17

De agent keek me even zwijgend aan. Toen zei hij: “Je wordt aangehouden wegens geweldpleging tegen een politieman.”

Hierdoor voelde ik me een stuk rustiger, want dat is wat de politie op de televisie en in films zegt.

Toen zei hij: “Ik raad je dringend aan om achter in de politiewagen te gaan zitten, want als je nog eens zo’n streek uithaalt, kleine etterbak, word ik heel pissig. Duidelijk?”

Ik liep naar de politiewagen die vlak voor het hek stond. Hij hield de achterdeur open en ik stapte in. Hij ging achter het stuur zitten en sprak over de radio met de agente die nog in het huis was. Hij zei: “Dat ventje heeft me net een mep verkocht, Kate. Wil jij bij mevrouw S. blijven, dan breng ik hem naar het bureau. Ik stuur Tony wel even langs om je op te halen.”

En zij zei: “Tuurlijk. Tot straks dan.”

De agent zei: “Okidoki”, en we reden weg.

In de politiewagen rook het naar warm plastic, aftershave en patat.

Terwijl we naar het centrum van de stad reden, keek ik naar de hemel. Het was een heldere nacht en je kon de Melkweg zien.

Sommige mensen denken dat de Melkweg een lange rij sterren is, maar dat klopt niet. Ons sterrenstelsel is een reusachtige schijf van sterren die miljoenen lichtjaren breed is en het zonnestelsel ligt ergens aan de rand van die schijf:

Als je richting A kijkt, op 90° ten opzichte van de schijf, zie je niet veel sterren. Maar als je richting B kijkt, zie je veel meer sterren omdat je de kern van het sterrenstelsel in kijkt, en doordat het sterrenstelsel de vorm van een schijf heeft, zie je een streep van sterren.

En toen dacht ik eraan dat wetenschappers heel lang niet snapten waarom de hemel ‘s-nachts donker is hoewel er miljarden sterren in het heelal zijn en er sterren moeten zijn in welke richting je ook kijkt, zodat de hemel vol sterrenlicht zou moeten zijn omdat het licht vrijwel ongehinderd naar de aarde kan reizen.

Toen begrepen ze dat het heelal uitdijt, dat de sterren sinds de Oerknal allemaal uit elkaar stuiven, en hoe verder weg de sterren zijn, des te sneller gaan ze, sommige bijna zo snel als de lichtsnelheid, waardoor hun licht ons nooit bereikt.

Ik hou van dit feit. Het is iets waar je gewoon zelf op kunt komen door ‘s-nachts naar de hemel boven je hoofd te kijken en na te denken zonder dat je het iemand hoeft te vragen.

En als de explosie van het heelal is uitgewerkt, zullen alle sterren vaart minderen, als een bal die de lucht in is gegooid, en komen ze tot stilstand en beginnen dan allemaal weer terug te vallen naar het centrum van het heelal. En dan zal niets ons nog beletten om alle sterren ter wereld te zien omdat ze allemaal onze kant uit komen, steeds iets sneller, en dan zullen we weten dat het einde van de wereld nabij is, want als we ‘s-nachts naar de hemel kijken zal er geen duisternis zijn, alleen het brandende licht van miljarden en nog eens miljarden sterren, die allemaal vallen.

Alleen zal niemand dat zien omdat er geen mensen meer op aarde zullen zijn om het te zien. Waarschijnlijk zijn ze tegen die tijd uitgestorven. En zelfs al bestaan er nog mensen, dan zullen ze het niet zien omdat het licht zo fel en heet is dat niemand het overleeft, zelfs niet als ze in tunnels wonen.