgd willen hebben. Ik hoop dat u wilt delen in mijn geluk bij het nieuws dat mijn vrouw bij mij is teruggekeerd. Ik weet hoe u en zij gesteld waren op die vroege-ochtendbabbeltjes op de drempel. Helaas heb ik niet dat contact met het volk dat mijn vrouw heeft. Ik ben mij echter ten volle bewust van uw prestaties op het gebied van de melkbezorging in alle weersomstandigheden, en als ik in het verleden de indruk mocht hebben gegeven een zuur en stug karakter te bezitten, dan spijt me dat. Ik ben ‘s-morgens vroeg niet op mijn best. Ik word achtervolgd door een steeds terugkerende nachtmerrie: ik geef een lezing voor een zaal vol studenten en halverwege besef ik plotseling dat ik spiernaakt ben. Misschien hebt u ook weleens dergelijke verstoorde nachten. Naar wat ik van u heb gezien vanuit mijn slaapkamerraam schijnt u een gevoelig mens te zijn. U hebt een intelligent voorkomen. Wees niet beledigd, melkboer, maar ik denk dat u niet veel opleiding hebt gehad, dus waarom laat u ons niet helpen bij uw verdere ontwikkeling door onze weivoorziene boekenplanken te raadplegen? U kunt gerust welk boek dan ook lenen—afgezien van de eerste edities, die een uiterst voorzichtige behandeling vereisen—, normaal gesproken zou ik laagopgeleide mensen aanraden gebruik te maken van de bibliotheek, maar de staf van onze plaatselijke afdeling bestaat uitsluitend uit stomme idioten. Denkt u eens na over mijn voorstel en schrijft u ‘ja of ‘neen’ onder aan dit papier. Met de hartelijke groeten, Richard Blythe-Samson (Nr. 19)

Neen. U bent me nog geld voor zes weken schuldig. De melkboer.

Nou, Baz, ik stop ermee. Ik hoop dat je je niet te veel aantrekt van dat met Cindy, maar iemand moest het je wel vertellen en wie beter dan je oude makker,

Adriaan ‘Brein’ Mole

P.S. Ik ben vandaag jarig. Ik word negentien en God, wat heb ik genoeg van dit leven.

Unit 29

9 april 1987

Ha, ‘Brein’,

Cindy heb geschreve en ze zeg dat je lieg over haar en Gary Fullbright en dat ze heel niet zwanger is ze is allenig maar wat dikker geworde nou ze in de patatzaak werkt ze zweer op de kop van der hond dat ze nog gek op me is en ze op me wach Ze komp me allenig maar niet bezoeken omdat ze mikrenne heb jij heb ook lef om zo over der te lulle de pot verweit de ketel ik heb hele rare dinge gehoort over Pandora dat ze met jannenalleman in de koffer duik ook met spleetogen en joegoslaven der is hier een sipier die een zoon op Oxford heb zitte die ken Pandora en die zeg dat ze een slet is waarom doe je al dat melkboergedoe het was puur gelul ik wor hier gek ik wil weten wat er gebeurd met de jonges buite is spig al veroordeelt is marvin al vrij zulke dinge as je allenig maar gelul schreif schreift dan niet en as je hier komp kleet je dan behoorlijk aan ik schaamde me doot de laatste keer ik heb er heel wat over moeten hore van de jonges hier ik zij wel dat je niet goet snik ben maar mij celmaat gaat er noch steeds over door die is een vetzak die clifton heet de cel is vol als hij erinstaat ik vraag overplaatsing aan hij is de schetekampioen van de bajes gary fullbright zoekt je blijfcool Baz

18 april 1987

Beste Baz,

Hoe durf je te suggereren dat Pandora een slet is! Natuurlijk gaat ze om met Chinezen, Russen en Joegoslaven omdat ze Russisch, Servo-Kroatisch en Chinees studeert in Oxford. Ze zal hen ongetwijfeld tot vrij diep in de nacht op haar kamer ontvangen, maar je kunt me geloven, Baz, ze heeft geen seksuele omgang met hen. Ik weet persoonlijk 100 procent zeker dat ze nog maagd is. Anders dan jij en Cindy hebben Pandora en ik een volkomen eerlijke relatie. Als zij geen maagd meer was zou ik de eerste zijn die het wist. Ik zal het niet verder hebben over de Cindy⁄Gary situatie behalve dat ik ze samen bij Mothercare een babybadje en twee voedings-bh’s zag kopen, maar van nu af aan zijn mijn lippen verzegeld. Het spijt me als jij gedeelten van mijn brief gelul vond. Ik dacht dat het briefje aan de melkboer je zou amuseren en je wat zou kunnen afleiden van je huidige omgeving. Ik kan je overigens niet kwalijk nemen dat je bitter bent. Twee jaar gevangenis voor criminele beschadiging van een ligusterheg komt mij wel erg streng voor. Ik ben dezer dagen gewoon bang om op straat te kuchen uit angst opgepakt te worden onder de nieuwe wet op de Openbare Orde.

Ik heb al heel lang geen gedicht van je gezien, Baz. Ik hoop dat je je gekrabbel niet hebt opgegeven. Jij hebt een zeldzaam, gespierd soort talent dat je niet moet verspillen. Je had eens een lucratieve carrière als ‘Baz, de skinhead dichter’ in het poëzie-clubcircuit. Waarom niet van de gelegenheid gebruikgemaakt om een nieuwe verzameling bijeen te schrijven?

Groeten Adriaan ‘Brein’ Mole

12 mei 1986

Ha, ‘Brein’,

IN DE NOR

Oké. Ik heb het gedaan

Een heg beschadigd

Een paar takjes gebroken

Een paar blaadjes afgerukt

Heggen groeien wel weer aan.

Een liguster was het,

Zeiden ze bij de rechtbank

Ik, ik wist het niet

Ik was dronken en viel.

Ik greep me vast aan iets groens.

Viel, werd geprikt en gekrabbeld

En kon er niet meer uit

De heg eigenaar belde de politie

Een ouwe vent was het.

Had hij me eruitgetrokken

Was ik weg geweest

In plaats daarvan kwamen de smerissen

‘Hallo Baz, je hebt

Een heg kapot gemaakt.

Dat is vernieling, vandalisme

Hersenloos, moedwillig vandalisme.’

Echt, alleen maar wat takjes

Wat blaadjes.

De heg moest toch geknipt.

‘Ik dien geen aanklacht in,’

Zei de oude man. Te laat,

De machinerie van de wet draaide.

Was niet meer te stoppen.

Tot de gevangenisdeur

Achter me dichtsloeg.

‘Vernieling van een heg’

Ik ben een grap hier.

Psychopaten krijgen meer respect

De oude man was bij de zitting.

Hij was niet blij. Hij keek naar mij

In de beklaagdenbank. Zijn gezicht zei:

‘Ik ben niet blij.’

Ik groette hem van man

Tot man.

Toen: slot en grendel.

BAZ KENT (De skinhead dichter)

30 juni 1987

Beste Baz,

Ik weet wel dat ik je een paar maanden niet heb geschreven, maar ik heb het erg druk gehad met mijn opus ‘Kikkervis’, dat naar ik hoop zal verschijnen in The Literary Review of The Leicester Mercury, wie maar het meeste betaalt. ‘Kikkervis’ is een verhaal op rijm over de zware reis van een kikkervisje naar volwassenheid. Het is tot dusver 10.000 woorden lang en de bewuste kikkervis kronkelt nog rond in het kanaal. Jij, als collegadichter, zult mijn probleem begrijpen. Elke minuut die ik over heb van de stinkende bibliotheek waar ik gedwongen ben mijn brood te verdienen, zit ik te schrijven. Ik maal niet om eten of rust of warme baden. Ik heb in maanden geen schone kleren aangetrokken (behalve sokken en onderbroeken); wat maal ik om het uiterlijk vertoon van de petit bourgeois-maatschappij? Op mijn werk zijn klachten binnengekomen over mijn uiterlijk. Gisteren zei meneer Nuggett, assistent-hoofdbibliothecaris: ‘Mole, ik geef je vanmiddag vrij. Ga naar huis, neem een bad, was je haar en doe schone kleren aan!’ Ik antwoordde (heel waardig): ‘Meneer Nuggett, zou u tegen Byron, Ted Hughes of Larkin hebben gesproken zoals u tegen mij hebt gedaan?’ Hij stond versteld. Het enige dat hij kon bedenken te zeggen was: ‘Wat Ted Hughes betreft gebruikte je in ieder geval de verkeerde werkwoordsvorm, want tenzij er onlangs sprake is geweest van een tragisch ongeluk of plotselinge ziekte, is meneer Hughes nog steeds springlevend.’ Wat een pedante kwast!

Jouw gedicht ‘In de nor’ was heel aardig. Nu moet ik ophouden, ‘De Kikkervis’ roept.

Hee ho!

A. Mole

P.S. Cindy heeft de baby Carlsberg genoemd.